1. Προχθές συμπληρώθηκαν 25 χρόνια από την απώλεια του Τζον Λένον. «Οι

άνθρωποι που ελέγχουν τους μηχανισμούς της εξουσίας, το ταξικό σύστημα και όλο

το αστικό σκηνικό, είναι ακριβώς τα ίδια. Τα ίδια καθάρματα κάνουν κουμάντο,

οι ίδιοι άνθρωποι διευθύνουν τα πάντα. Εντάξει… έχουν γίνει κάποιες αλλαγές,

όμως παίζεται το ίδιο ακριβώς παιχνίδι… Το όνειρο τελείωσε, όλα είναι

ίδια»… Πόσους Λένον έχουμε σήμερα;


2. Περασμένα μεγαλεία… Ο Ολυμπιονίκης μαραθωνοδρόμος και πρώτος Ιταλός

λαμπαδηδρόμος Στέφανο Μπαλντίνι κρατά την Ολυμπιακή Φλόγα μπροστά από τη

Βασιλική του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό. H Φλόγα θα ταξιδέψει σε 140 ιταλικές

πόλεις για να καταλήξει στο Τορίνο, όπου τον Φεβρουάριο θα φιλοξενηθούν οι

Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες. Ζηλεύει κανείς;


3. «Για να πετύχουμε την ειρήνη, είμαστε έτοιμοι να εγκαταλείψουμε μερικά απ’

όσα δικαιωματικά μάς ανήκουν», είπε ο Ισραηλινός πρωθυπουργός στην ομιλία του

με αφορμή την 32η επέτειο του θανάτου του Νταβίντ Μπεν Γκουριόν, δηλώνοντας

ότι το Ισραήλ πρέπει να είναι έτοιμο για περαιτέρω αποχώρηση από τη Δυτική

Όχθη. Κύριε Σαρόν, μάς κακομαθαίνετε…


4. Τα λουλούδια στην κυρία από μένα… Ο Ουκρανός πρωθυπουργός Γιούρι

Γεκανούροφ υποδέχεται την Κοντολίζα Ράις στο Κίεβο. Κατά την επίσκεψή της η

«Κόντι» ζήτησε να γίνουν περαιτέρω βήματα για την προώθηση της δημοκρατίας.

Είναι προφανές ότι το αυτί της Αμερικανίδας σιδηράς κυρίας δεν ιδρώνει με

«πορτοκαλί» επαναστάσεις, παρά μόνο αν έχουν χρώμα νεοσυντηρητικό.


5. Λούφα και παραλλαγή… Ο Αφγανικός Εθνικός Στρατός παρελαύνει κατά την

τελετή αποφοίτησης των στρατιωτών μιας μοίρας του πεζικού. H εκπαίδευση στο

Στρατιωτικό Κέντρο Εκπαίδευσης της Καμπούλ διήρκεσε 12 εβδομάδες. Αποφοίτησαν

περισσότεροι από 570 αξιωματούχοι και στρατιώτες. Τώρα οι Αφγανοί μπορούν να

κοιμούνται ήσυχοι.


6. Χαμογελαστός βγαίνει ο Νικολά Σαρκοζί από το υπουργικό συμβούλιο, αφού

αποφάσισε να αναβάλει την επίσκεψή του στη Μαρτινίκα. H πρώην γαλλική αποικία

της Καραϊβικής αντέδρασε βίαια στα μέτρα καταστολής που έλαβε ο Γάλλος

υπουργός Εσωτερικών για να αντιμετωπίσει την εξέγερση των «αθλίων» του

Παρισιού. Ή ο Σαρκοζί αρχίζει να συνετίζεται, ή απλώς ακούει τους συμβούλους

του για να διορθώσει τα αδιόρθωτα.