Βιαζόμαστε. Τα θέλουμε όλα εδώ και τώρα. Η κυβέρνηση, όμως, είναι στα πράγματα μόλις ενάμιση μήνα! Πότε να προλάβει να ξεμπερδέψει το κουβάρι με τα προβλήματα, που έχει στα χέρια της; Καταλαβαίνω την ανυπομονησία: όλος ο κόσμος είναι στο «λούκι» και περιμένει από τον Γιώργο να δει φως. Αλλά «η ζωή δεν είναι παίξεγέλασε. Πρέπει να την πάρεις σοβαρά», όπως έγραφε και ο Ναζίμ Χικμέτ. Και διαπιστώνω ότι το ΠΑΣΟΚ δεν αστειεύεται. Όμως αργεί να βάλει μπρος τις μηχανές.

Η ανυπομονησία καταγράφεται και στο βαρόμετρο Νοεμβρίου της Ρublic Ιssue, που δημοσίευσε η «Καθημερινή» το Σάββατο. Οι ικανοποιημένοι από την πορεία της κυβέρνησης, ίσαμε τώρα, είναι 40 στους 100. Και εκείνοι που πιστεύουν ότι «όλα βαίνουν καλώς», από 34% τον Οκτώβριο, κατέβηκαν στο 29%. Μήπως, «όλα βαίνουν καλώς εναντίον μας», όπως λέει στο προτελευταίο βιβλίο του ο Σκαμπαρδώνης; Δεν θα το ΄λεγα. Ωστόσο, ο Αλμούνια μας δείχνει με το δάχτυλο και απειλεί.

Όπως και να το κάνουμε, έχουμε καταντήσει «ένας σωρός καπνιζόντων ερειπίων». Και μέσα στη μελαγχολία μου, καθώς γράφω αυτή τη φράση, πιάνω τα γέλια. Γιατί θυμάμαι ένα διήγημα του Λουντέμη από «Τα πλοία δεν άραξαν», που πήρε μάλιστα και το κρατικό βραβείο επί… Μεταξά (1936). Σ΄ αυτό το διήγημα, καμιά δεκαριά μπατίρηδες, αξύριστοι, βρώμικοι, χωρίς δουλειά φουκαράδες, κοιμούνται στρωματσάδα σ΄ ένα δωμάτιο εγκαταλειμμένου σπιτιού και φουμάρουν συνεχώς γόπες. Ερείπια που καπνίζουν… Διαμαρτύρονται κάποιοι φίλοι επειδή ο Αλμούνια μας βρίζει και με ρωτάνε: «Γιατί δεν κάνει το ίδιο και με όλες τις άλλες χώρες, που χρωστάνε τα μαλλιά της κεφαλής τους;». Χρειάζεται αυτό το ερώτημα; Μας βρίζει γιατί είμαστε ψεύτες, αναξιόπιστοι, κομπιναδόροι και τζάμπα μάγκες. Νομίζουμε ότι, επειδή κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας, θα μπορέσουμε να κοροϊδέψουμε και τους… κουτόφραγκους!

Αμ δε!.. Πέρασαν αυτές οι εποχές. Μας ζήσανε και καταλάβανε τι κουμάσια είμαστε. Η χώρα μας δεν παράγει τίποτατο αντιληφθήκαμε; Και τρώει, μονίμως, τα λεφτά της Ευρώπης! Πώς είναι δυνατόν, λοιπόν, να μη φτάσει η στιγμή που αυτοί που μας ταΐζουν θα εξαγριωθούν; Το ποτήρι ξεχείλισε. Τα παραμύθια τελειώσανε, που λέει και ο Γιούνκερ.

Συμπέρασμα: πρέπει να βρούμε λεφτά επειγόντως, για να μπαλώσουμε τις τρύπες μας. Ορθώς πράττει ο Παπακωνσταντίνου που επιβάλλει σκληρά μέτρα.

Και πρέπει να τα επιβάλει τώρα. Τώρα που η κυβέρνηση, μετά τον θρίαμβο της 4ης Οκτωβρίου, βρίσκεται στον μήνα του μέλιτος. Διανύει τη λεγόμενη «περίοδο χάριτος», γιατί είναι καινούργια. Αύριο όλα θα είναι δυσκολότερα. Η κοινωνία θα αντιδράσει. Ο χρόνος τρέχει εις βάρος του Παπανδρέου. Από την άλλη μεριά, η Νέα Δημοκρατία έχασε τις εκλογές με 10,5 μονάδες! Κι ακόμα δεν έχει ακουστεί ούτε μια «γαλάζια» κουβέντα γι΄ αυτό το στραπάτσο! Ούτε κουβέντα, επίσης, ακούστηκε, για τη δεινή οικονομική θέση στην οποία βρίσκεται η χώρα μας. Η χώρα των μαθητευόμενων μάγων τύπου Αλογοσκούφη…

Τελευταία Νέα