ΕΝΑ εξίσου σοβαρό πρόβλημα με τις μεταγγίσεις έφερε στο προσκήνιο η

μόλυνση της 16χρονης με τον ιό του AIDS: την ουσιαστική εγκατάλειψη των

προσπαθειών πρόληψης από το υπουργείο Υγείας. Το αποτέλεσμα τραγικά οδυνηρό:

έκρηξη νέων κρουσμάτων και αύξηση των φορέων κατά 25% το 2005 σε σύγκριση με

το 2004!

ΠΡΟΣΔΟΚΟΥΣΑΜΕ ότι η καλύτερη ενημέρωση, η αλλαγή επικίνδυνων

συμπεριφορών και η βελτίωση του συστήματος περίθαλψης θα βοηθούσαν να

περιοριστεί η εξάπλωση της ασθένειας. Ισχύει το αντίθετο.

KAI ως προς μεν τους πολίτες ήταν ίσως αναμενόμενο η δημιουργία νέων

φαρμάκων που αντιμετωπίζουν τη νόσο να έχει προκαλέσει εφησυχασμό. Ακριβώς για

τον λόγο αυτό ήταν απαραίτητο να υπάρξει ενίσχυση της εκστρατείας ενημέρωσης

από το υπουργείο. Εμφανώς όμως ο υπουργός είχε άλλες προτεραιότητες.

ΤΟ ίδιο ακριβώς συνέβη και με τις προσπάθειες περιορισμού του

καπνίσματος. Τα τελευταία χρόνια, δειλά έστω, είχαν ληφθεί μέτρα για την

προστασία τουλάχιστον των μη καπνιστών. Ήδη όμως τα μέτρα αυτά, έτσι κι αλλιώς

πολύ πιο περιορισμένα από ανάλογα στις χώρες της Ευρώπης, έχουν ουσιαστικά

καταργηθεί. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι χώροι μη καπνιστών στα εστιατόρια,

που πλέον δεν υπάρχουν ούτε στα χαρτιά.

ΠΡΟΦΑΝΩΣ και το ζήτημα αυτό δεν περιλαμβανόταν στις προτεραιότητες της

κυβέρνησης, όπως δεν περιλαμβάνονταν και όλες οι ενημερωτικές καμπάνιες

πρόληψης – τα ναρκωτικά και η απεξάρτηση αποτελούν ασφαλώς κορυφαία

παραδείγματα.

ΓΥΡΙΣΑΜΕ όμως έτσι πολλά χρόνια πίσω. Και κινδυνεύουμε να βρεθούμε

αντιμέτωποι και με περισσότερους πρόωρους θανάτους, αλλά και με έκρηξη στο

κόστος περίθαλψης. Ακούει κανείς;