Αναζήτηση
Ότι κάτι γίνεται, κάτι γίνεται! Πες εσύ ό,τι θες. Ότι δεν σ΄ αρέσει αυτό ή εκείνο. Ότι σε προβληματίζει που καθυστερούν οι γενικοί γραμματείς και που ακόμη δεν έχουν οριστεί διοικήσεις στις ΔΕΚΟ. Ότι θα ΄θελες η κυβέρνηση να τρέχει με χίλια, και όχι με πενήντα που τρέχει. Ότι θα περίμενες από τους υπουργούς περισσότερη κινητικότητα και μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα. Ότι θα τους ήθελες να είναι πιο κοντά στον λαό, αντί να είναι κλεισμένοι στα υπουργεία τους. Πες ό,τι σου έρχεται στο μυαλό γι΄ αυτή την κυβέρνηση και νιώθεις ότι σε ενοχλεί, ότι σ΄ απογοητεύει, ότι δεν σε ικανοποιεί. Μπορεί με μερικά να συμφωνήσω κι εγώ μαζί σου. Αλλά να μην είσαι άδικος και να μην είμαστε άδικοι. Κάτι γίνεται στη χώρα. Κάτι καλό γίνεται. Σαν την καλή νοικοκυρά που μπαίνει σε ένα σπίτι που είχε καιρό να ανοίξει, κι ανασκουμπώνεται, πιάνει αμέσως δουλειά και αρχίζει τη φασίνα. Τη βλέπεις και ξέρεις, είσαι σίγουρος, ότι αν δεν συμβεί κάτι εξαιρετικό, σε λίγο καιρό θα το ΄χει κάνει λαμπίκο το σπίτι.
Είδαμε τι έκανε ο «καταλληλότερος»
Ο Γιώργος δεν ξέρω αν θα τα καταφέρει να το κάνει λαμπίκο το μαγαζί σε λίγο- και τι σημαίνει αυτό το λίγο. Ξέρω όμως ότι ξεκίνησε καλά, και προχωράει. Με τους δικούς του ρυθμούς; Με τους δικούς του. Πάντως προχωράει. Και δείχνει αποφασισμένος να συνεχίσει. Αν μάλιστα κρίνω και απ΄ όσα είπε στο πρόσφατο Υπουργικό Συμβούλιο, την έχει πάρει την απόφαση να συγκρουστεί με συμφέροντα, κατεστημένα, νοοτροπίες, και όπου τον βγάλει. Θα μου πεις εύκολο είναι αυτό; Εύκολο δεν είναι, δύσκολο είναι και πολύ μάλιστα. Αλλά ο άνθρωπος το ΄χει. Το βλέπεις ότι το ΄χει! Κι αυτό του το αναγνωρίζουν πια κι όσοι τον θεωρούσαν μη κατάλληλο να κυβερνήσει – γιατί βλέπεις είχαμε τον «καταλληλότερο» Καραμανλή, και μας έστειλε αδιάβαστους, πριν από την ώρα μας. Ο Γιώργος, λοιπόν, δείχνει ότι το έχει πάρει ζεστά το θέμα. Δεν θέλει να αποτύχει και ανοίγει όλα τα θέματα τώρα, που έχει νωπή τη λαϊκή εντολή. Δεν ξέρω λοιπόν αν τα καταφέρει, και σε ποιο βαθμό. Αλλά το ότι προσπαθεί, αυτό πρέπει να του το πιστώσουμε.
Η Ευρώπη βλέπει χώρες, όχι κυβερνήσεις…
Ευκαιρίας δοθείσης, και επειδή ακούω αρκετούς να απορούν γιατί οι Βρυξέλλες μάς συμπεριφέρονται σαν τα σκουπίδια της Ευρώπης, και ότι τάχα μου αυτό συνιστά ήττα του Γιώργου που δεν κατάφερε να αλλάξει το κλίμα, έχω να επισημάνω ότι για τις Βρυξέλλες και την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι φυσικό τα κράτη να έχουν συνέχεια. Δηλαδή, δεν σημαίνει ότι επειδή σε μια χώρα άλλαξε η κυβέρνηση μηδενίζεται το κοντέρ και πάμε πάλι από την αρχή επειδή ανέλαβε νέα κυβέρνηση. Και επί του προκειμένου, και αναφορικά με το γιατί μας έχουν στη γωνία, σου λένε τι μας νοιάζει εμάς, ρε Έλληνες, που ανεχόσασταν επί 5 χρόνια μια κυβέρνηση η οποία παραμύθιαζε όχι μόνο εσάς αλλά κι εμάς; Δικό σας πρόβλημα. Εμείς χώρες αναγνωρίζουμε, όχι κυβερνήσεις. Λοιπόν, να απολογηθούν τώρα εκείνοι που διαδέχθηκαν τους προηγούμενους για τα χάλια σας ως χώρα. Έγινα αντιληπτός; Απολογήθηκε ο Παπακωνσταντίνου
Το ελπίζω γιατί τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται, αλλά έχουν πάντα και μια δεύτερη ανάγνωση που πολλές φορές είναι πιο ουσιαστική. Ας πούμε, όταν η κυβέρνηση πήρε την πρωτοβουλία να δώσει το επίδομα αλληλεγγύης στους φτωχούς, αυτό που διάφοροι εδώ λοιδορούσαν, ότι τάχα μου είναι λίγο και δεν φτάνει και είναι ψίχουλα και τέτοια, ο Αλμούνια και τα παλικάρια του στις Βρυξέλλες έπαθαν κάτι σαν παράκρουση. Σου λένε αυτοί οι Έλληνες δεν βάζουν μυαλό, εμείς τους ζητάμε να περιορίσουν τις δαπάνες, κι αυτοί τις αυξάνουνγι΄ αυτό ο Παπακωνσταντίνου πέρασε τόσο άσχημα εκεί, απολογούμενος. Το μυστικό είναι η αξιοπιστία. Την έχεις; Καθάρισες. Δεν την έχεις; Συνέχεια στη γωνία θα είσαι με το ένα πόδι σηκωμένο, όπως έβαζαν οι παλιές δασκάλες τα παιδιά τιμωρία εκείνους τους καιρούς…
Ανακατανομή χρειάζεται, όχι προσλήψεις στο Δημόσιο
Εκείνους τους καιρούς επίσης, άμα είχες μπάρμπα στην Κορώνη, καθάριζες για όλη σου τη ζωή. Υπήρχαν εποχές που η ευχή στα χωριά όταν γεννιόταν ένα παιδί, ήταν να γίνει δάσκαλος ή χωροφύλακας- ευχή που είχε να κάνει καθαρά με όρους επιβίωσης, δεδομένου ότι αυτό σήμαινε αυτόματα και σίτιση από τον κρατικό κορβανά. Τώρα ο Γιώργος πάει να το αλλάξει κι αυτό. Θα τα καταφέρει; Γιατί αν δεν το ξέρει, που λογικά πρέπει να το ξέρει, τα γραφεία των βουλευτών του κατακλύζονται καθημερινά από δεκάδες ανθρώπους που ζητούν μια δουλειά, και εννοούν διορισμό στο Δημόσιο. Προχτές ανακοινώθηκε ότι για όλο το 2010 παγώνουν οι προσλήψεις. Συγγνώμη, αλλά γιατί μόνο το 2010; Να απαγορευτούν και το ΄11 και το ΄12, και το ΄13. Όταν υπάρχουν τόσες χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι που μένουν αναξιοποίητοι (είδατε τι κομψά το είπα αυτό που έχω στο μυαλό μου για ορισμένους δημοσίους υπαλλήλους;) τι χρειάζονται οι προσλήψεις. Ανακατανομή χρειάζεται. Κι αυτό να γίνει!
Ντόρα και Σαμαράς τι να μας πουν τώρα;
Λέμε για τον Γιώργο και την κυβέρνησή του και πώς πορεύονται. Έχουν ένα όραμα για τη χώρα, και το ακολουθούν. Στη Νέα Δημοκρατία πάλι, οι δύο αρχηγοί, που όποιος εκλεγεί είναι δυνάμει εν αναμονή πρωθυπουργός ως αρχηγός της αντιπολίτευσης, δεν λένε τίποτε. Το μόνο που τους απασχολεί είναι το πώς ο ένας θα υπονομεύσει τον άλλον. Για τη χώρα, και το τι πρέπει να γίνει, τίποτε. Λες και δεν τους απασχολεί ούτε το εύρος των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν ούτε η φύση τους. Θα μου πεις, και θα σου αναγνωρίσω ότι έχεις δίκιο, μερίδιο ευθύνης για το πώς φτάσαμε ώς εδώ έχουν και η Ντόρα και ο Σαμαράς- μέλη της κυβέρνησης Καραμανλή ήταν, τι να μας πουν τώρα; Συμφωνώ, αλλά με μια δόση αυτοκριτικής δεν θα έπρεπε να μας ενημερώσουν τι πιστεύουν για τη χώρα και τα προβλήματά της; Δηλαδή, εμείς τώρα τι να υποθέσουμε, ότι όποιος κι αν εκλεγεί, την (καταστροφική) πολιτική της κυβέρνησης Καραμανλή θα υιοθετήσει;
ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ Τώρα θα πηγαίνει πιο διαβασμένος
