Αναζήτηση
Του γομαριού
τα πάθη…
Κυρία Φοίβη, κουράγιο,
όλα θα περάσουν.
Τσακίζει κόκαλα και στιγματίζει αγορητές. Η γλώσσα και η ελληνική, η οποία όπως όλοι γνωρίζουμε είναι τόσο πλούσια που όποιος τη χειρίζεται σύμφωνα με όλες τις επεξηγηματικές δυνατότητές της μπορεί να γίνει και μάγος. Π.χ., στο ελληνικό Κοινοβούλιο υπάρχουν τόσοι γλωσσογνώστες που οποιαδήποτε λέξη τοπικής διαλέκτου και ιδιορρυθμίας έχουν την ικανότητα να την ερμηνεύσουν κατά παρερμηνείαν ετέρας ιδιορρύθμου λέξεως με επίσης παράπλευρη ερμηνεία ετέρας ντοπιολαλιάς.
Ο κ. Ροντούλης, βουλευτής του τόπου μας, αγνοώντας ίσως τη ρήση ενός πολύ παλαιού κοινοβουλευτικού και πνευματικού ανθρώπου που είπε πως «δεν υπάρχουν χυδαίες λέξεις αλλά χυδαίοι άνθρωποι», ονόμασε τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ γομάρια.
Για τη λέξη αυτή στο χωριό του κ. Ροντούλη πιστεύω απόλυτα πως έγιναν ομηρικοί καβγάδες, ξυλοδαρμοί και ίσως φόνοι.
Είναι βαριά η λέξη «γομάρια». Ηλθε λοιπόν να ερμηνεύσει προς το ελαφρότερον για σωτηρία του κ. Ροντούλη ο αρχηγός του κ. Καρατζαφέρης, λέγοντας πως το γομάρι υπονοεί το φόρτωμα. Ετσι ίσως είναι όταν θέλεις να μειώσεις τη σημασία που έδωσε ο κ. Ροντούλης προς τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, γομάρια όμως λένε τους γαϊδάρους στα μέρη του κ. Ροντούλη και μάλιστα μαζί με ένα ακόμα επίθετο που προέρχεται από το όνομα διπλανού χωριού.
Οπως πάντως και να έχουν τα πράγματα, αν και στα σχολεία δεν έφθασαν ακόμα τα βιβλία των μαθητών και οι καθηγητές απεργούν, οι μαθητές μπορούν να εμπλουτίζουν τις γνώσεις τους παρακολουθώντας καθηγητές να αγορεύουν στη Βουλή.
Βασίλης Λαρισαίος
Θα μπορούσαν ίσως, προς τέρψιν και μόρφωσιν των μαθητών, οι κύριοι γομαρολόγοι της Βουλής, αγαπητέ Βασίλη, να θύμιζαν και τους στίχους του Κώστα Βάρναλη, που έχουν γίνει και άσμα: «Δεν λυγάνε τα ξεράδια και πονάνε τα ρημάδια / κούτσα μια και κούτσα δυο στης ζωής το ρημαδιό / Μεροδούλι ξενοδούλι δέρναν ούλοι, αφέντες δούλοι… / Ανωχώρι Κατωχώρι ανηφόρι κατηφόρι / και με κάμα και βροχή ώσπου μου ‘βγαινε η ψυχή / Είκοσι χρονώ γομάρι σήκωσα όλο το νταμάρι / κι έχτισα στην εμπασιά του χωριού την εκκλησιά. / Αϊντε θύμα άιντε ψώνιο άιντε σύμβολο αιώνιο / αν ξυπνήσεις μονομιάς θα ‘ρθει ανάποδα ο ντουνιάς». Εκτός αν φοβούνται μην παρεξηγήσουμε σε ποιους ακριβώς ταιριάζουν οι στίχοι κι έτσι χάσουμε, φευ, την εκπαιδευτική τους συμβολή.
Μιράκολο
ή συμπούρμπουλο;
Αγαπητή Φοίβη.
Δύο φορές το τελευταίο διάστημα διάβασα επιστολές αναγνωστών σου που μέμφονται κάποιον από τους δύο αντιπροέδρους της κυβέρνησης για τον μισθό των 161.000 ευρώ που λαμβάνει. Μπήκα στη σχετική ιστοσελίδα και είδα ότι ο μισθός του Πρωθυπουργού είναι 110.000 ευρώ.
Μπορεί να μας δώσει μια διευκρίνιση μέσω της σελίδας σου;
Πέτρος Βέργουλας,
Πλάτωνος 4, Γλυφάδα
Οι 110.000 ευρώ που αναφέρετε, αγαπητέ Πέτρο, δεν διευκρινίζετε τι ακριβώς είναι. Βασικός μισθός; Ή κάτι άλλο. Οσο για τον μισθό του αντιπροέδρου, θα μπορούσε να περιέχει και το επίδομα πολυτέκνου 2.145 ευρώ που φέρεται να λαμβάνει η σύζυγός του. Διευκρινίσεις μπορεί σίγουρα να δώσει η Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης – Γραφείο Διοικητικής και Οικονομικής Υποστήριξης, με απόφαση της οποίας, με αρ. πρωτοκόλλου 1483, από τις 28 Απριλίου 2011, με βάση τον Νόμο 2362/95, εγκρίθηκε κονδύλι 162.812 ευρώ για το Πολιτικό Γραφείο του Αντιπροέδρου (ειδικός φορέας 23-660, ΚΑΕ 0211) για βασικό μισθό του 2011, για το οποίο κυκλοφορεί… ελεύθερη και η πλήρης φωτοτυπία της απόφασης. Οπως και για κονδύλι 46.319,34 ευρώ από 10 Μαΐου 2011, από την ίδια υπηρεσία με αρ. πρωτοκόλλου 1724, για δαπάνες κινητής τηλεφωνίας. Ειδάλλως θα πρέπει να περιοριστεί στην εξήγηση διά του ελληνικού παραδόξου ή, συλλογιζόμενος τη διαφορά των δύο βασικών μισθών, να αρχίσει να αναφωνεί με τα χέρια προς τον ουρανό: Μιράκολο! Μιράκολο!
