Η νέα εποχή του Εθνικού Θεάτρου άρχισε από τον Νίκο Κούρκουλο το 1998, ο οποίος αγωνίστηκε για την αποκατάστασή του και ολοκληρώθηκε τώρα, από τον Γιάννη Χουβαρδά. Σε κλίμα φορτισμένο συγκινησιακά, έγινε προχθές η έναρξη της κεντρικής σκηνής του ανακαινισμένου κτιρίου Τσίλερ, με την παράσταση του Δημήτρη Παπαϊωάννου «Πουθενά».

Αναστημένο, έπειτα από 8 χρόνια σιωπής, το ιστορικό κτίριο της οδού Αγίου Κωνσταντίνου έκανε τη μεγάλη έξοδο στη νέα εποχή, ανάλογης σημασίας με την έναρξη λειτουργίας του, πριν από περίπου έναν αιώνα. Η πρώτη Κρατική Σκηνή, αποκαταστημένη κατά 100% και ενισχυμένη με υπερσύγχρονο υλικοτεχνικό εξοπλισμό, είναι ένα θέατρο – κόσμημα για τη χώρα.

Περπατώντας πάνω στα ζωηρά μωσαϊκά και παρατηρώντας τον εσωτερικό του διάκοσμο, τις τοιχογραφίες, τις οροφογραφίες, την ξύλινη κουπαστή της μαρμάρινης σκάλας και φτάνοντας στην ημικυκλική πλατεία με τα κόκκινα, βελούδινα καθίσματα, διαπιστώνεις πως η παλιά μεγαλοπρέπεια ανακτήθηκε και το ταλαιπωρημένο κτίριο αναπαλαιώθηκε με σεβασμό και προσοχή. Μπαίνοντας στη διατηρητέα πλατεία και καθισμένος στα αναπαυτικά καθίσματα είσαι απέναντι σ΄ έναν τεράστιο καθρέφτη, ο οποίος τοποθετήθηκε στην επιφάνεια της ξύλινης μπούκας της σκηνής. Μέσα από αυτόν καθρεφτίζεται όλη η αίθουσα, ένα λαμπερό κομψοτέχνημα. Ο υποβλητικός πολυέλαιος στην οροφή και οι περίφημοι ζωγραφισμένοι σε μουσαμά ερωτιδείς, κάνουν αισθητό το παλαιικό κάλλος.

Η παράσταση του Δημήτρη Παπαϊωάννου, διάρκειας μισής ώρας, είναι μια εισαγωγή της νέας καλλιτεχνικής διαδρομής του Εθνικού, εμπνευσμένη από και για τις λειτουργικές δυνατότητες της κεντρικής σκηνής. Όταν τα φώτα σβήνουν, ο καθρέφτης σηκώνεται και φανερώνει τη βαριά, βελούδινη, κόκκινη αυλαία. Κι όταν αυτή ανοίγει, σέρνει μαζί της την κλασική αισθητική, για να αποκαλύψει τη σύγχρονη σκηνή, η οποία είναι από τις μεγαλύτερες της Ευρώπης- έχει αυξήσει τα τετραγωνικά της στα 350 μ. (16,50Χ21,0) και τα κυβικά της (ύψος 25 μ.). Στο εσωτερικό, μαύρο κέλυφος της σκηνής έχει τοποθετηθεί ένας τεράστιος μεταλλικός πύργος, ύψους 14 μ. Περιμετρικά υπάρχουν τρεις γαλαρίες, για να κυκλοφορούν οι τεχνικοί και στο τελευταίο επίπεδο βρίσκεται ο μηχανισμός, που κινεί τις τροχαλίες ανάρτησης σκηνικών, περιστροφικής σκηνής, αυξομείωσης του δαπέδου και φωτιστικές γέφυρες.

Τη λειτουργία αυτής της υπερσύγχρονης «μηχανής» ανέδειξε η παράσταση του Δημήτρη Παπαϊωάννου. Οι 26 ερμηνευτές του κινήθηκαν στους κυλιόμενους διαδρόμους, χόρεψαν με τα κύματα που δημιουργούσαν τα σταγκόνια, αναδύθηκαν από τα τραμπουκέτα και χάθηκαν μέσα τους δείχνοντας ρυθμικά τις δυνατότητες της νέας τεχνολογίας και το μέγεθος της σκηνής. Η γοητευτική επίδειξη του χώρου και της «μηχανής», στο τέλος έγινε μαγικά ανθρωποκεντρική. Με όλους τους ερμηνευτές να δημιουργούν δυο χέρια- πλοκάμια, τα οποία έγδυσαν ένα αγόρι κι ένα κορίτσι. Δυο γυμνά πλάσματα σε μια γυμνή σκηνή.

ΙΝFΟ

Το «Πουθενά» παίζεται καθημερινά, πλην Δευτέρας και Τρίτης στην κεντρική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου (Αγίου Κωνσταντίνου 22-24, τηλ. 210-

52881.703, 210-

3305.074). Επόμενη πρεμιέρα στις 18/12/2009 με τον «Θείο Βάνια» του Τσέχωφ.

Τελευταία Νέα