Πρόσωπα Παντρεμένη μ’ έναν βιαστή

Τουλάχιστον η Μπεατρίς Νταλ έχει το γνώθι σαυτόν. «Έχω ανάγκη να αισθάνομαι

πως ανήκω σε κάποιον», λέει. «Το θέλω πολύ. Πάλι καλά που υπήρξαν οι

φεμινίστριες που έκαναν τα πράγματα να πάνε μπροστά, γιατί αν υπήρχαν μόνο

γυναίκες όπως εγώ, θα ήμασταν ακόμη στις προϊστορικές σπηλιές και θα μας

έσερναν από τα μαλλιά».

Είναι σαφές πως, μ’ αυτή τη στάση ζωής, η ωραία Γαλλίδα ηθοποιός, την οποία

αποκάλυψε ο Ζαν-Ζακ Μπενέξ το 1986 με την ταινία του «37ο 2 το πρωί», δεν

επρόκειτο να παντρευτεί κάποιον πλούσιο παραγωγό. Το έτερον ήμισύ της το έψαξε

ανάμεσα στους παράνομους. Και το βρήκε στη φυλακή. Γνώρισε τον 31χρονο Γκεναέλ

Μεζιανί στο πλαίσιο της φιλανθρωπικής της δράσης, όταν επισκεπτόταν τη φυλακή

της γενέτειράς της, της Βρέστης, για να στηρίξει ψυχολογικά τους κρατουμένους.

Ο Μεζιανί κατηγορούνταν για βιασμό, αλλά η 40χρονη ηθοποιός βρήκε, λέει, στο

πρόσωπό του τον «αληθινό έρωτα». Και στις 3 Ιανουαρίου του 2005 τον

παντρεύτηκε μέσα στη φυλακή. H τελετή διήρκεσε 15 λεπτά και το ίδιο απόγευμα

επετράπη στους νιόπαντρους να μείνουν μόνοι για μια ώρα. Από τότε, η Μπεατρίς

εμφανίζεται κάθε εβδομάδα την ώρα του επισκεπτηρίου στην πύλη της φυλακής, με

το σάκο γεμάτο με τα ασπρόρουχα του συζύγου της, για την ωριαία συνάντησή

τους.

Στις 12 Δεκεμβρίου, ο σύζυγος της Μπεατρίς Νταλ καταδικάστηκε σε κάθειρξη 12

ετών από το κακουργιοδικείο, επειδή τον Οκτώβριο του 2001 είχε βιάσει και

ξυλοκοπήσει μια 29χρονη γυναίκα. Ο κατηγορούμενος ισχυριζόταν πως δεν

επρόκειτο για βιασμό, αλλά για συναινετικό σεξ. Ο εισαγγελέας υποστήριξε πως ο

Μεζιανί είναι «ακόμη επικίνδυνος», αλλά η Μπεατρίς κατέθεσε για τον σύζυγό της

πως, «αν φοβόμουν για τη σωματική μου ακεραιότητα, δεν θα τον είχα

παντρευτεί». Και συνέχισε εξηγώντας πώς εκείνη αγαπάει: «Πάντα υπάρχει ένα

τίμημα που πρέπει κανείς να πληρώσει για να είναι ευτυχισμένος. Δεν τον

παντρεύτηκα επειδή είμαι μια αγία ούτε για να βοηθήσω έναν παραπλανημένο

άνθρωπο να μπει στον ίσιο δρόμο, τον παντρεύτηκα επειδή τον αγαπάω. Τον αγαπάω

απόλυτα. Ακόμη κι αν θα πρέπει να τον περιμένω χρόνια, θα είμαι εδώ, δεν έχω

την παραμικρή αμφιβολία. Δεν πιστεύω πως το απαγορευμένο είναι πιο επιθυμητό,

πιστεύω πως μια σχέση γίνεται πολύτιμη εξαιτίας της συναισθηματικής, της

πνευματικής συγχώνευσης δύο ανθρώπων. Γι’ αυτόν είμαι έτοιμη για όλα». Το

δικαστήριο στην απόφασή του, περισσότερο από τον έρωτα της ηθοποιού, έλαβε

υπόψη του την κατάθεση της μητέρας του θύματος, που είδε την κόρη της να

γυρίζει στο σπίτι κλαίγοντας και πρησμένη από το ξύλο.