…και προεδρική σιγή για τις προμήθειες

Σκάνδαλο εκατομμυρίων ευρώ στις προμήθειες αναλώσιμων υλικών για τα δημόσια

νοσοκομεία, καταγγέλλεται με την προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας

εταιρείας που αποκλείσθηκε από διαγωνισμό ύψους 7 εκατομμυρίων ευρώ.

Μάλιστα, στελέχη του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων ανέφεραν ότι οι αρμόδιες

υπηρεσίες του ζήτησαν προ διμήνου από τον πρόεδρο του Οργανισμού κ. Δημήτρη

Βαγιωνά να ενημερώσει γραπτώς με επιστολή του απ’ ευθείας τον υπουργό Υγείας,

κάτι που δεν συνέβη…

Ο κ. Δ. Αβραμόπουλος, σε δηλώσεις του στα «ΝΕΑ», τόνισε ότι έως χθες το βράδυ

δεν είχε φθάσει καμία επιστολή στα χέρια του ούτε είχε ενημερωθεί αν το όλο

θέμα αποτελεί κάτι νέο ή αν πρόκειται για παλαιά στοιχεία. «Αύριο (σήμερα) θα

αρχίσει έλεγχος και αναλόγως με το τι θα προκύψει θα αποδοθούν ευθύνες», είπε χαρακτηριστικά.

Όπως αποκάλυψε χθες ο τηλεοπτικός σταθμός Mega, τους τελευταίους μήνες ο ΕΟΦ

έχει διαπιστώσει αδιαφάνεια σε διαγωνισμούς που αφορούν υλικά όπως ράμματα,

χειρουργικά γάντια, γάζες, ελαστικούς επιδέσμους και χημικά αντιδραστήρια. Το

πιο πρόσφατο περιστατικό – «συνέβη πριν από 4-5 μέρες», μας είπε ο

προϊστάμενος Ελέγχου Κυκλοφορίας Προϊόντων του ΕΟΦ, κ. Χρήστος Μανουσόπουλος –

αφορά την προμήθεια αντιδραστηρίων για διαγνωστικές εξετάσεις, συνολικού

κόστους 7 εκατομμυρίων ευρώ. Όπως διαπίστωσε ο ΕΟΦ, στην προκήρυξη, που αφορά

νοσοκομεία της Β’ Διοίκησης Υγειονομικής Περιφέρειας (Β’ ΔΥΠΕ) Βορείου

Ελλάδας, υπήρχε όρος ότι μπορούν να συμμετάσχουν στον διαγωνισμό μόνον οι

εταιρείες που διέθεταν αντιδραστήρια εγκεκριμένα από τους κατασκευαστές των

μηχανημάτων για τα οποία προορίζονταν – «και όχι όλα όσα κυκλοφορούν στην

αγορά και είναι κατοχυρωμένα», κατά τον κ. Μανουσόπουλο.

Αντίστοιχα, την άνοιξη είχαν φτάσει στον ΕΟΦ καταγγελίες για παρατυπίες σε

διαγωνισμούς 5-6 νοσοκομείων της Αττικής, που αφορούσαν γάντια, επιδέσμους,

έναν κλίβανο και ράμματα.

«Οι βασικές παρατυπίες που κάνουν τα νοσοκομεία είναι δύο», εξήγησε ο κ.

Μανουσόπουλος. «Η πρώτη είναι ότι στις προκηρύξεις (λ.χ. για ράμματα) ορίζουν

συγκεκριμένες τεχνικές προδιαγραφές, οι οποίες δεν είναι ίδιες με τις επίσημες

του ελληνικού κράτους και της Ευρωπαϊκής Ένωσης – συνεπώς, ο διαγωνισμός είναι

άκυρος. Και η δεύτερη ότι βάζουν μεν τις σωστές προδιαγραφές, αλλά ζητούν από

τις εταιρείες που εκδηλώνουν ενδιαφέρον δείγματα των προϊόντων τους – και τα

απορρίπτουν με το αιτιολογικό ότι δεν είναι ποιοτικώς καλά».

Το πρόβλημα είναι ότι εδώ και οκτώ-εννιά χρόνια, επιφορτισμένος με τον έλεγχο

της ποιότητας των ιατροτεχνολογικών προϊόντων είναι ο ΕΟΦ, με βάση υπουργική

απόφαση της εποχής. Η απόφαση αυτή έμενε πρακτικά στα χαρτιά έως τις 2

Απριλίου 2004, όταν εστάλη από τον ΕΟΦ περίληψή της σε όλα τα νοσοκομεία, τα

ΙΚΑ και τις ΔΥΠΕ για να… υπενθυμίσει την ύπαρξή της.

Παρά την «υπενθύμιση», ωστόσο, αρκετά νοσοκομεία και ΙΚΑ συνέχισαν να

αποφασίζουν μόνα τους για την ποιότητα των υλικών, με συνέπεια να αρχίσουν

καταγγελίες από τους προμηθευτές που δεν κέρδιζαν τους διαγωνισμούς.

«Τον Ιανουάριο του 2006, μας κάλεσε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο μετά από

καταγγελίες», παραδέχθηκε ο κ. Μανουσόπουλος. «Και μας είπε να ενημερώνουμε

την Διεύθυνση Προμηθειών και το Σώμα Επιθεωρητών του υπουργείου Υγείας, αλλά

και τον γενικό επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης – κάτι που κάνουμε από εφέτος την

άνοιξη» – χωρίς ωστόσο να προχωρήσει η σχετική έρευνα.