Μετά το δείπνο πήγε στο νοσοκομείο ο καημένος ο Κύρκος, δεν άντεξε. Τροφική δηλητηρίαση έγραψαν πολλοί, αλλά εγώ νομίζω ότι πέρασε στον οργανισμό του το δηλητήριο που είχε στάξει στο Διαδίκτυο τις προηγούμενες μέρες. Ίσως δεν έχει μελετηθεί ακόμα επιστημονικά πώς γίνεται αυτή η διήθηση, αλλά κλινικά πολλοί θα μπορούσαν να τη βεβαιώσουν. Συμβαίνει μια παράξενη αποκάλυψη με την ελευθερία λόγου που επικρατεί στο νέο και μοντέρνο αυτό μέσο. Οι άνθρωποι βρίζουν πολύ περισσότερο από όσο συζητούν. Το έκαναν πάντα και δεν το είχαμε καταλάβει;

Δεν υπήρχαν κάποια προσχήματα σε παλιότερες μορφές διαλόγου; Το να λες επιχειρήματα σε κάποιον όταν διαφωνείς μαζί του, να συζητάς για ένα συγκεκριμένο θέμα κάθε φορά και να μην αρχίζεις τους προσωπικούς χαρακτηρισμούς, τις επιθέσεις και τις βρισιές, είναι κάτι εντελώς ξεπερασμένο και καταπιεστικό που χάθηκε μαζί με το σαβουάρ βιβρ του εικοστού αιώνα; Βέβαια μια βρισιά σού εξοικονομεί πάντα χρόνο, γι΄ αυτό τη συνηθίζουν και οι οδηγοί οχημάτων που κατά κανόνα βιάζονται. Σου λέει ένας κάτι δυσάρεστο, ή κάτι με το οποίο διαφωνείς, αλλά πού να κάθεσαι να του εξηγείς τώρα τις απόψεις σου. Θέλει προσπάθεια, ενέργεια, υπομονή. Δύσκολη δουλειά και απλήρωτη. Του τραβάς μια βρισιά από το πλούσιο ρεπερτόριο που διαθέτει η γλώσσα, και καθαρίζεις. Σε παρέες δεν συμβαίνει εύκολα, σέβεσαι κάπως τον περίγυρο, τους άλλους, τη ζωντανή παρουσία του ανθρώπου. Στην καθημερινή ζωή με τους δικούς σου σε παρασέρνει καμιά φορά ο θυμός και το κάνεις, το μετανιώνεις τις περισσότερες φορές. Γραπτά ώς τώρα συνέβαινε μόνο σε λίβελλους, και το Διαδίκτυο έχει γίνει ο απευθείας απόγονος της χειρότερης λιβελλογραφικής παράδοσης. Εξ ου και οι δηλητηριάσεις. Ακόμα και δοκιμασμένα πολιτικά στομάχια αποδεικνύονται λιγότερο χαλκέντερα από όσο χρειάζεται.