Αν είχα να διαλέξω ανάμεσα σε ένα καλό δημόσιο πανεπιστήμιο και ένα καλό ιδιωτικό πανεπιστήμιο θα διάλεγα το πρώτο. Κι αυτό γιατί μόνον ένα καλό δημόσιο πανεπιστήμιο μπορεί να υπερασπιστεί ακόμη τις αρχές της ανθρωπιστικής παιδείας- όπου, όταν, και με όποιον τρόπο μπορεί. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και το δημόσιο πανεπιστήμιο δεν προσεγγίζει όλο και περισσότερο τη «διαχειριστική αντίληψη της πανεπιστημιακής διαδικασίας», όπως την αποκαλεί ο Νίκος Μπακουνάκης στη μικρή συλλογή από άρθρα για το πανεπιστήμιο. (εκδ. Πόλις)

Όμως γι΄ αυτήν την ανθρωπιστική παιδεία κανείς δεν μοιάζει να ενδιαφέρεται. Τουλάχιστον όχι τα παιδιά με την ξύλινη γλώσσα και τις τηλεοπτικές μούτες που χοροστατούν στον αγώνα για το δικαίωμα του διορισμού στο ελληνικό Δημόσιο. Απ΄ τους υπόλοιπους, εννοείται, δεν περιμένεις και τίποτε.

Τελευταία Νέα