Δύο αρκούδες σκοτώθηκαν στην Ορεινή Ναυπακτία και ο κ. Κωνσταντίνος X.

Δαβανέλος καταγγέλλει το γεγονός:

«Καταγγέλλω λοιπόν αυτούς που σκότωσαν δύο αρκούδες στην Ορεινή Ναυπακτία και

τις περιέφεραν ως τρόπαια στην καρότσα αγροτικού αυτοκινήτου στα γύρω χωριά.

Είναι οι ίδιοι που εξολόθρευσαν τους τελευταίους λύκους της περιοχής και τους

περιέφεραν με τον ίδιο τρόπο, αποσκοπώντας στη συλλογή λίγων ευρώ από τους

κτηνοτρόφους της περιοχής. Είναι οι ίδιοι που σκοτώνουν ζαρκάδια,

αγριοκάτσικα, αετούς, ακόμη και ερωδιούς και βίδρες.

Καταγγέλλω την Πολιτεία και τα διάφορα θεσμοθετημένα της όργανα (π.χ.

δασαρχείο) για ηθελημένη ή αθέλητη συγκάλυψη του θέματος αυτού, παρότι οι

αρκούδες προστατεύονται από την υπάρχουσα νομοθεσία ως είδος υπό εξαφάνιση,

και παρότι το συμβάν έγινε και σε περίοδο που απαγορεύεται το κυνήγι.

Καταγγέλλω τους κυνηγούς και τους συλλόγους τους για υπόθαλψη εγκληματιών.

Καταγγέλλω τους τοπικούς «άρχοντες», τους δημάρχους της περιοχής, τη

Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αιτωλοακαρνανίας και την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας

γιατί αφήνουν το φυσικό περιβάλλον στην Ορεινή Ναυπακτία εντελώς απροστάτευτο,

παρά το γεγονός ότι με το φράγμα και την εκτροπή του Ευήνου ποταμού

διαταράχθηκε ανεπανόρθωτα η οικολογική ισορροπία στην περιοχή και συνεπώς έχει

ανάγκη προστασίας από κάθε άλλη βλαπτική επέμβαση, ώστε να «αναρρώσει» στον

βαθμό που γίνεται να «αναρρώσει».

Απαιτώ την παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων για τη δολοφονία των δύο

αρκούδων στην Ορεινή Ναυπακτία.

Απαιτώ τη λήψη προληπτικών μέτρων και ασφαλιστικών δικλίδων ώστε να μην

ξαναγίνουμε μάρτυρες τέτοιων κτηνωδιών.

Απαιτώ τη λήψη μέτρων για την υποβοήθηση του περιβάλλοντος στην ορεινή

Ναυπακτία, ώστε να αντιμετωπίσει την πίεση που δέχεται από το φράγμα και την

εκτροπή του Ευήνου. Όπως έχουν δικαίωμα οι άνθρωποι σε αντισταθμιστικά οφέλη

και αποζημιώσεις, άλλο τόσο και πολύ περισσότερο έχει ανάγκη η φύση μέτρων για

να ξαναβρεί την οικολογική της ισορροπία.

Απαιτώ να αναγνωριστεί το δικαίωμά μου να μπορώ να περπατώ στα δάση χωρίς να

κινδυνεύω να «φάω» αδέσποτες τουφεκιές. Να μπορώ να δω τα ζαρκάδια να

πετάγονται ανάμεσα στις φυλλωσιές, να μπορώ να φωτογραφίσω τους γυπαετούς

ανάμεσα στα σύννεφα, να αφουγκραστώ το κελάηδημα της πέρδικας και να μπορώ να

δείξω στα παιδιά μου τα ίχνη των λύκων στο χιόνι».