ΑΥΤΑ που συµβαίνουν στην Εθνική, ουσιαστικά είναι η σύγκρουση δύο κόσµων. Για την ακρίβεια, δύο µοντέλων.

Του γερµανικού και του πορτογαλικού! Η φυγή του Ρεχάγκελ και η µετάβαση στην εποχή Σάντος ήταν αδύνατο να µην προκαλέσουν τριγµούς. Κάποιοι από τους παίκτες ταρακουνήθηκαν. Ο Αµανατίδης ή ο Γκέκας. Δεν ήταν καθόλου τυχαίο πως αµφότεροι θήτευσαν στο γερµανικό πρωτάθληµα, άρα ένιωθαν πιο κοντά στον Οτο.

Με τον Σάντος, η κατάσταση διαφοροποιήθηκε. Οχι µόνο σε επίπεδο αγωνιστικού συστήµατος. Το ζητούµενο σε µια οµάδα αφορά τις εσωτερικές ισορροπίες. Ο Σάντος τα έχει τόσο καλά µε τον Κατσουράνη, ώστε πολλοί εκτιµούν ότι τον επηρεάζει. Ο Πορτογάλος επανέφερε παίκτες που γνώριζε (Καφές), παίκτες οι οποίοι συνεργάστηκαν µαζί του και µεταξύ τους στο παρελθόν.

Το άνοιγµα της πίτας και οι αλλαγές έφεραν τοµές και στη θέση του γκολκίπερ. Με αρκετούς να αναρωτιούνται τι γίνεται µε το πορτογαλικό λόµπι, τι γνώµη έχει ο Φρέιτας του ΠΑΟ για τον Τζόρβα, αν έχουν µιλήσει ο οµοσπονδιακός µε τον νυν τεχνικό διευθυντή του Παναθηναϊκού.

Να έχουµε «παιδιά και αποπαίδια» στην Εθνική; Το δυνατό ταρακούνηµα σκεπάζει τη δήθεν ωραία ατµόσφαιρα. Και βέβαια, οι αρµόδιοι θα έπρεπε να πάρουν θέση και να εξηγήσουν τι ακριβώς «παίζει» στα ενδότερα της άλλοτε πρωταθλήτριας Ευρώπης. Ο Σάντος γιατί βλέπει πως δεν εµπνέει όλους τους παίκτες ή για να είµαστε ειλικρινείς, κάποιοι δεν µένουν µόνο στη δουλειά και την καλή τακτική.

Οσο για τον Σοφοκλή Πιλάβιο, τον πρόεδρο της ΕΠΟ, το ερώτηµα σχετίζεται µε το ποια είναι η άποψή του για την αποψίλωση που υφίσταται η Εθνική στο ρόστερ της. Διότι αν αντίστοιχα φαινόµενα δεν αντιµετωπιστούν εν τη γενέσει τους, µπορεί στην πορεία να πάρουν διαστάσεις επιδηµίας µε απρόβλεπτες συνέπειες. Οι συµπεριφορές που ενοχλούν, ελέγχονται από την αρχή.