Συνθήκες εμφυλίου πολέμου διαμορφώνονται στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα, ως

αποτέλεσμα των νέων διεργασιών συγχωνεύσεων που αποκαλύφθηκαν μετά τις

κυβερνητικές προσπάθειες επίλυσης του περίπλοκου ασφαλιστικού προβλήματος.

Όλα τα στοιχεία, αλλά και οι επιμέρους κινήσεις, επιβεβαιώνουν ότι οι μεγάλες

εμπορικές τράπεζες έχουν λάβει θέσεις μάχης. Πολύ πριν εκδηλωθεί η αντίδραση

του πρώην προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. M. Έβερτ στην επίμαχη τροπολογία,

διάχυτη ήταν η εντύπωση ότι πίσω από την επίλυση του Ασφαλιστικού των τραπεζών

κρυβόταν ένας νέος γύρος – ίσως ο πιο κρίσιμος – εξαγορών και συγχωνεύσεων.

H κυβέρνηση με τις αναφορές της περί την εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος

και τα σχέδια ιδιωτικοποιήσεων, ενίσχυε την παραπάνω αίσθηση και έδινε την

εντύπωση πως κάτι μεγαλύτερο παιζόταν.

H σύγκρουση. Όσο περνούσε πάντως ο καιρός και εξελισσόταν η

κοινοβουλευτική και συνδικαλιστική μάχη για την επίμαχη τροπολογία επίλυσης

του Ασφαλιστικού των τραπεζών, γινόταν κατανοητό πως η ρύθμιση δεν ήταν

ασφαλιστική, αλλά τραπεζική.

Οι τράπεζες δεν έδειχναν ενθουσιασμένες. H Εθνική αποστασιοποιήθηκε πλήρως με

επίσημες δηλώσεις του διοικητή της κ. Αράπογλου, η Πειραιώς φρόντισε να

εγγράψει σχετικές προβλέψεις στις τριμηνιαίες καταστάσεις της δείχνοντας

αδιαφορία για την τροπολογία και η Eurpobank του ομίλου Λάτση, κατέγραψε

ευθέως τη διαφωνία της, καθώς ένιωθε να της αφαιρείται βιαίως το ανταγωνιστικό

πλεονέκτημα, το οποίο είχε εξασφαλίσει οικοδομώντας μια τράπεζα απαλλαγμένη

από μεγάλα ασφαλιστικά βάρη και αμοιβές συνδεδεμένες με την παραγωγικότητα.

H Eurobank αισθάνεται ότι η ρύθμιση του Ασφαλιστικού των τραπεζών

απελευθερώνει τους ανταγωνιστές της, τους απαλλάσσει με το ελάχιστο κόστος από

το αναλογιστικό βάρος των ταμείων κύριας και επικουρικής ασφάλισης και τους

επιτρέπει να κινηθούν δυναμικά στο πεδίο της γιγάντωσης. Ο όμιλος Λάτση

ανησυχεί μήπως συγκεντρωθούν οι άλλες δυνάμεις και εκεί που διεκδικεί την

πρωτιά βρεθεί να παλεύει με αντωγωνιστές «ευνοημένους από το κράτος», στην

τρίτη θέση.

Οι Γάλλοι. Πάντως όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, οι όποιες κινήσεις

γίνονται δύσκολες. H λύση του Ασφαλιστικού απέχει από την αρχική μορφή της, η

δημοσιότητα έχει πολλαπλασιάσει το πολιτικό κόστος των όποιων κινήσεων και οι

αμφισβητήσεις των τραπεζοϋπαλλήλων είναι ικανές να ορθώσουν σοβαρά εμπόδια.

Αν αυτά πάντως ελεγχθούν στο προβλεπτό μέλλον, τα σενάρια συγχωνεύσεων

συνεχίζουν να εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τη στάση των Γάλλων. Αν μείνουν

στην κούρσα, όλοι θα ψάχνουν για εταίρους στην Ευρώπη. Αν εγκαταλείψουν την

κούρσα, το παιχνίδι θα περάσει στις εγχώριες δυνάμεις. H Alpha θα διεκδικήσει

την Εμπορική. Το ίδιο πιθανώς να θελήσει και η Πειραιώς, η οποία λανσάρεται ως

η πιο ταιριαστή για «παντρειά». Ο όμιλος Λάτση προτιμά το Ταχυδρομικό

Ταμιευτήριο, ενώ η Εθνική δεν θα μπορούσε να μείνει αδιάφορη σε ένα τέτοιο

περιβάλλον γιγάντωσης των ανταγωνιστών.

Ο πρόεδρος της Εμπορικής κ. Γ. Προβόπουλος πριν ξεσπάσει η πολιτική θύελλα των

τελευταίων ημερών, τοποθετούσε χρονικά στον Νοέμβριο τις κινήσεις αναδιάταξης

των εγχώριων τραπεζικών δυνάμεων. Τίποτε όμως σήμερα δεν επιτρέπει τέτοιες

αισιόδοξες προβλέψεις.