ΤΙ θα ήταν η πολιτική χωρίς τα ωραία ανθρώπινα στιγµιότυπα;
ΠΡΟΣΕΞΤΕ: το σκηνικό είναι η πασαρέλα που οδηγεί στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συµβουλίου. Είναι εκεί στηµένοι δηµοσιογράφοι, φωτορεπόρτερ και διάφοροι παρατρεχάµενοι του πολιτικού συστήµατος. Εύθραυστη και σε µποέµ κάζουαλ στυλ καταφθάνει η Τίνα Μπιρµπίλη. Ωστόσο, τα στόµατα κρεµάνε καθώς γίνεται αντιληπτό ότι την υπουργό ΠΕΚΑ ακολουθεί – ποιος άλλος; – ο υπουργός Οικονοµικών. Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου έχει ως γνωστόν άψογη αίσθηση επικοινωνίας. Βγαίνοντας από το Μαξίµου, είναι ο υπουργός που κοιτάει τον φακό.
ΛΟΙΠΟΝ ο Παπακωνσταντίνου, έχοντας το σωστό ρεφλέξ, ταχύνει το βήµα. Προλαβαίνει την Τίνα και της δίνει ένα ηχηρό – εκκωφαντικό – φιλί που αφήνει κάγκελο τους παρευρισκοµένους, οι οποίοι είναι εθισµένοι στην ειδησεογραφία που θέλει την Μπιρµπίλη να λέει «όχι» επί παντός και για τα αυθαίρετα, αλλά και για τη ∆ΕΗ. Ωστόσο, η σκηνοθεσία δεν θα ήταν ολοκληρωµένη αν δεν ερχόταν από πίσω ο Θόδωρος Πάγκαλος. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης είχε κάνει προθέρµανση στο κυλικείο της Βουλής όπου είχε σχολιάσει τους πάντες και τα πάντα, ευρισκόµενος σε τρελά κέφια.
ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ λοιπόν µε φόρα, ο Πάγκαλος πήρε αγκαζέ ή αγκαλιά – διαλέγετε την έκφραση που σας ταιριάζει καλύτερα – Τίνα και Γιώργο και µαζί τους κατευθύνθηκε προς την αίθουσα του Υπουργικού Συµβουλίου. Εγώ τι να πω; Φανταστείτε να πήγαινε η κυβέρνηση καλά, τι στιγµές πολιτικής ευδαιµονίας θα βλέπαµε να εκτυλίσσονται µπροστά µας… Επιστροφή στο µέλλον
ΜΗΝ περιµένετε να ακούσετε πολλά άλλα από τη κατεύθυνση της Συγγρού για την απογραφή Καραµανλή – Αλογοσκούφη του 2004. Ο Αντώνης Σαµαράς κήρυξε σιωπητήριο, καθώς η Ν.∆. ετοιµάζεται να επιστρέψει στο µέλλον µε την εκδήλωση του Ζαππείου.
Παρά ταύτα, τα προβλήµατα παραµένουν.
ΑΠΟ τη µια µεριά, οι αυτοσχεδιασµοί στελεχών της Ν.∆. για τα πεπραγµένα τηςδιακυβέρνησης 2004-2009 έχουν προκαλέσει αναταραχή στην Κοινοβουλευτική Οµάδα. Το Σώµα αυτό είχε ήδη στασιάσει, καθώς οι τοµεάρχες τα ‘χαν πει ένα χεράκι στον γραµµατέα της Κ.Ο. Κώστα Τασούλα. Η γκρίνια αφορούσε τους συµβούλους και συνεργάτες του προέδρου που συµπεριφέρονταν σαν να µην υπήρχαν οι βουλευτές. Η Συγγρού είδε κι έπαθε να τα συµµαζέψει, ενώ µέρος της λογικής του Ζαππείου ΙΙ ήταν να είναι πλαισιώµενος ο Αντώνης από τοµεάρχες, ώστε να φανεί ότι η Ν.∆. λειτουργεί µε όλες της τις δυνάµεις κι όχι ερήµην των βουλευτών. Το κακό µε τα λεγόµενα Μιχελάκη – Λαζαρίδη είναι ότι επανέφεραν το θέµα της «αυτενέργειας» στελεχών της Συγγρού. Μόνο που αυτή τη φορά ο εκπρόσωπος της Ν.∆. και ο σύµβουλος του προέδρου δεν συµπεριφέρθηκαν ερήµην των βουλευτών, αλλά ερήµην του κυβερνητικού παρελθόντος της Ν.∆. Οι βουλευτές µπορεί να έφυγαν λόγω Πάσχα. Από ∆ευτέρα όµως επιστρέφουν!
ΑΠΟ την άλλη πλευρά, ο γλωσσοπλάστης Χρύσανθος – που επιµελείται επιτυχώς τις οµιλίες του Σαµαρά – έπεσε θύµα του εαυτού του όταν χαρακτήρισε την απογραφή «εγκληµατικό» λάθος. Τι χρειαζόταν το επίθετο; Αν είχε όρεξη το ΠΑΣΟΚ, θα µπορούσε άνετα να ξανανοίξει την ιστορία της Εξεταστικής για την Οικονοµία και να δώσει ξανά έµφαση στο 2004.
Γιατί αυτά που είπε ο Λαζαρίδης τώρα, ταυτίζονται πλήρως µε εκείνα που έλεγε το ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευση τότε. Ως γνωστόν, η γλώσσα κόκαλα δεν έχει, µα κόκαλα τσακίζει.
