Η ιστορία µε τις ανανεώσεις των συµβολαίων του Μπλάνκο και του Σκόκο χρονίζει. Δεν είναι κάτι νέο, ούτε ίσως της παρούσης, απλώς ο κ. Αδαµίδης έγινε όµηρος της προηγούµενης κατάστασης, εκείνης που έταξε εκατοµµύρια ευρώ στους δύο Αργεντίνους. Από τότε, ωστόσο, η κατάσταση άλλαξε. Τα συµβόλαια έπεσαν αρκετά, ενώ η προσφορά των δύο άσων στην ΑΕΚ δεν δικαιολογεί να βάζει κάποιος το χέρι στην τσέπη µέχρι να ξεχειλώσει…

Τι κάνει η διοίκηση; Θέλει, αφενός, να πείσει τον κόσµο ότι νοιάζεται για την οµάδα και δεν πουλά τους ποδοσφαιριστές. Επιδιώκει να δείξει ότι στόχος είναι η παραµονή των παικτών και όχι να τους παραχωρήσει για να ενισχυθεί το γεµάτο τρύπες ταµείο. Και αφετέρου, σκοπεύει να προχωρήσει µε ηρεµία στα αποδυτήρια και όχι µε γκρίνιες. Γιατί αν τους κάνει νέα και παχυλά συµβόλαια, µπορεί να έρθουν οι καλύτερες ηµέρες. Να βάζει γκολ ξανά ο Μπλάνκο και να παλεύει κάθε φάση ο Σκόκο. Αυτό δεν συµβαίνει τώρα. Ο µεν Μπλάνκο µε έλλειµµα ψυχολογίας απέχει από τον πρώτο σκόρερ των προηγούµενων σεζόν. Ο δε Σκόκο αρκείται στα µατς της Σούπερ Λίγκας µόνο σε κάποιες εκλάµψεις και σε όχι σταθερή απόδοση. Αµφότεροι, όµως, παραµένουν τα «βαριά χαρτιά» της ΑΕΚ. Στο ερώτηµα αν µπορεί η ΠΑΕ να πάρει χρήµατα από τους άσους, η απάντηση είναι δύσκολη.

Μόνο αν τους δώσει τον χειµώνα και µε την προϋπόθεση πως δεν θα έχει υπάρχει «αρραβώνας» µε άλλη οµάδα.

Μπορεί να ρισκάρει η ΑΕΚ; Ναι, αν η οµάδα πάει καλά, αν διεκδικεί την κορυφή. Το κυριότερο όµως που πρέπει να βρουν οι αρµόδιοι είναι κίνητρο για τους παίκτες.

Γιατί ακόµη και αν δεν συµφωνήσουν να συνεχίσουν µαζί την προσπάθεια, πρέπει να µείνουν «ζεστοί» και όχι µέλη µιας οµάδας δίχως ψυχική επαφή µε τους υπόλοιπους στα αποδυτήρια.