«J. Edgar» του Κλιντ Ιστγουντ. Τουτέστιν Τζον Εντγκαρ Χούβερ (1895-1972). Το περιβόητο αφεντικό του FBI. Επί 48 συναπτά χρόνια έβλεπε να έρχονται και να φεύγουν οκτώ πρόεδροι των ΗΠΑ. Ακλόνητος ο τύπος. Επειδή είχε φακελώσει ακόμα και το υπηρετικό προσωπικό όλων των αξιωματούχων όλων των κυβερνητικών υπηρεσιών. Επειδή, λένε, ο φάκελος, ας πούμε, του Τσάρλι Τσάπλιν ήταν τόσο θηριώδης που δεν χωρούσε ούτε σε ντουλάπα. Επειδή κατείχε το πλουσιότερο ηχογραφημένο υλικό, μεγαλύτερο ακόμα και από αυτό της Στάζι. Επειδή είχε μαγνητοφωνήσει τα βογκητά της καψερής Μέρλιν Μονρό από του Τζον Κένεντι τη διεισδυτική μανία. Επειδή είχε τοποθετήσει κοριούς ακόμα και στον πισινό των πρακτόρων του. Επειδή υπήρξε το συνώνυμο ενός αξεπέραστου αντικομμουνιστικού ντελίριου. Πιο μεγάλου και μανιοκαταδιωκτικού από εκείνου του άθλιου και σατανικού Τζόζεφ Μακάρθι. In short που λένε και οι Αγγλοσάξονες, κοντοστούπης, ομοφυλόφιλος, εκβιαστής, μανιοκαταθλιπτικός, ξιπασμένος και προαγωγός του ονόματός του. Φανταστείτε. Ουδέποτε συνέλαβε ο ίδιος έστω έναν εγκληματία. Και φανταστείτε ότι ο Μπομπ Κένεντι ως υπουργός Δικαιοσύνης τον είχε κατηγορήσει ότι με την αδιαφορία του για το οργανωμένο έγκλημα δημιουργούσε τις υπόνοιες ότι είναι άνθρωπος της Μαφίας!

Ποιος τα λέει όλα αυτά; Μέχρι και ο δεξιός Ντικ Νίξον. Ο δολιότερος όλων των πολιτικών της εποχής του. Ολοι! Γιατί; Μα φυσικά επειδή οι τόνοι ηχογραφημένων και γραπτών προσωπικών δεδομένων που συνέλεξε ο «κοντοστούπης» περιέχουν μικρές και μεγάλες βρωμίτσες κάθε σπιθαμής της εξουσίας. Ακόμα και σήμερα αυτό το υλικό δεν έχει ανοίξει. Να πιάνεις τη μύτη σου από τον βόθρο που ρέει εντός όλων αυτών των φακέλων

Τι απ’ όλα αυτά έκανε ο Κλιντ; Λίγο απ’ όλα. Ποτ πουρί. Ποιο το κέντρο βάρους Κλιντ; Το προσωπικό δράμα του Χούβερ. Ακόμα κι εκεί, ελάχιστα για την ομοφυλοφιλία του και το πάθος του για τον Κλάιντ Τόλσον, τον εραστή του, αποκαλύπτει ο Ιστγουντ. Και όμως. Πασίγνωστες ήταν οι εμφανίσεις του με γυναικεία ρούχα. Ετσι ο Κλιντ γλιστράει προς την «κριτική» αγιογραφία αυτού του μικροσκοπικού ραδιούργου της αμερικανικής σκηνής. Ετσι, αντί για οπερέτα, καταλήγει στο δράμα. Σα να λέμε, τηρουμένων των αναλογιών, να σκηνοθετήσει κάποιος Ελληνας το δράμα του περιβόητου Μανιαδάκη, υπουργού του Μεταξά, που βασάνιζε με ρετσινόλαδο κάθε έλληνα δημοκράτη. Τι μένει απ’ όλη αυτή την δυσάρεστη εμπειρία; Η ερμηνεία του Λεονάρντο ντι Κάπριο. Τα δίνει όλα. Για ένα πουκάμισο αδειανό, για έναν Χούβερ σατανικό.

Με έναν λόγο οι νέοι δεν θα καταλάβουν γρι και το κατώφλι δεν θα το δρασκελίσουν. Και οι μεγαλύτεροι θα τσαντιστούν και θα τα πάρουν στο κρανίο. Αϊ σιχτίρ θα πουν και θα την κοπανήσουν. Α ρε Κλιντ. Δεν ήξερες την παροιμία την ελληνική. Οποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρών’ οι κότες! Βαθμοί=0

Τελευταία Νέα