EΓPAΨAN

Μανώλης Κοττάκης

(ο αρθρογράφος, για τους «αριστοκράτες του Υπουργικού Συμβουλίου»)

«Υπουργοί που επί μία ολόκληρη διετία έχουν αναπαυτεί στην ασφάλεια του

γραφείου τους και δεν έχουν δώσει ούτε μία συνέντευξη (αριθμητικά: μία) για να

στηρίξουν την κυβερνητική πολιτική.

Υπουργοί που συμπεριφέρονται ως η αριστοκρατία της N.Δ. που κάνει κριτική αφ’

υψηλού, ενίοτε διαρροές στις αντιπολιτευόμενες εφημερίδες, και όταν είναι να

σπάσουν «αυγά» συμβιβάζονται.

Όλοι αυτοί (οι τέσσερις – πέντε) οφείλουν, νομίζω, να καταλάβουν ότι τα

υπουργικά γραφεία δεν είναι άσυλο… Ότι ο ελληνικός λαός τους τοποθέτησε στις

καρέκλες τους όχι για να κρύβονται, αλλά για να δίνουν μάχες. Όχι για να είναι

διαχειριστές τρεχουσών υποθέσεων, αλλά για να αλλάξουν τα πράγματα. Όχι «για

να γράφουν ποιήματα για τον καιρό δίπλα στη θερμάστρα», όπως λέει ο Ντίνος

Χριστιανόπουλος, στο πασίγνωστο «Αντισταθείτε», αλλά για να είναι εκεί, έξω

στο «αγιάζι», μαζί με τους συναδέλφους τους και την Κοινοβουλευτική Ομάδα, τα

μέλη της οποίας απαξιούν ενίοτε να δουν!

Προσωπικώς, σέβομαι την ιστορία ενός εκάστου. Αυτό που δεν είναι ανεκτό, όμως,

είναι να παίρνουμε κάθε λίγο και λιγάκι ένα αποθεματικό από το «κεφάλαιο»

Καραμανλή για να επικοινωνηθούν τα αυτονόητα, επειδή ορισμένοι την έχουν «δει»

οι αριστοκράτες της N.Δ».

(«Απογευματινή»)