Δεν ήταν µεγάλη τραγουδίστρια, όπως, ας πούµε, η Αλεξίου, η Μαρινέλλα, η Μοσχολιού, η Βιτάλη, η Μπέλου. Ηταν µια τραγουδίστρια όµως, που η φωνή της σφράγισε το λεγόµενο «Νέο Κύµα», κυρίως µε τις µελωδίες του Γιάννη Σπανού και τους στίχους του Γιώργου Παπαστεφάνου. Για την Καίτη Χωµατά µιλάω, βεβαίως, Που την έχασε η οικογένειά της, πριν από λίγες µέρες, την έχασαν οι φίλοι της, την έχασε το ελληνικό τραγούδι.

Το «Νέο Κύµα» ήταν µια «εφεύρεση» του µεγάλου δισκά Αλέκου Πατσιφά, του Σπανού και του Παπαστεφάνου. Ο Πατσιφάς είχε µυαλό, ένστικτο και «τρέλα». Ηθελε να φτιάξει µια δισκογραφική εταιρεία, που θα ξέφευγε από το λαϊκό και θα προσέφερε στους πελάτες της ένα τραγούδι «χειροποίητο», πιο κοντά στο ελαφρό, αλλά µε προσεγµένους στίχους, µικρές ορχήστρες και καινούργιους τραγουδιστές.

Ετσι, ίδρυσε τη Λύρα.

Τα πράγµατα, όµως, δεν ήταν εύκολα. Ο ανταγωνισµός πολύ σκληρός. Καζαντζίδης, Μπιθικώτσης, Θεοδωράκης, Γκάτσος, Χατζιδάκις, Κόκοτας, Τσιτσάνης, Καλδάρης, Χιώτης, Ξαρχάκος, συνεργάζονταν µε άλλες εταιρείες δίσκων και είχαν µαζί τους βαριά συµβόλαια. Ο Πατσιφάς δεν είχε χρήµατα για να δελεάσει ερµηνευτές και συνθέτες. Και πήρε το παιχνίδι στις πλάτες του, ολοµόναχος.

Ο Παπαστεφάνου, µε πείρα και γνώση ως προς το τραγούδι, του σύστησε τον Σπανό, που µόλις είχε έρθει στην Ελλάδα από το Παρίσι και είχε γράψει τραγούδια για τη Ζιλιέτ Γκρεκό, τον Ρισάρ Αντονί, την Μπριζίτ Μπαρντό, τη Μαρί Λαφορέ κ.ά. Τότε, στον γαλλικό κινηµατογράφο είχε άνθηση το «κίνηµα» της «Νουβέλ Βαγκ». Πατσιφάς και Σπανός µετέφρασαν αυτό τον τίτλο. Το «Νέο Κύµα» είχε γεννηθεί.

Και τότε, έκανε την εµφάνισή της στη δισκογραφία η Καίτη Χωµατά. Ηταν 18 ετών όταν αποφάσισε ο Σπανός να τη δοκιµάσει και να της γράψει τραγούδια. Την άκουσε, του άρεσε πολύ και µαζί µε τον Παπαστεφάνου τής έδωσαν να ερµηνεύσει το «Μι’ αγάπη για το καλοκαίρι». Το τραγούδι ήταν πολύ ωραίο και κυρίως πολύ φρέσκο, πολύ νεανικό.

Γρήγορα έγινε επιτυχία. Και η Καίτη Χωµατά απέκτησε «όνοµα».

Η επιτυχία αυτή έβαλε στο δισκογραφικό παιχνίδι και τη Λύρα. Ο Πατσιφάς δεχόταν καθηµερινώς προτάσεις για συνεργασία από νέους καλλιτέχνες. Ζωγράφος, Μπιρµπίλη, Κοντογιώργος, Μαυρουδής, Κακουλίδης, Λοΐζος, Σαββόπουλος, Αστεριάδη, Βιολάρης, Αρλέτα, Πουλόπουλος, πέρασαν από αυτή την εταιρεία, που διαφηµιζόταν ως «η µόνη ελληνική». Οπως και ήταν.

Η Χωµατά αποτέλεσε το εµβληµατικό πρόσωπο, από πλευράς ερµηνευτριών, του «Νέου Κύµατος». Και πολύ σωστά. «Νέο Κύµα» όµως ουδέποτε υπήρξε. Η ταµπέλα αυτή ήταν, όπως είπα, µια «ανακάλυψη» του Σπανού, του Παπαστεφάνου και του Πατσιφά. Ως προς την ουσία: το «Νέο Κύµα» έδωσε βήµα σε νέους καλλιτέχνες, που δεν είχαν τη δυνατότητα πρόσβασης σε µεγάλες δισκογραφικές εταιρείες, όπως η Κολούµπια και η Μίνος. Και αυτό είναι πολύ σηµαντικό. Σήµερα πάντως, περίπου µισό αιώνα από τότε που έκανε την εµφάνισή του το «Νέο Κύµα», οι δισκογραφικές εταιρείες κλείνουν, τραγούδια δεν γράφονται και οι πιο σηµαντικοί ερµηνευτές δουλεύουν µόνο Σαββατοκύριακα. Ο κόσµος δεν έχει λεφτά.

Αλλά ούτε και όρεξη. Η ζωή τραβάει την… κατηφόρα!..