«Χθες το βράδυ μού τηλεφώνησε ο παππούς μου. Μου είπε πως έπρεπε να έρθω στη

δουλειά μου σήμερα. Είναι 89 ετών. Έζησε τον πόλεμο και μου είπε πως είναι

σημαντικό να συνεχίσουμε τη ζωή μας, όπως συνήθως»… Ή, τουλάχιστον, με

μερικές αλλαγές: αντί για Μετρό και λεωφορεία, ποδήλατα…

«Συνήθως πουλάμε κάθε μέρα πέντε με δέκα ποδήλατα. Μετά το χτύπημα μέσα σε

λίγες ώρες πουλήσαμε τουλάχιστον είκοσι! Ακόμη και ένας δικαστής μπήκε να

αγοράσει» ανέφερε καταστηματάρχης που είδε να αδειάζουν το μαγαζί του!

Το βράδυ της Πέμπτης, λίγο πριν δεχθεί η Σάλι Χίγκσον το τηλεφώνημα του

89χρονου παππού της, εκατοντάδες χιλιάδες Λονδρέζοι υποχρεώθηκαν εξαιτίας των

τρομοκρατικών επιθέσεων στα μέσα μεταφοράς της πόλης να επιστρέψουν στο σπίτι

τους με τα πόδια. Όσοι έτυχε να περάσουν έξω από κάποιο κατάστημα που πουλούσε

ποδήλατα δεν άφησαν ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία. «Συνήθως πουλάμε κάθε μέρα

πέντε με δέκα ποδήλατα. Εντούτοις, μέσα σε λίγες ώρες πουλήσαμε τουλάχιστον

είκοσι! Ακόμη και ένας δικαστής μπήκε να αγοράσει». Μέχρι και περιπτώσεις

εξαντλημένων πεζών που προσέφεραν σε περαστικούς ποδηλάτες 500 ευρώ για τα

ποδήλατά τους αναφέρθηκαν. Άλλοι, νεόκοποι ποδηλάτες, ζητούσαν από τους πιο

έμπειρους πρόχειρα μαθήματα. Και άλλοι, που επέστρεψαν σπίτι έπειτα από ώρες

πεζοπορίας, έσπευσαν να βγάλουν από τα γκαράζ και τις αποθήκες τα ξεχασμένα,

παλιά τους ποδοκίνητα δίκυκλα. «Είδα πολλά σκουριασμένα ποδήλατα καθώς

ερχόμουν στη δουλειά, άκουσα πολλές αλυσίδες να τρίζουν», έλεγε χθες το πρωί ο

Φερνάντο Γκαντιόλι, τακτικός ποδηλάτης ο ίδιος.

Ησυχία στους δρόμους. Μία ημέρα έπειτα από τις επιθέσεις που έσπειραν

τον θάνατο, οι Λονδρέζοι πάλευαν να συνεχίσουν τη ζωή τους καταπολεμώντας τον

φόβο. Οι δρόμοι και οι σταθμοί του Μετρό, όμως, ήταν πιο ήσυχοι από ό,τι

συνήθως. Οι περισσότερες γραμμές του Μετρό λειτουργούσαν κανονικά, αν και με

λιγότερα δρομολόγια, αλλά τα βαγόνια δεν ήταν πάντα γεμάτα. Πολλά διώροφα

λεωφορεία μετέφεραν λιγοστούς επιβάτες. «Συνήθως παίρνω λεωφορείο, αλλά σήμερα

πήρα ταξί», δήλωσε η 21χρονη Αλντόνα Μόζικο. Το Λονδίνο όμως είναι μια αχανής

μητρόπολη και τα ταξί έχουν απαγορευτικά υψηλά, για τους περισσότερους,

κόμιστρα. Πολλοί κάτοικοι, λοιπόν, επέστρεψαν στα μέσα μαζικής μεταφοράς

ελλείψει άλλης εναλλακτικής λύσης. «Φυσικά και φοβόμουν», έλεγε ο 32χρονος

Ρατζ Βαραταράτζ καθώς έβγαινε από έναν σταθμό του Μετρό. «Τι να κάνεις όμως;

Αυτός είναι για μένα ο πιο γρήγορος τρόπος να πάω στη δουλειά μου. Αναγκαστικά

συνεχίζεις».

Ορισμένοι είχαν πάρει την όλη κατάσταση «προσωπικά». Στον σταθμό του

Χόλμπουρν, στο κεντρικό Λονδίνο, λίγο μακρύτερα από έναν από τους συρμούς όπου

σημειώθηκαν οι εκρήξεις, ο Τέρι Μακάντριου δήλωνε με πάθος: «Δεν πρέπει να

υποκύψουμε στους τρομοκράτες. Δεν πρέπει να τους αφήσουμε να μας «σπάσουν» το

ηθικό». H Ισλαμική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είχε προειδοποιήσει την

Πέμπτη τους μουσουλμάνους του Λονδίνου να μείνουν χθες στο σπίτι τους,

φοβούμενη την πιθανότητα μιας βίαιης αντίδρασης εναντίον της κοινότητάς τους.

Το κατά πόσο οι μουσουλμάνοι ακολούθησαν τη συμβουλή της δεν είναι σαφές. H

αστυνομία του Λονδίνου αναγνώρισε χθες πως υπήρξαν «ένα-δυο περιστατικά με

μουσουλμάνους», αλλά δεν αποκάλυψε περισσότερες λεπτομέρειες.