Θεραπεία με… LSD

Ένα ταμπού που έμεινε ακλόνητο εδώ και 30 χρόνια κινδυνεύει να καταρρεύσει.

Ψυχίατροι ανοίγουν τη συζήτηση για τη θεραπευτική χρήση του LSD, ελπίζοντας να

«ξεκλειδώσουν» με αυτή την ουσία το ασυνείδητο όπου φωλιάζει η ψυχοπαθητική

συμπεριφορά.

H Βρετανία είχε πρωτοστατήσει στη θεραπευτική χρήση του LSD στη δεκαετία του

1950. Όμως, οι σχετικές εργασίες των ψυχιάτρων απορρίφθηκαν και πέρασαν στην

αφάνεια από τότε που το LSD βγήκε στους δρόμους, στα μέσα της δεκαετίας του

1960, και άρχισε να χρησιμοποιείται κυρίως από τους νέους της εποχής σαν

παραισθησιογόνο.

Ο Ελβετός Άλμπερτ Χόφμαν, ο επιστήμονας που ανακάλυψε το διαιθυλαμίδιο του

λυσεργικού οξέος (LSD), συμπλήρωνε χθες 100 χρόνια ζωής, όταν ένας άλλος

επιστήμονας διατύπωνε την τολμηρή πρόταση να ανοίξει ο διάλογος για τις

θεραπευτικές ιδιότητες αυτής της ουσίας. Ο δόκτωρ Μπεν Σέσα έχει προσκληθεί να

παρουσιάσει τα ψυχεδελικά ναρκωτικά στο Βασιλικό Κολέγιο των Ψυχιάτρων τον

Μάρτιο. «Θα παρουσιάσω αμερόληπτα ιατρικά επιχειρήματα», λέει ο Σέσα στην

εφημερίδα «Γκάρντιαν». «Δεν εγκρίνω την ψυχαγωγική χρήση τέτοιων ουσιών». Ο

Βρετανός ψυχίατρος ανέτρεξε σε επιστημονικές εργασίες που είχαν γίνει στο

παρελθόν και που υποστήριζαν ότι είχαν υπάρξει θετικά αποτελέσματα σε ασθενείς

στους οποίους είχε χορηγηθεί LSD στη διάρκεια της ψυχοθεραπείας προκειμένου να

βγουν στην επιφάνεια οι ρίζες αγχωσικών και νευρωσικών διαταραχών. Όμως,

ύστερα ήρθε η δεκαετία του 1960 και η ευρεία κατάχρηση του LSD από τη νεολαία

της εποχής, με αποτέλεσμα να δυσφημιστούν ακόμη και οι επιστήμονες που

ερευνούσαν ενδεχόμενες θεραπευτικές ιδιότητές του.

Εδώ ακριβώς, ο δόκτωρ Σέσα πιστεύει ότι έχει μερικά ισχυρά επιχειρήματα.

Ασφαλώς, το LSD έγινε τότε ένα μεγάλο κοινωνικό ζήτημα. Όμως, λέει ο Σέσα,

κανείς δεν ζητάει σήμερα από τους αναισθησιολόγους να εγκαταλείψουν τη μορφίνη

επειδή η ηρωίνη αποτελεί ένα κοινωνικό κακό. Και η κάνναβη χρησιμοποιείται σαν

ένα θεραπευτικό φάρμακο.

Μία σημαντική διάσκεψη θα γίνει το Σαββατοκύριακο στη Βασιλεία της Ελβετίας

για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του δόκτορα Χόφμαν. Επιστήμονες από το κίνημα

της ψυχεδελικής ψυχιατρικής θα βρίσκονται εκεί, μαζί με καλλιτέχνες, μουσικούς

και άλλους που προστρέχουν στα παραισθησιογόνα αναζητώντας πνευματικές

εμπειρίες. Τα τελευταία πέντε χρόνια, το διεθνές κλίμα αλλάζει, έστω και αργά.

Στις ΗΠΑ, το Ισραήλ, την Ελβετία και την Ισπανία έχουν επιτραπεί κάποιες

έρευνες για την επίδραση που έχουν στον εγκέφαλο το LSD, το MDMA (έκσταση) και

η ψιλοκυβίνη. Όμως, ο δόκτωρ Σέσα γνωρίζει καλά ότι ο δρόμος για τη γενική

αποδοχή και χρηματοδότηση τέτοιων ερευνών θα είναι για πολύ καιρό ακόμη

ανηφορικός.

ΡΟΜΑΝΤΙΚΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ KAI ΕΦΙΑΛΤΙΚΑ ΤΑΞΙΔΙΑ

Το μεγάλο άλμα προς την ψυχεδέλεια

ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ πολύς καιρός για να κάνει το LSD το μεγάλο άλμα από

πειραματικό φάρμακο σε «ψυχαγωγικό» ναρκωτικό. Στα τέλη της δεκαετίας του

1950, ο όρος «ψυχεδελικό» είχε καταγραφεί από τον ψυχίατρο Χάμφρεϊ Όσμοντ.

Μαζί με τον Άλντους Χάξλεϊ και τον Αλ Χάμπαρντ παρήγγειλαν 43 κούτες με LSD

από την κατασκευάστρια φαρμακευτική εταιρεία Sandoz. Περιόδευσαν στην Αμερική

και τον Καναδά, μιλώντας για έναν «άλλο κόσμο» που είχαν βρει μέσα από οράματα

που «εξαΰλωναν» τη συνείδησή τους.

Οι συγγραφείς της γενιάς των μπιτ Τζακ Κέρουακ, Άλεν Γκίνσμπεργκ και Ουίλιαμ

Μπάροους είχαν όλοι τους δοκιμάσει LSD. Όμως, αυτό πέρασε στις μάζες (ή

τουλάχιστον στη μεσαία τάξη) κυρίως χάρη σε πρωτοβουλίες του καθηγητή του

Πανεπιστημίου Χάρβαρντ Τίμοθι Λίρι.

Την ίδια ώρα, το Γραφείο Στρατηγικών Υπηρεσιών (OSS, ο πρόδρομος της CIA)

παρήγγελλε τα υπόλοιπα αποθέματα της εταιρείας Sandoz για ένα πρόγραμμα

ελέγχου του εγκεφάλου που είχε ονομαστεί ΜΚ-Ultra. Με την επιχείρηση «Κορύφωση

του μεσονυκτίου», το OSS ανέλαβε τον έλεγχο ενός πορνείου του Σαν Φρανσίσκο,

όπου οι πόρνες χορηγούσαν κρυφά LSD στους πελάτες τους.

Οι Μπιτλς

Το LSD έγινε αναπόσπαστο μέρος της κουλτούρας των χίπις, που υποστήριζαν ότι

με αυτό εξερευνούσαν τις εσωτερικές διεργασίες της ψυχής τους. Όλοι γνώριζαν

τι ακριβώς εννοούσαν οι Μπιτλς με το τραγούδι τους «Lucy in the Sky with

Diamonds». Όμως, πίσω από αυτή τη ρομαντική κουλτούρα του LSD κρύβονταν τα

θύματα, οι υπερβολές και τα εφιαλτικά ταξίδια – πολλές φορές χωρίς επιστροφή,

καθώς πολλοί πηδούσαν από τα ύψη όπου ο Χάξλεϊ και ο Λίρι τούς είχαν πει ότι

θα βρουν την ψυχή τους. Έκτοτε, η ψυχεδελική χημεία προχώρησε ακόμη

περισσότερο, δημιουργώντας μια νέα γενιά ψυχοτρόπων ουσιών, όπως το έκσταση

και η κεταμίνη, που απέφεραν μεγάλα κέρδη στους δημιουργούς τους.

LINKS:

* http://en.wikipedia.org/wiki/LSD

* http://www.erowid.org/chemicals/lsd/lsd.shtml