Μια ουσιαστική εκ βαθέων συνέντευξη παραχωρεί η Αυστριακή συγγραφέας Ελφρίντε Γέλινεκ (Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 2004) στη Γαλλίδα μεταφράστρια και ειδικό σε θέματα της αυστριακής λογοτεχνίας, Κριστίν Λεσέρ, (Εκ Βαθέων, Εκδ. Εκκρεμές μτφ. Βαγγέλης Μπιτσώρης). Σ΄ αυτήν η Γέλινεκ μιλά με τόλμη, χωρίς μάσκες, για την οικογένειά της, τις επιρροές του οικογενειακού περιβάλλοντος στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς της, τις επιδράσεις της από άλλους συγγραφείς στη σύνθεση του έργου της. Μάλιστα δεν διστάζει να παραδεχτεί ότι στα έργα της, στα οποία πολλές φορές ακολουθεί τη μέθοδο του μοντάζ, συνομιλεί με κείμενα άλλων μεγάλων συγγραφέων, όπως του Χάιντεγκερ, του Κάφκα, του Ρόμπερτ Βάλζερ, του Σελάν και μ΄ αυτό τον τρόπο οδηγείται στην ανατροπή της «ανδρικής γλώσσας». Η Γέλινεκ, άλλωστε, παίζοντας με τις λέξεις αντιστρέφει γράμματα, παραμορφώνει τη γλώσσα του άντρα, τη γελοιοποιεί. Και πιθανόν με την παρωδία και τον σαρκασμό να επιτυγχάνεται μία μορφή κυριαρχίας και ελέγχου του άντρα.

Με τον δικό της τρόπο, τον αποσπασματικό ενίοτε, παρουσιάζει στα μυθιστορήματά της τη βία που κυριαρχεί στις σχέσεις του άντρα και της γυναίκας, τις όχι σπάνιες νοσηρές οικογενειακές επαφές, την επανάληψη των μεγάλων ιστορικών λαθών, τις κοινωνικές αδικίες και τις πολιτικές επιλογές των συμπατριωτών της.

Μάλιστα πολλά θέματά της τα αντλεί από τον Τύπο.

Και μολονότι η ίδια επιδιώκει να ζει παράμερα, όπως λέει χαρακτηριστικά, τα έργα της την τοποθετούν στο κέντρο των συζητήσεων και των εξελίξεων.

Η Χρύσα Σπυροπούλου είναι συγγραφέας