Πριν αλέκτορα φωνήσαι, αποκαλύφθηκε πως οι κακοπροαίρετοι – ίνα μη είπομεν κουτσομπόληδες – που βομβάρδισαν την ταλαίπωρη τούτη στήλη με επιστολή η οποία υποτίθεται ότι είχε σταλεί επί χούντας στον τότε υπουργό Βιομηχανίας στόχευαν (προφανώς) κυκλοφορώντας την και αποστέλλοντάς την μετά… μανίας (!) και επανειλημμένα να πλήξουν τον Κίμωνα Κουλούρη.

Αποκαλύφθηκε πως η εν λόγω επιστολή είχε καταδικάσει πρωτοδίκως τον Μάιο του 1987 σε 18μηνη φυλάκιση – δευτεροδίκως είχε αποσυρθεί – σημερινή προεδράρα της πολύ δεξιάς όχθης. Και τα στοιχεία που προσκομίσθηκαν ή, ακόμη καλύτερα δεν προσκομίσθηκαν, έδειξαν πως η επιστολή ήταν πλαστογράφημα.

Τα έλεγε προχτές η στήλη. Τι τη θέλουν και τη διακινούν κάποιοι; Και τι σημαίνει δηλαδή το περιεχόμενο της επιστολής, ακόμη κι αν δεν ήταν ψευδογράφημα; Οτι τι; Οτι ζήτησε κάτι από την τότε «εθνοσωτήριο»; Ας μην ψάξουμε πόσοι το έκαναν αυτό τότε. Οχι ύποπτα. Απλά. Σε ποιον να πάνε; Να περιμένουν να γίνει προεδράρα ο πρωτοδίκως καταδικασθείς για να τη στείλουν σε εκείνον;

Πόσο εύκολα κάποιοι επιχειρούν με πυροτεχνήματα εντυπωσιασμού να πλήξουν το κύρος κάποιων με αστήριχτα, αναπόδεικτα «τερτίπια» και «επιστολές», όταν ο άλλος βρίσκεται όχι στο μάτι αλλά στον στρόβιλο του κυκλώνα. Και το εντυπωσιακό είναι πως εδώ δεν είχαν καν λόγο να πλήξουν πολιτικά έναν άνθρωπο που είναι εκτός των προβολέων του πολιτικού γίγνεσθαι.

Αρα τι; Μόνον η κακία μένει σε εκείνους που φρόντισαν, πάνω που ο άλλος είναι σε δεινή θέση, να τον βάλουν στο στόχαστρο. Δεν έμεναν καλύτερα στα ανέκδοτα; Είναι πιο χαριτωμένα. Και δεν δείχνουν τόσο πολύ την κακία…

Φοίβη