Eπέζησαν για 11 μήνες χαμένοι στον ωκεανό

Οι ψαράδες φημίζονται για τις απίστευτες ιστορίες τους. Όμως η ιστορία που

αφηγήθηκαν στους σωτήρες τους τρεις Μεξικανοί ψαράδες, το σκάφος των οποίων

βρέθηκε να πλέει ακυβέρνητο στον Ειρηνικό, είναι εντυπωσιακή ακόμη και με αυτό

το κριτήριο.

Οι τρεις ψαράδες αντιμετώπισαν μηχανικά προβλήματα λίγο μετά τον απόπλου τους,

με αποτέλεσμα να παρασυρθούν προς Δυσμάς στον ωκεανό και να περάσουν 11 μήνες

χαμένοι στην απεραντοσύνη του. Επιβίωσαν πίνοντας νερό της βροχής και

τρώγοντας ωμά ψάρια και θαλασσοπούλια. «Ψαρεύαμε και τρώγαμε τα ψάρια ωμά,

αφού δεν είχαμε φωτιά για να τα μαγειρέψουμε», αφηγήθηκε ένας εκ των τριών, ο

27χρονος Χεσούς Βιντάνα. «Ουδέποτε χάσαμε όμως την ελπίδα, επειδή υπάρχει Θεός

εκεί πάνω» πρόσθεσε μιλώντας στο μεξικανικό τηλεοπτικό δίκτυο Televisa, μέσω

του συστήματος επικοινωνίας του αλιευτικού που τους διέσωσε. «Τα πόδια μας

είναι πρησμένα, τα χέρια μας επίσης, αλλά δεν είμαστε σε κακή κατάσταση».

H διάσωση

Απέπλευσαν πέρυσι στις 9 Οκτωβρίου από το Σαν Μπλας του Μεξικού, μια πόλη

ψαράδων στις ακτές του Ειρηνικού, 640 χλμ. από την Πόλη του Μεξικού.

Διασώθηκαν κοντά στα Νησιά Μάρσαλ, περίπου 8.000 χιλιόμετρα εκτός πορείας,

προς Δυσμάς. Ο Γιουτζίν Μίλερ, εκπρόσωπος της αλιευτικής εταιρείας Koo’s

Fishing Co, στην οποία ανήκει το αλιευτικό που τους περισυνέλεξε στις 9

Αυγούστου και το πλήρωμα του οποίου αποτελείται από Ταϊβανέζους, δήλωσε πως το

σκάφος θα αποβιβάσει τους τρεις διασωθέντες στο Ματζούρο, την πρωτεύουσα των

Νησιών Μάρσαλ. Διευκρίνισε πως το ταξίδι ώς εκεί είναι πιθανό να διαρκέσει 10

– 14 μέρες. Μιλώντας από τα Νησιά Μάρσαλ, ο Μίλερ δήλωσε προς το πρακτορείο

Ασοσιέιτεντ Πρες: «Οι δύο μηχανές του αλιευτικού τους ήταν διαλυμένες –

φαίνεται προσπαθούσαν να πάρουν ανταλλακτικά για να κάνουν να λειτουργήσει

τουλάχιστον η μία. Ο καπετάνιος του αλιευτικού μας που τους περισυνέλεξε είπε

ότι είναι πολύ αδύνατοι και πως πεινούσαν πολύ. Το πρώτο που έκαναν ήταν να

τους δώσουν κάτι να φάνε και το καταβρόχθισαν».

Δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν πως το αλιευτικό είχε πλήρωμα άλλα δύο

μέλη, τα οποία πήδηξαν στη θάλασσα και πιθανότατα πνίγηκαν όταν το σκάφος

έμεινε ακυβέρνητο. Καμιά είδηση δεν υπάρχει γι’ αυτούς. Οι επιζήσαντες είπαν

πως διάβαζαν τη Βίβλο, ενόσω το μήκους 8,5 μέτρων αλιευτικό τους από

φάιμπεργκλας παρασυρόταν ακυβέρνητο από τα ρεύματα. Σε τουλάχιστον μία

περίπτωση αναγκάστηκαν να περάσουν περισσότερο από δύο εβδομάδες χωρίς τροφή,

αλλά είχαν αρκετό νερό να πίνουν επειδή έβρεχε κάθε μέρα. «Μερικές φορές το

στομάχι μας πονούσε, περάσαμε και 15 μέρες χωρίς να φάμε» δήλωσε ο Βιντάνα.

«Υπήρχαν φορές που είχαμε μόνο ένα θαλασσοπούλι να μοιραστούμε οι τρεις μας».

Ένας άλλος από τους επιζήσαντες, ο Σαλβαντόρ Ορνόνιεθ, είπε πως το σκάφος ήταν

εξοπλισμένο με φακούς και πυξίδα, αλλά δεν είχε ασύρματο. «Ήξερα όμως ότι θα

ζούσα, πως δεν θα πέθαινα» πρόσθεσε. Ο τρίτος ψαράς, ο Λούσιο Ρεντόν, δήλωσε:

«Κάναμε μήνες να δούμε πλοίο. Τώρα αναρρώνουμε, κοιμόμαστε πολύ και τρώμε

καλά».

Οι συγγενείς

Μέχρι στιγμής είναι δύσκολο να γίνουν γνωστές και άλλες λεπτομέρειες της

περιπέτειάς τους λόγω των δυσκολιών συνεννόησης μεταξύ των Μεξικανών και των

Ταϊβανέζων του αλιευτικού που τους διέσωσε. «Τρέμω ολόκληρος από

συγκίνηση…», είπε συγγενής ενός από τους ψαράδες όταν έμαθε την είδηση.

Πήγαν να ψαρέψουν και δεν επέστρεψαν ποτέ. Πιστεύαμε πως είναι νεκροί». Ο

ίδιος και άλλοι ψαράδες έψαχναν μάταια για καιρό: «Αναζητούσαμε κάποιο ίχνος

τους, οτιδήποτε, αλλά δεν βρήκαμε τίποτε».