Με τη φόρα των χρωματιστών του τραγουδιών, σε μια εποχή δύσκολη που αναζητάμε τον νέο Δικαιόπολι, επιστρέφει ο σαββοπουλικός Αριστοφάνης με τους «Αχαρνής». Ο πόλεμος, η φθορά του κοινωνικού ιστού, η κρίση αξιών γίνονται αιχμές μιας παράστασης («Αριστοφάνους Αχαρνής, Αριστοφάνους Πλούτος») που θα μένει πάντα επίκαιρη. Ισως γι’ αυτό και τη διάλεξε ο Διονύσης Σαββόπουλος όταν του ζητήθηκε από τον καθηγητή Γιώργο Μπαμπινιώτη να συνδράμει στη δημιουργία του Ταμείου Υποτροφιών των Αρσακείων Σχολείων.

Ολα άρχισαν πριν από 35 χρόνια από μια παρεξήγηση: «Ο Κουν μου είχε παραγγείλει να γράψω τις μουσικές για την παράσταση που ανέβαζε, αλλά εγώ ήμουν καλός στα αρχαία. Εγραφα τις μουσικές και μετέφραζα και τα χορικά».

Η Πλάκα του ’76 και η υπόγεια μπουάτ «Ρήγας» θα δεχόταν εντός ολίγου ένα έργο, τους «Αχαρνής», που θα άφηνε εποχή: «Ο Αριστοφάνης που γύρισε από τα θυμαράκια». Στη σκηνή μια ομάδα από νέους ή πρωτοεμφανιζόμενους τραγουδιστές, που αργότερα θα αποτελούσαν τον καμβά για τη μουσική του ’80 και του ’90. Νίκος Παπάζογλου, Μανώλης Ρασούλης, Πάνος Κατσιμίχας, Νίκος Ζιώγαλας, Ηλίας Λιούγκος, Μελίνα Τανάγρη, Σάκης Μπουλάς.

Ο θάνατος του Παπάζογλου και του Ρασούλη φορτίζει και την επαναφορά των σαββοπουλικών Αχαρνέων. Είναι και οι καιροί τέτοιοι – για πόλεμο μιλούν πολλοί – που δεν είναι δυνατόν να μη σκεφτείς την επικαιρότητα του έργου.

Η ίδια παράσταση είχαν ανέβει ξανά στο Κέντρο Τεχνών Χαλανδρίου (το 2005) και τότε ο Σαββόπουλος είχε συστήσει και πάλι μια ομάδα νέων, που θα αποδεικνύονταν (και πάλι) «οι φωνές του μέλλοντός μας». Πάνος Μουζουράκης, Κωστής Μαραβέγιας, Βασιλική Καρακώστα, Γιώργος Μυλωνάς.

Η ίδια ομάδα ισχύει για τη νέα παράσταση στο Ηρώδειο, στις 25 Σεπτεμβρίου. Στη θέση του Κωστή Μαραβέγια ο Αλκης Κωνσταντόπουλος και στις ενορχηστρώσεις πάλι ο Ορέστης Πλακίδης. Σε κοστούμια, σκηνικά, χορογραφίες οι συνεργάτες στο «Σαββόραμα» (2000): Αλέξης Κυριτσόπουλος και Σοφία Σπυράτου. Συμμετέχουν ακόμα 200 παιδιά από τη χορωδία του Μουσικού Ομίλου Αρσακείου.

Χ.Π.