Την περίοδο που έρχεται, οι προγνώσεις για το μέλλον της Αττικής θα

περισσέψουν. Ενώ κάποιοι θα προσπαθούν να πείσουν με αοριστολογίες και ασαφείς

γενικότητες, η Κεντρική Διοίκηση με την πολιτική της απαξιώνει τους ελεύθερους

χώρους της Αθήνας και του Πειραιά, εγκαταλείπει τα έργα αξιοποίησής τους για

τους πολίτες και νομιμοποιεί τις πιέσεις για την εμπορική «αξιοποίησή» τους,

με δόγμα «κάθε ελεύθερος δημόσιος χώρος και εμπορικό κέντρο».

Διαπράττει έτσι ένα έγκλημα εις βάρος του Λεκανοπεδίου πολύ μεγαλύτερο από

αυτό της αντιπαροχής των δεκαετιών του ’50 και του ’60.

Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε ο πολίτης απαιτεί το αυτονόητο. «Χώρο να παίζει το

παιδί, χώρο για να μπορώ να αναπνεύσω». H θέση μου είναι σαφής και

αδιαπραγμάτευτη: Εάν σ’ αυτό το κοινωνικό αίτημα ζωής η πολιτική δεν μπορέσει

να απαντήσει με σαφήνεια και αποτελεσματικότητα τότε χρειάζεται

επαναπροσδιορισμός όλων μας.

Σ’ αυτό το αίτημα είναι απαραίτητο να προχωρήσουμε σε συγκεκριμένες παραδοχές.

1. Ο ελεύθερος δημόσιος χώρος είναι κοινωνικό αγαθό.

2. Ο ελεύθερος δημόσιος χώρος δεν είναι εμπορικό αγαθό

και δεν αποσκοπεί στο να δημιουργήσει έσοδα για το κράτος.

3. Ο ελεύθερος δημόσιος χώρος είναι μητροπολιτικό αγαθό.

4. Οι ελεύθεροι δημόσιοι χώροι (Ελληνικό, Άγιος Κοσμάς, Φάληρο,

Δραπετσώνα, Ελαιώνας, Γουδή, κ.ά.) συγκροτούν ένα ενιαίο δίκτυο υπερτοπικών

πόλων πολιτισμού, αθλητισμού και αναψυχής. Με τον κατάλληλο σχεδιασμό

μπορούμε να θέσουμε ως στόχο τον διπλασιασμό του αριθμού των τετραγωνικών

μέτρων πρασίνου ανά κάτοικο μέσα σε μία πενταετία.

5. H αναθεώρηση του Ρυθμιστικού Σχεδίου της Αθήνας, που

καθυστερεί αδικαιολόγητα από το ΥΠΕΧΩΔΕ, οφείλει να προστατεύσει τους

ελεύθερους δημόσιους χώρους και να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής των

κατοίκων και των επισκεπτών της.

6. Οι ολυμπιακές αθλητικές εγκαταστάσεις που εντάσσονται σε

ορισμένους ελεύθερους δημόσιους χώρους ανήκουν σε όλους τους πολίτες. Σήμερα

οι εγκαταστάσεις αυτές παραμένουν ερμητικά κλειστές αντί να σφύζουν από ζωή,

ιδίως από τους νέους.

Αποτελεί επίσης κοινό τόπο ότι η Αυτοδιοίκηση είναι το κλειδί για την ποιότητα

αλλά και για τον ρυθμό ανάπτυξης στην Αττική. Ήδη το διευρυμένο Νομαρχιακό

Συμβούλιο Αθηνών-Πειραιώς έχει κάνει την πρόταση για τη δημιουργία του

Μητροπολιτικού Φορέα Πρασίνου με διανομαρχιακή – διαδημοτική συνεργασία και με

συντονισμό από την Υπερνομαρχία Αθηνών-Πειραιώς. Για να επιτευχθούν οι

σκοποί και οι στόχοι του φορέα είναι αναγκαίο να υπάρξουν συγκεκριμένες

δομικές και θεσμικές τομές:

1. H διαχείριση των ελεύθερων δημόσιων χώρων και χώρων πρασίνου

να μεταφερθεί ως αρμοδιότητα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με παράλληλη μεταφορά

πόρων αλλά και θεσμική κατοχύρωση των χώρων αυτών μέσα από τα Γενικά

Πολεοδομικά Σχέδια.

2. Η χρηματοδότηση των έργων και των λειτουργιών για τη

διαχείριση των ελεύθερων δημόσιων χώρων και των χώρων πρασίνου να γίνεται μέσα

από τη δημιουργία «Πράσινου Ταμείου» που θα λειτουργεί στο επίπεδο της

Υπερνομαρχίας Αθηνών-Πειραιώς και θα ενισχύεται από τους πόρους του ΕΤΕΡΠΣ,

του ΠΔΕ ή και του τακτικού προϋπολογισμού.

3. Να καταργηθεί ο Νόμος 3342/2005 που ανατρέπει τον

προ-ολυμπιακό σχεδιασμό μετατρέποντας τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις σε μαζικού

τύπου νυκτερινά κέντρα, παραβιάζει τα προεδρικά διατάγματα για τον Άγιο Κοσμά,

το Φάληρο και προτάσσει τη δημιουργία εμπορικών κέντρων.

4. Να εφαρμοστούν τα προεδρικά διατάγματα που θεσπίστηκαν για

το παράκτιο μέτωπο της Αθήνας και ειδικότερα αυτά που πήραν τη μορφή Ειδικών

Σχεδίων Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης Πόλων (ΕΣΟΑΠ) για το Φάληρο και τον Άγιο

Κοσμά.

Δεν μιλάω για μια αόριστη έννοια της ποιότητας ζωής, ούτε απλά καταγράφω τα

προβλήματα. Πρόθεσή μου είναι να αναδείξω τον πρωτοποριακό και παραγωγικό ρόλο

της Αυτοδιοίκησης στη διαχείριση της καθημερινότητας με ξεκάθαρο

προσανατολισμό, δομή και σχεδιασμό. Γι’ αυτό τολμώ να προτείνω κοινωνικές

συμφωνίες και να δεσμευθώ για διεκδικήσεις και καινοτόμες αλλαγές.

Διεκδικήσεις όχι στείρας αντιπαράθεσης, αλλά διεκδικήσεις υπέρ των πολιτών.

Διεκδικήσεις ζωής.

H κ. Φώφη Γεννηματά είναι Υπερνομάρχης Αθηνών-Πειραιώς

Τελευταία Νέα