Στις Βρυξέλλες, ο κ. Μπαρόζο και οι νεοφιλελεύθεροι ηγέτες βρήκαν και πάλι την

ευκαιρία να αναφερθούν, με φθόνο, στις επιτυχίες των ΗΠΑ στην αντιμετώπιση της

ανεργίας και να προτείνουν η Ευρώπη να γίνει «όπως Αμερική».

Σήμερα, στις ΗΠΑ, το 12,5% μόνο του ενεργού πληθυσμού, οι εργαζόμενοι στα

μεγάλα συνδικάτα, προστατεύονται από συλλογικές συμβάσεις. Σχετικά

προστατευμένο είναι και το 16% των δημοσίων υπαλλήλων. Όλοι οι υπόλοιποι

μπορούν να απολυθούν αναιτιολόγητα και χωρίς αποζημίωση. Το ελάχιστο

ημερομίσθιο στις ΗΠΑ είναι 4,25 ευρώ και με αυτό το ποσό αμείβεται το 13% του

συνόλου των εργαζομένων, που βρίσκεται, έτσι, κάτω από το όριο της φτώχειας.

Πάνω από 45 εκατομμύρια Αμερικανοί δεν διαθέτουν ασφάλεια και περίθαλψη,

κάνοντας πράξη το όραμα του κ. Αλογοσκούφη, αφού δεν υπάρχει δημόσιο σύστημα

κοινωνικής ασφάλειας – οι απολυμένοι της ΕΝΡΟΝ είναι απλώς «τελειωμένοι»

κοινωνικά και οικονομικά.

Αλλά, σύμφωνα με τους νεοφιλελεύθερους στην Ευρώπη, αυτό το μοντέλο

«ανταγωνιστικότητας» πρέπει να ακολουθήσουμε, καθώς οι ΗΠΑ έχουν «μόνο» 4,85%

ποσοστό ανεργίας. Ταυτόχρονα, οι ίδιες νεοφιλελεύθερες δυνάμεις εμφανίζονται,

τάχα, αδύναμες και ανίσχυρες απέναντι στην παγκοσμιοποίηση.

Υπάρχει, όμως, ένα κρίσιμο όπλο, το οποίο η Ευρώπη ενεργοποίησε στα τέλη του

2005 με επιτυχία, με πρωτοβουλία του σοσιαλδημοκράτη Σουηδού υπουργού

Βιομηχανίας και Εμπορίου, κ. Τόμας Όστρος, δηλαδή οι μηχανισμοί της Κοινής

Εμπορικής Πολιτικής της Ένωσης.

Επιβλήθηκαν, έτσι, αντισταθμιστικοί δασμοί και μέτρα αντιντάμπινγκ προς τις

κινέζικες εισαγωγές, ώστε να μην προστεθούν νέες εκατοντάδες χιλιάδες

Ευρωπαίων εργαζομένων στις λίστες ανεργίας.

Απάντηση της Ευρώπης στην ανεργία είναι η διαφύλαξη του κοινωνικού κράτους.

Αλλιώς, όχι μόνον δεν θα γίνει «όπως Αμερική» αλλά, από Ενωμένη Ευρώπη, θα

διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη…

Ο Πέτρος Ευθυμίου είναι βουλευτής B’ Αθήνας του ΠΑΣΟΚ