Ουρές εκατοντάδων μέτρων σχημάτισαν χθες οι Τυνήσιοι έξω από τα εκλογικά τμήματα, προκειμένου να πάρουν μέρος στις πρώτες δημοκρατικές εκλογές που διεξάγονται ποτέ στη χώρα τους, το αποκορύφωμα μιας λαϊκής εξέγερσης που αποτέλεσε την αφετηρία της Αραβικής Ανοιξης.

Η συμμετοχή ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Νέοι και ηλικιωμένοι, γυναίκες μαντιλοφορούσες και μη, πρώην πολιτικοί κρατούμενοι και μπλόγκερ που πρωταγωνίστησαν στην επανάσταση εναντίον του δικτάτορα Μπεν Αλι περίμεναν υπομονετικά επί ώρες προκειμένου να επιλέξουν μεταξύ 12.000(!) υποψηφίων τα 217 μέλη της Εθνοσυνέλευσης που θα διορίσει νέα (προσωρινή) κυβέρνηση και θα συντάξει νέο Σύνταγμα. Τρεις ώρες προτού κλείσουν οι κάλπες, είχε ήδη ψηφίσει ένα 70% των καταγεγραμμένων ψηφοφόρων. Ο ενθουσιασμός ήταν απτός. Το ίδιο όμως ήταν και η ένταση ανάμεσα στους ισλαμιστές και τους οπαδούς του κοσμικού κράτους.

«ΞΕΚΟΥΜΠΙΣΟΥ». «Degage!» («Ξεκουμπίσου!» είναι το σύνθημα που απηύθυναν οι τυνήσιοι εξεγερμένοι στον Μπεν Αλι) άρχισαν να φωνάζουν καμιά δεκαριά άνθρωποι στον 70χρονο Ρασίντ Γανούτσι, τον ηγέτη του ισλαμικού κόμματος Ενάντα (Αναγέννηση), κατά την έξοδό του από εκλογικό τμήμα. «Είσαι τρομοκράτης και δολοφόνος! Γύρνα στο Λονδίνο!». Ο Γανούτσι, που επέστρεψε στην Τυνησία από τον τόπο της εξορίας του τέλη Ιανουαρίου, δεν απάντησε.

Νωρίτερα, περιμένοντας να ψηφίσει μαζί με τις μαντιλοφορούσες σύζυγο και κόρη του, είχε κάνει λόγο για μια «ιστορική ημέρα». Το κόμμα του, που ήταν απαγορευμένο για δεκαετίες, αναμένεται να εξασφαλίσει τη μεγαλύτερη μερίδα των ψήφων, ένα 25%-30%. Οι έδρες της Εθνοσυνέλευσης αναμένεται να μοιραστούν χονδρικά στα τρία, στο Ενάντα, τα κεντρώα και τα αριστερά κόμματα. Θα χρειαστούν λοιπόν συμμαχίες και συμβιβασμοί. Αλλά το Ενάντα εξακολουθεί να τρομάζει.

Απ’ όταν επέστρεψε, ο Γανούτσι επιμένει πως δεν επιθυμεί την επιβολή της σαρίας και θα σεβαστεί το καθεστώς των γυναικών στην Τυνησία – το πλέον φιλελεύθερο στον αραβικό κόσμο. Παρουσιάζεται ως ένας υπεύθυνος δημοκράτης που αντλεί έμπνευση από το τουρκικό μοντέλο.

ΔΥΟ ΙΣΛΑΜ. Επικεφαλής της λίστας του κόμματος στην Τύνιδα είναι μια μουταμπαρίγια (μη μαντιλοφορούσα), η Σουάντ Αμπντέλ Ραχίμ, μια ψηλή, γοητευτική κοκκινομάλλα. Για τους αναλυτές, όμως, αυτή δεν είναι παρά η βιτρίνα.

Στην πραγματικότητα, μέσα στο ίδιο το Ενάντα συγκρούονται δύο διαφορετικά Ισλάμ, το μετριοπαθές Ισλάμ της ηγεσίας και το πολύ πιο σκληροπυρηνικό Ισλάμ της βάσης. Η σύγκρουση αυτή ήταν εμφανής και στην τελευταία προεκλογική συγκέντρωση του κόμματος, την Παρασκευή: στο βήμα μιλούσε η Αμπντέλ Ραχίμ• όμως πολλά βιβλία προς πώληση στο περιθώριο της συγκέντρωσης έφεραν την υπογραφή σαλαφιστών, ανθρώπων που πιστεύουν πως οι γυναίκες πρέπει να διαχωρίζονται από τους άνδρες στους δημόσιους χώρους και πως οι εκλογές είναι αντιισλαμικές.