Αναζήτηση
Ανυπόστατοι κρίθηκαν από την Ελληνική Αστυνομία οι ισχυρισμοί Ιρακινού περί τρομοκρατικού σχεδίου που είχαν εκπονήσει ομοεθνείς του για να χτυπήσουν την αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα. Ανακουφισμένοι όλοι, Αμερικανοί και Έλληνες, αρχίσαμε τα καλαμπούρια, αστειευόμενοι ότι ακόμα και οι τρομοκράτες εδώ είναι για τα κλάματα! Η κατάσταση είναι, πράγματι, εν πολλοίς έτσι. Μέχρι όμως να γίνει αλλιώς. Και δεν αναφέρομαι μονάχα στην πιθανότητα- ελπίζουμε, πολύ μακριά από μας- τρομοκρατικής δράσης στο ελληνικό έδαφος. Αναφέρομαι στον τρόπο που ως έθνος, ως χώρα, αντιμετωπίζουμε τα πάντα σαν να πρόκειται για κάποια οικογενειακή υπόθεση, μία πλάκα ή μία στραβοτιμονιά που ξεχνιέται και παύει να έχει οποιαδήποτε σημασία μόλις η είδηση, το σκάνδαλο, ο σάλος κοπάσει και η επικαιρότητα φέρει κάτι νέο.
Ομόλογα; Ελάχιστοι στάθηκαν στο πώς ακριβώς και εάν τελικά θα επιστραφούν- όπως εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός- τα κλοπιμαία στα Ταμεία. Ασχολούμαστε με τα πρόσωπα και τα προσωπικά τους: ποιος μίλησε σε ποιον, εάν κάθησαν πλάι πλάι, πώς κοιτάχτηκαν… Εξωτερική πολιτική; Χαμός και πυρετός «αρμόδιων» δηλώσεων και οργασμός «διεργασιών» μόλις φτάσουμε στην οριακή προθεσμία για κάτι, μετά ύπνος βαθύς. Σκάνδαλα; Ουκ ολίγα, ποιος τα θυμάται όμως. Όλοι- ή τουλάχιστον, κάθε φορά, ορισμένοιξεκινούμε έμπλεοι καλών προθέσεων και πάθους για «ξεκαθάρισμα». Στην πορεία κάπου ξεχνιόμαστε, κάπου απογοητευόμαστε, κάπου βαριόμαστε, κάπου «τα βρίσκουμε». Ένας φίλος μού εξήγησε γιατί αιφνιδίως η έως σήμερα άγνωστη Σεγκολέν είχε τόση πέραση στη Γαλλία. «Μας μίλησε συναισθηματικά, μαλακά αλλά και αυστηρά, σαν στιβαρή μάνα», μου είπε, «μας έκανε group therapy, έκανε ψυχανάλυση σε όλο το έθνος, υποσχόμενη πως θα μας βγάλει από την κατάθλιψη στην οποία έχουμε βυθιστεί τις τελευταίες δεκαετίες». Εμάς εδώ στη χώρα μας ποιος θα μας οδηγήσει στο ντιβάνι του ψυχοθεραπευτή; Ποιος θα έχει τη βούληση, τα κότσια, αλλά και την ευστροφία να εξηγήσει σε όλους μας την αλήθεια; Να (απο)δείξει έμπρακτα στους έχοντες και κατέχοντες ότι η ζωή δεν είναι πλάκα ή παιχνίδι, και σε μας τους υπολοίπους ότι δεν είναι πικρή ειρωνεία;
