ΥΣΤΕΡΑ από εβδομάδες και μήνες φρενήρους διπλωματίας, ύστερα από

ανταλλαγές κατηγοριών με το Λονδίνο και την Ουάσιγκτον για το πυρηνικό του

πρόγραμμα, ο Ιρανός πρόεδρος Μαχμούντ Αχμαντινεζάντ φαίνεται να καταφεύγει

στην τακτική που αγαπούσε πολύ ο Σαντάμ:

Όταν αισθάνεσαι να απειλείσαι, μεταμφιέσου σε υπερασπιστή της Παλαιστίνης και

κατήγορο του Ισραήλ. Αν μας λένε κάτι οι επιθέσεις του εναντίον του Ισραήλ,

είναι ότι ορισμένα ρεύματα στο Ιράν δεν έχουν καταλάβει τίποτα απ’ αυτά που

συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στον κόσμο. Αλλά και η Δύση δεν φαίνεται να

έχει μια συγκροτημένη τακτική. Ο Βρετανός πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ έφτασε την

περασμένη εβδομάδα να υπαινιχθεί το ενδεχόμενο στρατιωτικής δράσης για τη

«συμμόρφωση» του Ιράν. Αν όμως είναι βέβαιο ότι το Ιράν δεν θα εκπληρώσει ποτέ

τις απειλές του εναντίον του Ισραήλ, άλλο τόσο βέβαιο είναι ότι οι πιθανότητες

επιτυχίας μιας στρατιωτικής δράσης για την αλλαγή του καθεστώτος στην Τεχεράνη

θα ήταν μηδαμινές.