ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ημέρα περιβάλλοντος σήμερα, με όλους να λένε πως είναι μέσα στο κλίμα. Είναι άλλωστε και ευρωεκλογές μεθαύριο.

Τώρα πια είναι όλοι της οικολογίας, μήπως και βγουν μπροστά οι άλλοι που το παίζουν πράσινοι απ΄ έξω, που στην ουσία όμως κάποιοι τους σπρώχνουν στο παιχνίδι αυτό για να ξεχαστούν το όνομα και τα σύνορα.

Υπάρχει όμως και το άλλο περιβάλλον, που φυτρώνει σε πολιτικές αυλές με έντονη συμμετοχή (και ευθύνη) στις εξελίξεις και στα σκάνδαλα.

Έχουμε μπει για τα καλά στην εποχή της εικονικής πραγματικότητας, που επιβάλλεται απ΄ αυτό το περιβάλλον ώστε η επικοινωνία να καταπιεί οριστικά την ενημέρωση πίσω από τίτλους, παράθυρα, debate και βάλε.

Είναι η ώρα να γονατίσει η είδηση, μαζί με όσους επιμένουν να είναι δημοσιογράφοι.

Κάπως έτσι ψηφίζουμε μεθαύριο.

Με τον Παυλίδη στη Ρόδο, με το Βατοπέδι να βαφτίζεται πολιτική ευθύνη και με φόντο τη Siemens, όλοι βλέπουν μόνο τον πολίτη…

Κάποιοι βέβαια δεν κάνουν κουβέντα για τα πρόσφατα. Υπερασπίζονται διαμαρτυρίες, επεισόδια και Δεκέμβρη.

Κάποιοι άλλοι όμως είναι σίγουρο πως δεν θέλουν να θυμόμαστε:

– Τι ακριβώς (και ποιος) φταίει, που χάνουμε οριστικά την Ολυμπιακή με χιλιάδες εργαζομένους να μένουν από δουλειά και αποζημιώσεις (επειδή ο ΟΑΕΔ δεν δίνει δεκάρα).

– Τι ακριβώς και ποιος φταίει που η μια κυβέρνηση παρέδωσε τα μισά πετρέλαια στο καρτέλ και η σημερινή έδωσε τα ρέστα στο ίδιο τζάκι, με εμάς να πληρώνουμε τη βενζίνη με καπέλο.

– Τι ακριβώς και πώς θα γίνει να πάρουμε πίσω τον ΟΤΕ, που οι προηγούμενοι έβαλαν στο Χρηματιστήριο και οι σημερινοί άφησαν να σηκωθεί γερμανική σημαία.

Και εμείς χωρίς απαντήσεις βέβαια, πάμε στις κάλπες.

ΥΓ: Να ψηφίσουμε, λέει…