ΚΑΙ ΝΑ ΘΕΛΕΙΣ ν΄ αγιάσεις δεν σ΄ αφήνουν. Να, πάλι προχθές, ο υφυπουργός Οικονομικών πήγε, λέει, στην Ουάσιγκτον για να «σπουδάσει» το πώς κυνηγάει το ΙRS των ΗΠΑ τη φοροδιαφυγή. Συνταγές κατά της φοροδιαφυγής από τις ΗΠΑ, συνταγές για την αναμόρφωση του φορολογικού μας συστήματος από τις ΗΠΑ, συνταγές (παλαιότερα) για την αναμόρφωση του συστήματος υγείας από τη Βρετανία, συνταγές για την αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος από… τον πλανήτη Άρη.

Μεγαλοπιανόμαστε. Συνταγές ζητούμε (και δεν παίρνουμε, βεβαίως…) από μεγάλες χώρες, από αυτοκρατορίες. Δεν καταδεχόμαστε να ρωτήσουμε τους «ομοίους» μας.

Ακούσατε ποτέ Έλληνας αρμόδιος να πήγε στη Δανία ή στη Σουηδία, για παράδειγμα, για να μάθει πώς τα καταφέρνουν χώρες με ίδιο πληθυσμό με εμάς; Ακούσατε ποτέ να αντιγράφουμε το μοντέλο της Φινλανδίας για την παιδεία, λόγου χάριν (με την εξαίρεση της οπλοχρησίας στα σχολεία βεβαίως); Ακούσατε ποτέ να διδαχθήκαμε πώς θα στήσουμε το σύστημα περίθαλψης, ή αποχέτευσης, ή ηλεκτροδότησης, από την Ολλανδία ή από τη Νορβηγία; Όχι.

Γιατί; Γιατί είμαστε αστείοι. Έχουν πρόβλημα με το Ασφαλιστικό οι Δανοί; Έχουν πρόβλημα περίθαλψης οι Ολλανδοί; Έχουν πρόβλημα φοροδιαφυγής οι Σουηδοί;

Τα έχουν λύσει; Και αν ναι, γιατί δεν τους ρωτάμε πώς, ώστε να το αντιγράψουμε κι εμείς εδώ στην Ψωροκώσταινα; Γιατί δεν κοιτάμε να μοιάσουμε σε χώρες παρόμοιου μεγέθους με εμάς, παρά χάνουμε το μέτρο;

Επιτέλους, δεν καταλαβαίνουμε ότι η διαχείριση αυτής της χώρας ισοδυναμεί με τη διαχείριση ενός μεγάλου ευρωπαϊκού δήμου;

Όλοι μαζί είμαστε όσοι κατοικούν στον Δήμο του Λονδίνου ή στον Δήμο του Παρισιού.

Και δεν μπορούμε να συμμαζέψουμε τα ασυμμάζευτά μας.

Ευτυχώς που υπάρχει και η Κομισιόν, για να παίρνει πού και πού τη βέργα σαν παιδονόμος, για να μας βάζει σε τάξη…

Γιατί όμως παριστάνουμε τη μεγάλη χώρα; Και γιατί εξακολουθούμε να μην μπορούμε να μοιράσουμε δύο γαϊδουριών άχερα; Μήπως γιατί μας αρέσει να συμπεριφερόμαστε σαν μικρομέγαλοι; Μήπως γιατί δεν αποφασίζουμε να προσγειωθούμε στα μέτρα μας;

Τι μεγαλομανία είναι αυτή; Ποιοι (και, κυρίως, πόσοι!) νομίζουμε πως είμαστε;

Ο περιούσιος λαός; Τα πλήθη της Ινδίας ή της Κίνας;

Ένα δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Πεκίνου ή του Δήμου Σαγκάης είμαστε…

Άλλο αν είμαστε σκορποχώρι και δεν μπορούμε να κυβερνηθούμε.

Ας δούμε τι θα κάνουμε…

Ας πάψουμε όμως να πηγαίνουμε για φροντιστήριο στο αμερικανικό ΙRS, το οποίο εδώ και 80 χρόνια τιθασεύει με επιτυχία τις ορέξεις 200 εκατομμυρίων επίδοξων φοροφυγάδων.

Αλλά εκεί- στις ΗΠΑ.

Όχι εδώ- στη χώρα του Λέγκα και του Μπέζα…

Τελευταία Νέα