Αναζήτηση
Oυδείς προφήτης στον τόπο του. Πόσω μάλλον όταν ασχολείται με τον αθλητισμό όπου οι ισορροπίες είναι εύθραυστες και κρίνονται καθημερινά από ανθρώπους με διαφορετικές απόψεις αλλά- το σημαντικότερο- ελλιπείς γνώσεις.
Πολλοί από τους Έλληνες ποδοσφαιριστές που κάνουν ή έκαναν σπουδαία καριέρα στα σημαντικότερα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα έπεσαν θύματα μεθόδων αθλητικού Μεσαίωνα, πολλές φορές για ένα καπρίτσιο, για να μη θιγεί ο υπέρμετρος εγωισμός κάποιων, ή γιατί- το χειρότεροδεν εκτιμήθηκε σωστά το ταλέντο τους.
Η πιο γνωστή περίπτωση «προφήτη» που ουσιαστικά εκδιώχθηκε από τον τόπο του είναι αυτή του Φάνη Γκέκα. Ο Λαρισαίος ποδοσφαιριστής είναι χαμηλών τόνων και δεν εκφράζει τον τύπο της «βεντέτας». Σε όποιες ομάδες κι αν αγωνίστηκε (Τοξότης Λάρισας, Λάρισα, Καλλιθέα,) αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ. Το ίδιο συνέβη και στον τελευταίο του σταθμό στην Ελλάδα, τον Παναθηναϊκό, στον οποίον μετακόμισε τον Φεβρουάριο του 2005.
Η ολοκλήρωση εκείνης της σεζόν τον βρήκε πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος, ενώ την επόμενη αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ του Παναθηναϊκού και δεύτερος στο πρωτάθλημα πίσω από τον Δημήτρη Σαλπιγγίδη. Τα οικονομικά προβλήματα του ΠΑΟΚ και η απαίτηση των «πράσινων» οπαδών για μία μεγάλη μεταγραφή ώθησε τον Παναθηναϊκό σε διαπραγματεύσεις για την απόκτηση του Σαλπιγγίδη. Στα ανταλλάγματα που έδιναν οι «πράσινοι» στον ΠΑΟΚ ήταν και ο Φάνης Γκέκας. Ο Λαρισαίος το θεώρησε προσβολή.
Το παραμύθι του μόλις είχε ξεκινήσει. Πρώτος σκόρερ στην Μπουντεσλίγκα την φανέλα της Μπόχουμ, είκοσι γκολ, ύμνοι από τον γερμανικό και ευρωπαϊκό Τύπο, αναδείχτηκε δεύτερος καλύτερος παίκτης του πρωταθλήματος, ενώ η «Γκατζέτα Ντελο Σπορτ» τον κατέταξε στις δέκα αποκαλύψεις της σεζόν.
Μπόνους η μεταγραφή του στη Λεβερκούζεν με ετήσιες αποδοχές 1,2 εκατ. ευρώ, ενώ η Μπόχουμ απ΄ αυτό το «πάρε δώσε» κέρδισε 2,8 εκατ. ευρώ. Ο Παναθηναϊκός; Ο μεγαλύτερος χαμένος καθώς έβαλε στα ταμεία του μόλις 700.000 ευρώ, ενώ το σημαντικότερο είναι ότι έχασε έναν παίκτη κλάσης που είναι αυτή τη στιγμή ο βασικός επιθετικός της εθνικής Ελλάδας που θα αγωνιστεί στα τελικά το Εuro.
Το θαύμα του «Ελέ»
Τον Μάρτιο του 2004, ένα από τα αγαπημένα παιδιά του Ολυμπιακού, ο Δημήτρης Ελευθερόπουλος απολύθηκε ουσιαστικά από τους «ερυθρόλευκους» με προσωπική παρέμβαση του Σωκράτη Κόκκαλη. Θεωρήθηκε μέλος της περίφημης «τρόικας» (μαζί με τους Γεωργάτο, Ανατολάκη) και υπεύθυνος για διαρροές από τα αποδυτήρια. Μερικές κακές εμφανίσεις (ήταν ο πορτιέρο στο 7-0 από τη Γιουβέντους) και τα νυχτοπερπατήματά του ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Ο «Ελέ», χωρίς να έχει ξεπεράσει έναν σοβαρό τραυματισμό σε ματς με τον Ιωνικό το 2003, αναζήτησε την τύχη του στην Ιταλία. Αρχικά στη νεοφώτιστη Μεσίνα όπου όμως δεν έπεισε. Το καλοκαίρι του 2005 υπέγραψε στη Μίλαν αλλά κάποιες κακές εμφανίσεις και ο συνωστισμός τερματοφυλάκων ήταν η αιτία να μείνει στο Μεάτσα μόλις 55 ημέρες πριν δοθεί δανεικός στη Ρόμα για να καταλήξει από εκεί στην Άσκολι την επόμενη σεζόν. Όταν ο βετεράνος Τζιανλούκα Παλιούκα κρυολόγησε ο Ελευθερόπουλος κλήθηκε να τον αντικαταστήσει. Σαν να τον άγγιξε ένα μαγικό ραβδί, άρχισε να πιάνει τα άπιαστα αναγκάζοντας την «Γκατζέτα Ντελο Σπορτ» να γράψει: «Ο τερματοφύλακας που τα πιάνει όλα», ενώ φιλοξένησε στις σελίδες της οκτάστηλη συνέντευξη. «Η Ιταλία ήταν η μόνη οδός για να βελτιωθώ ως τερματοφύλακας», είπε. Φέτος διαπρέπει στη Σιένα και θεωρείται από τους κορυφαίους πορτιέρο του Καμπιονάτο.
Άγνωστος στη χώρα του
Η περίπτωση του Δημήτρη Κωνσταντόπου- λου υποδηλώνει πόσο εύκολα ένας σπουδαίος τερμα- τοφύλακας αντί να υπερασπίζεται την εστία κάποιας ελληνικής ομάδας παίζει στην Τσάμπιονσιπ και την Κόβεντρι.
Ο Βig Dimi όπως τον αποκαλούν στην Αγγλία λόγω του ύψους του (1,93 μ.) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1978. Ξεκίνησε την καριέρα του στον Μέγα Αλέξανδρο Θεσσαλονίκης, συνέχισε στους Αμπελόκηπους, επίσης στη Θεσσαλονίκη για να αναζητήσει στη συνέχεια την τύχη του στην Καλαμάτα και το Αιγάλεω. Οι ικανότητές του δεν έπεισαν αρκετά τους υπεύθυνους των ομάδων κι αυτός μάζεψε τα πράγματά του και πήγε στο Φαρένσε της Πορτογαλίας και την ομώνυμη ομάδα. Όμως κι εκεί δεν εκτιμήθηκε το ταλέντο του και έμεινε ελεύθερος. Χωρίς να χάσει το κουράγιο του ταξίδεψε βορειότερα και ζήτησε να δοκιμαστεί από τη Χαρτλπουλ.Με την απόδοσή του πέρυσι (κράτησε ανέπαφη την εστία του σε 25 αγώνες) οδήγησε τη Χαρτλπουλ στη League 1, ενώ το περιοδικό «FourFourΤwo» τον συμπεριέλαβε μεταξύ των 50 κορυφαίων παικτών της Αγγλίας εκτός Πρέμιερ Λιγκ.
Η πιο συμφέρουσα από τις προτάσεις που δέχτηκε ήταν αυτή της Κόβεντρι (Τσάμπιονσιπ) η οποία του πρόσφερε τριετές συμβόλαιο με ετήσιες αποδοχές 400.000 ευρώ.
Ήταν «λίγοι»
Στην κατηγορία των παικτών που θεωρήθηκαν «λίγοι» για τις μεγάλες ελληνικές ομάδες και δεν δέχτηκαν ποτέ προτάσεις απ΄ αυτές είναι ο Στάθης Ταυλαρίδης και ο Γιάννης Αναστασίου.
Ο Ταυλαρίδης θεωρήθηκε μεγάλο ταλέντο και κατάφερε να παίξει στον Ηρακλή σε ηλικία μόλις 17 ετών την περίοδο 1997-1998.
Σιγά σιγά καθιερώθηκε στον «Γηραιό» και παρά τις πολύ καλές εμφανίσεις του και τις θαυμάσιες προοπτικές που ανοίγονταν μπροστά του λόγω του νεαρού της ηλικίας του καμία ομάδα απ΄ αυτές που πρωταγωνιστούν στο ελληνικό πρωτάθλημα δεν έδειξε έμπρακτα το ενδιαφέρον της.
Αυτό που δεν έκαναν οι δικοί μας το έπραξαν οι σκάουτερ του Αρσέν Βενγκέρ στην Άρσεναλ και το 2001 ο Ταυλαρίδης μετακόμισε στο Χάιμπουρι έναντι 350 εκατ. δραχμών.
Έπαιξε μόνο σε μερικά ματς στο Λιγκ Καπ για να δοθεί δανεικός στην Πόρτσμουθ την επόμενη σεζόν, να επιστρέψει έναν χρόνο αργότερα και τελικά να δοθεί στη Λιλ δανεικός.
Ήταν τέτοια η συμβολή του Ταυλαρίδη στην ανάκαμψη της Λιλ ώστε η Σεντ Ετιέν θεώρησε πως για να επανακάμψει στα ευρωπαϊκά σαλόνια έπρεπε να εντάξει στο δυναμικό της τον 27χρονο πλέον Έλληνα αμυντικό.
Τίτλοι σε δύο χώρες
«Στη μιζέρια δεν γυρίζω» είναι η ατάκα που χρησιμοποιεί ο Γιάννης Αναστασίου όταν τον ρωτούν πότε επιτέλους θα επιστρέψει στα πάτρια εδάφη.
Σε έξι μήνες συμπληρώνει δέκα χρόνια από τότε που μετανάστευσε στην Κεντρική Ευρώπη αναζητώντας την καθιέρωση στη συνείδηση των Ελλήνων ως σπουδαίος ποδοσφαιριστής.
Ο 34χρονος σήμερα Αναστασίου κατέκτησε το πρωτάθλημα Βελγίου στα δύο χρόνια που έμεινε στις Βρυξέλλες, σημειώνοντας εννέα γκολ και στη συνέχεια μετακόμισε στην Ολλανδία και τη Ρόντα όπου σε 114 ματς πέτυχε 48 γκολ! Τον χειμώνα του 2004 ο Άγιαξ «ξέμεινε» από επιθετικούς λόγω τραυματισμών και ζήτησε τη συμβολή του Αναστασίου. Ο Ηπειρώτης ποδοσφαιριστής με καθοριστικά γκολ οδήγησε τον Αίαντα στην κατάκτηση του πρωταθλήματος κι έτσι έγινε ο πρώτος Έλληνας που κατακτά δύο τίτλους σε δύο διαφορετικές χώρες.
Στη Μόσχα βρήκε το πιο ζεστό λιμάνι
δρχ. Ο Παπαλουκάς αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό για έναν χρόνο, αφού ο Λευτέρης Σούμποτιτς, τότε προπονητής στους «ερυθρόλευκους», του ζήτησε να συνεχίσει αλλά με μειωμένο κατά 30% το συμβόλαιό του. Ο Παπαλουκάς δεν δέχθηκε και η συνεργασία σταμάτησε. Έτσι, βρέθηκε σε αναζήτηση ομάδας και την τελευταία στιγμή ο Ντούσαν Ίβκοβιτς, τότε προπονητής στην ΤΣΣΚΑ, αποφάσισε να τον φέρει στη Μόσχα. Το… αστείο είναι ότι και όταν ο Παπαλουκάς ήταν στην ΤΣΣΚΑ, οι δόσεις (κάπου 20 εκατ. δρχ.) πληρώνονταν κανονικά από τον Ολυμπιακό στον Πανιώνιο- και μάλιστα σε μια ιδιαίτερα δύσκολη οικονομικά περίοδο για την ομάδα της Νέας Σμύρνης! Από εκεί κι έπειτα αρχίζει η ανοδική πορεία του Παπαλουκά, που αναδείχθηκε σε έναν από τους αγαπημένους παίκτες της ρωσικής ομάδας. Η κατάκτηση του τρεμπλ από την ΤΣΣΚΑ το 2006 ήταν η αποθέωση για τον διεθνή γκαρντ, ο οποίος αναδείχθηκε σε πολυτιμότερο παίκτη στο Φάιναλ Φορ της Ευρωλίγκας στην Πράγα και στο τέλος της χρονιάς, στο δημοψήφισμα της Fiba Εurope, κέρδισε τον τίτλο του καλύτερου Ευρωπαίου παίκτη. Αυτό το καλοκαίρι, ο Παπαλουκάς είχε προτάσεις από ομάδες του ΝΒΑ, αλλά η ΤΣΣΚΑ του προσέφερε «χρυσάφι» (3,5 εκατ. ευρώ, το υψηλότερο συμβόλαιο στην Ευρώπη) για να τον κρατήσει.
Η Οδύσσεια του «κολοσσού»
Υπέγραψε στην Περούτζια, αλλά εκεί πρόεδρος ήταν ο περίφημος Αλεσάντρο Γκαούτσι που αργότερα ενεπλάκη στο σκάνδαλο Καλτσιόπολι. Αυτός ο τύπος λοιπόν είχε βάλει στον πάγο τον Δέλλα για να τον αναγκάσει να υπογράψει νέο συμβόλαιο μεγαλύτερης διάρκειας, όταν πληροφορήθηκε όταν ενδιαφέρονταν γι΄ αυτόν οι Μίλαν, Γιουβέντους, Ίντερ και Ρόμα.
Όταν η κατάσταση έφτασε στα άκρα ο Δέλλας συμφώνησε με τη Ρόμα, ενώ η Περούτζια είχε υποσχεθεί τον παίκτη στη Γιουβέντους.
Και όλα αυτά ένα χρόνο μετά την αποπομπή του από την ΑΕΚ.
Στη Ρόμα έμεινε τελικά τρία χρόνια αποκτώντας πολύτιμες εμπειρίες που του φάνηκαν χρήσιμες στους αγώνες του Εuro 2004.
Επί προεδρίας Ντέμη Νικολαΐδη, η ΑΕΚ αποκατέστησε ουσιαστικά τον Δέλλα όταν του ζήτησε να επιστρέψει στον «δικέφαλο».
Διαβατήριο για το Εuro 2004
Την τριετία 1997-2000 όταν ο Καβαλιώτης ποδοσφαιριστής φορούσε τη φανέλα του ΠΑΟΚ, οι οπαδοί του «δικεφάλου» του Βορρά του είχαν προσδώσει το προσωνύμιο «Βρυζάουτ» για την αστοχία του ενώπιον της αντίπαλης εστίας.
Το καλοκαίρι του 2000 ο Βρύζας μετακόμισε στην Περούτζια όχι ως αστέρι αλλά με τη σκιά του αποτυχημένου, ενώ κάποιοι στην Τούμπα πανηγύριζαν με την είδηση.
Στη συνέχεια ο Βρύζας φόρεσε τη φανέλα σπουδαίων ομάδων, όπως η Φιορεντίνα (την περίοδο που είχε υποβιβαστεί), η Θέλτα και η Τορίνο, πριν επιστρέψει στην Ελλάδα και την Ξάνθη. Από το καλοκαίρι ο Βρύζας ανήκει και πάλι στο δυναμικό του ΠΑΟΚ ύστερα από πρωτοβουλία του πρώην αρχηγού του στην Εθνική Θοδωρή Ζαγοράκη. Κρύο πιάτο…
