Αναζήτηση
Κατά την αργία του Αγίου Πνεύματος, εκατοντάδες άνθρωποι κατέβηκαν στο Μορσβιγέ-λε-Μπα, ένα προάστιο της Μυλούζης, για την ετήσια υπαίθρια αγορά αντικών. Η κρίση της ευρωζώνης κάθε άλλο παρά κυριαρχούσε στις σκέψεις τους την ώρα που ξεδιάλεγαν τα παλιά μεταχειρισμένα αντικείμενα και οι απόψεις τους είναι πολύ διαφορετικές από αυτές που ακούσαμε στη Γερμανία, μόλις 15 χλμ. ανατολικότερα. Οι Γερμανοί ήταν έξαλλοι για τα 148 εκατομμύρια ευρώ σε δανειακές εγγυήσεις που προσέφερε η κυβέρνησή τους στους Ελληνες. Εδώ, στη Γαλλία, ουδείς γνωρίζει πόσα έχει συνεισφέρει η γαλλική κυβέρνηση (11 δισ. ευρώ) και σπάνια υπήρξε έστω και ένας ψίθυρος διαφωνίας. «Αν θεωρούμε πως η Ευρώπη είναι κάτι σοβαρό, πρέπει να βοηθήσουμε τους Ελληνες» λέει η Ζακλίν Βερτζ, συνταξιούχος ξενοδοχοϋπάλληλος. «Εχουμε καθήκον να δείξουμε αλληλεγγύη και πρέπει να βοηθήσουμε» λέει ο 39χρονος επιχειρηματίας Μαρσιάλ Φιξαλίς.
Οι Γάλλοι πιστεύουν στην κρατική παρέμβαση. Οπως οι Ελληνες, έχουν και αυτοί μια ευμεγέθη μαύρη οικονομία. Αντίθετα από τους Γερμανούς, δεν είναι άγιοι στα δημοσιονομικά. Το εθνικό χρέος τους είναι 84% του ΑΕΠ- 6% υψηλότερο απ΄ ό,τι της Βρετανίας. «Αν μπορείς να ζεις καλά με ένα έλλειμμα δεν υπάρχει μεγάλο πρόβλημα» λέει γελώντας ο Ντενί Φορού, δικηγόρος στη Μυλούζη.
Οι Γάλλοι, με την εβδομάδα εργασίας των 35 ωρών και την τάση τους να βγαίνουν νωρίς στη σύνταξη, δεν συμμερίζονται την εργασιακή ηθική των Γερμανών, η οποία ήταν φανερή στο Λούντβιχσχαφεν, τέσσερις ώρες βορειότερα με το τρένο. «Οι Γάλλοι έχουν μεγαλύτερη συμπάθεια για τους Ελληνες απ΄ ό,τι οι Γερμανοί», παρατηρεί ο 44χρονος Μαρκ Σαρβατκά, επικεφαλής μιας μεγάλης υπηρεσίας ευρέσεως εργασίας.
Γιατί μας υποστηρίζουν
Μάλιστα, διακρίνει κανείς κάποια υπερηφάνεια για το γεγονός ότι ο πρόεδρος Σαρκοζί πίεσε την Ανγκελα Μέρκελ, την καγκελάριο της Γερμανίας, να υποστηρίξει τον μηχανισμό στήριξης της ευρωζώνης με τα 750 δισεκατομμύρια ευρώ. Εδώ όμως, στη Μυλούζη, υπάρχει ένας ιδιαίτερος λόγος για τον οποίο οι Ελληνες υποστηρίζονται: οι 120.000
κάτοικοί της πιστεύουν έντονα στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση επειδή απολαμβάνουν τα οφέλη της κάθε μέρα.
Αυτή η πρώην βιομηχανική πόλη βρίσκεται στα σύνορα με τη Γερμανία και την Ελβετία. Οπως και η υπόλοιπη Αλσατία- Λωρραίνη διεκδικήθηκε επί αιώνες από τη Γαλλία και τη Γερμανία και κατελήφθη από τους Γερμανούς από το 1871 έως το 1918 και ξανά κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Σήμερα ωστόσο η περιοχή αποτελεί πρότυπο διασυνοριακής αρμονίας, το όνειρο του ευρωπαίου φεντεραλιστή. Περισσότεροι από 20.000 ντόπιοι εργάζονται στη Γερμανία ή την Ελβετία. Κάνουν τα ψώνια τους στο Φράιμπουργκ ή τη Βασιλεία και οι τρεις πόλεις μοιράζονται το ίδιο αεροδρόμιο. Τα δημοτικά συμβούλια, τα πανεπιστήμια και οι επιχειρήσεις τους συνεργάζονται.
Ευρωπαϊστές
«Για μένα, η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση προσφέρει ασφάλεια» λέει ο 62χρονος Αντουάν Σεστέ, ένας συνταξιούχος εργαζόμενος σε εταιρεία που κατασκευάζει προθέσεις. «Το πνεύμα της Ευρώπης είναι ισχυρότερο εδώ απ΄ ό,τι στην υπόλοιπη Γαλλία» λέει η Φρανσουάζ Ζιμερμάν, διευθύντρια της τοπικής εφημερίδας «Derniers Νouvelles d΄ Αlsace». «Οι άνθρωποι εδώ είναι πολύ προσηλωμένοι στην ευρωπαϊκή ιδέα», συμφωνεί ο Ζαν Ροτνέρ, δήμαρχος της Μυλούζης.
Μπορεί η ελληνική κρίση να ανατρέψει έξι δεκαετίες προόδου προς την κατεύθυνση της ευρωπαϊκής ενότητας; Οπως είπε πρόσφατα ο πρώην πρωθυπουργός της Γαλλίας Εντουάρ Μπαλαντίρ, «τώρα η Ευρώπη, είτε θα ολοκληρωθεί είτε θα διαλυθεί». Οι απόψεις ποικίλλουν. «Φτάσαμε πολύ μακριά για να διαλυθούμε τώρα» λέει η κ. Ζιμερμάν. Ο κ. Ροτνέρ όμως επισημαίνει: «Φοβάμαι την κατάρρευση του ευρώ και του ευρωπαϊκού νομισματικού συστήματος». Ο κ. Σαρβατκά πιστεύει πως η ελληνική κρίση είναι δυνατόν να επηρεάσει και άλλες χώρες και το ευρώ να καταστραφεί. «Κάθε χώρα φροντίζει για τον εαυτό της», λέει. «Επρεπε να υπάρχει μια κοινή στρατηγική».
ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ
οι κάτοικοι της πόλης, που ο Σαρκοζί πίεσε τη Μέρκελ και πέτυχε τον μηχανισμό στήριξης της ευρωζώνης
ΜΥΛΟΥΖΗ – ΓΑΛΛΙΑ
