Στήνουν κάλπες από τον Ιούνιο του 2007

Με το σενάριο της πρόωρης διεξαγωγής εθνικών εκλογών τον Ιούνιο του 2007

φλερτάρει τώρα η κυβέρνηση, που θεωρεί πως ολοκλήρωσε τον κύκλο των «δύσκολων»

μεταρρυθμίσεων χωρίς να υποστεί σημαντικές απώλειες. Ο Ιούνιος, μάλιστα,

φαίνεται ελκυστικός σε εντελώς διαφορετικές «φυλές» κυβερνητικών στελεχών –

από τεχνοκράτες υπουργούς του οικονομικού επιτελείου μέχρι αυστηρά

«κομματικούς».

Όμως, όπως λένε κυβερνητικά στελέχη που γνωρίζουν καλά τον κ. Κ. Καραμανλή, ο

Ιούνιος φαίνεται ελκυστικός και στον ίδιο τον Πρωθυπουργό. Υπάρχει ακόμη ένας

λόγος που συνηγορεί για τον Ιούνιο και ο οποίος δεν έχει να κάνει με πολιτικά

ή οικονομικά δεδομένα: ως θαυμαστής του Ανδρέα Παπανδρέου, ο Πρωθυπουργός

ενστερνίζεται και το παπανδρεϊκό δόγμα «δεν χαλάμε τα μπάνια του λαού», ένα

δόγμα που οδήγησε στο να γίνουν εκλογές τον Ιούνιο του 1985.

Στα «συν» του μηνός Ιουνίου συγκαταλέγεται, πέρα από τις «μεταρρυθμίσεις» του

κ. Αλογοσκούφη (ασφαλιστικό τραπεζών, Εμπορική, εθελουσία ΟΤΕ, πώληση ΟΤΕ,

δημοσιονομική προσαρμογή), και το ότι η χώρα θα έχει πλέον εξέλθει, όπως

πιστεύουν στο υπουργείο Οικονομικών, από την επιτήρηση της Κομισιόν για το

υπερβολικό έλλειμμα. Μάλιστα, υποστηρίζουν κυβερνητικά στελέχη ότι – από τις

πληροφορίες που έχουν από τις Βρυξέλλες – δεν θα απαιτηθούν καν νέα μέτρα εκ

μέρους του κ. Αλμούνια, καθώς ο ισχυρός επίτροπος φέρεται ήδη να έχει

καταλήξει σε κάποιας μορφής συμφωνία με τον κ. Αλογοσκούφη.

Εκλογολογία. Παράλληλα στο υπουργείο Οικονομικών πιστεύουν ότι – τον

Ιούνιο – τα φορολογικά μέτρα θα έχουν αρχίσει να αποδίδουν, συμβάλλοντας στην

ούτως ή άλλως θετικότερη ψυχολογία των πολιτών εν όψει θερινών διακοπών. Την

ίδια στιγμή ένα ακόμη στοιχείο που συνηγορεί στην όσο το δυνατόν συντομότερη

προσφυγή στις κάλπες είναι ότι, όπως σημείωνε υπουργός με μακρά πείρα σε

εκλογικές αναμετρήσεις, από τον Μάρτιο – το αργότερο – θα αρχίσει έτσι κι

αλλιώς η λεγόμενη εκλογολογία. Θα αρχίσει η σεναριολογία να κυριαρχεί στον

Τύπο, «που εάν την αφήσουμε να παρατραβήξει θα μας βγει μπούμερανγκ».

Όλοι, βεβαίως, αναγνωρίζουν πως η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες προϋποθέτει μια

«πειστική» για την κοινή γνώμη δικαιολογία. «Ο κόσμος μπορεί να μας τιμωρήσει

εάν αποφασίσουμε εκλογές μόνο και μόνο γιατί θα προηγούμαστε τρεις ή δεν ξέρω

πόσες μονάδες στα γκάλοπ», έλεγε χαρακτηριστικά κορυφαίος υπουργός.

Τα Πανεπιστήμια. Στέλεχος του οικονομικού επιτελείου, ωστόσο, έχει

απάντηση και σε αυτό το δίλημμα. Όπως λέει, «από όλες τις μεταρρυθμίσεις που

επαγγελθήκαμε, η μόνη που έμεινε εκκρεμής είναι αυτή της Παιδείας. Εάν η κρίση

στα Πανεπιστήμια συνεχιστεί μετά τις δημοτικές εκλογές, κάτι εξαιρετικά πιθανό

με το δεδομένο πως φοιτητές – πανεπιστημιακοί από τη μια μεριά και κυβέρνηση

από την άλλη δεν δείχνουν διατεθειμένοι για οποιαδήποτε υποχώρηση, τότε η

Παιδεία προσφέρεται ως λόγος προσφυγής στις κάλπες».

Το ίδιο στέλεχος υποστήριζε πως ένα θέμα σαν την Παιδεία θα λειτουργούσε και

υπέρ της κυβέρνησης στην κάλπη, σε αντίθεση – για παράδειγμα – με τη

μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος, για την οποία ούτως ή άλλως η

κυβέρνηση έχει αποφασίσει πως θα αρχίσει από την επόμενη τετραετία. Κορυφαίος

υπουργός της Πλατείας Συντάγματος, επικαλούμενος και το παράδειγμα άλλων

ευρωπαϊκών χωρών αλλά και το 15ετές περιθώριο που έχει το ελληνικό σύστημα,

υποστήριζε ότι η αναμόρφωση του Ασφαλιστικού πρέπει να γίνει ανά κύματα – με

κάθε κύμα να ισοδυναμεί με μια κυβερνητική τετραετία.