ΦIΛIΠΠΟΣ TΣAΛAXΟYPHΣ «Aκάθιστο Pέκβιεμ», όρθιοι ακροατές…

«Αγαπώ πολύ τη φωνητική μουσική και θέλω να τη «δέσω» με την οργανική, στο

κοντσέρτο για βιολί με τον Γιώργο Δεμερτζή», λέει στα «NEA» ο συνθέτης

Φίλιππος Τσαλαχούρης, που παρουσιάζει απόψε και αύριο στο Μουσείο Μπενάκη δύο

νέα έργα του στο κλίμα της Μεγάλης Εβδομάδας, το «Κοντσέρτο για βιολί, για

σόλο βιολί και χορωδία» και «Ακάθιστο Ρέκβιεμ» για την ποιήτρια Άννα Αχμάτοβα,

σε πρώτη παγκόσμια εκτέλεση.

«Πιστεύω πως το κοντσέρτο είναι χρέος μου να τιμήσω τον Γιώργο Δεμερτζή»,

τονίζει ο Φίλιππος Τσαλαχούρης. «Που τον θεωρώ ολοκληρωμένο εκτελεστή, έναν

σολίστα – διανοούμενο, που αντιμετωπίζει τα έργα σαν φιλοσοφικά δοκίμια. Είναι

ένας αισθητικός της μουσικής τέχνης». Στο «Κοντσέρτο για βιολί, για σόλο βιολί

και χορωδία» έργο 47, συμμετέχει η Γυναικεία Χορωδία Κορίνθου Opus Femina (σε

διδασκαλία-διεύθυνση Φάλιας Παπαγιαννοπούλου).

«Το «Ακάθιστο Ρέκβιεμ» για την ποιήτρια Άννα Αχμάτοβα είναι για μένα κάτι

ξεχωριστό και πρωτότυπο», λέει ο Φίλιππος Τσαλαχούρης. «Οι θεατές που θα

παρακολουθούν την παράσταση θα στέκονται όρθιοι και τα μέρη του έργου θα

παίζονται ανάμεσά τους. Είναι μια προσπάθεια για να δοθεί η εικόνα της

Αχμάτοβα που στεκόταν όρθια και περίμενε ώρες στην ουρά. Αυτό αποκτά έναν

τραγικό συμβολισμό».

Στο ποίημα της συλλογής «Ρέκβιεμ», αντί για πρόλογο η Αχμάτοβα γράφει: «Στα

φοβερά χρόνια της Γιεζοφσίνα, πέρασα δεκαεφτά μήνες, περιμένοντας στην ουρά,

μπροστά στις φυλακές του Λένινγκραντ. Μια μέρα κάποιος με «αναγνώρισε». Τότε

μια γυναίκα που στεκόταν πίσω μου και δεν είχε ακούσει ποτέ της το όνομά μου,

ξύπνησε από την άκαμπτη νάρκη που πέφταμε όλοι μας και με ρώτησε, σκύβοντας

στο αυτί: Και αυτό μπορείτε να το περιγράψετε; Και εγώ της είπα: Μπορώ. Τότε

κάτι σαν χαμόγελο γλίστρησε πάνω σ’ αυτό που ήταν κάποτε το πρόσωπό της. Ήταν

1 Απριλίου 1957, στο Λένινγκραντ». Στο τελευταίο ποίημα της συλλογής αυτής,

που γράφτηκε δεκαεφτά χρόνια πριν (δηλαδή το 1940), η Αχμάτοβα έγραφε: «Μα

εδώ που στεκόμουν ατέλειωτες ώρες ορθή/ Εδώ που για με στο λουκέτο δεν βάλαν

κλειδί».

Σύμβολο τραγικότητας

«Για την απαγορευμένη ποίηση της Άννας Αχμάτοβα είχε μιλήσει στο Μέγαρο

Μουσικής Αθηνών, σε μια βραδιά αφιερωμένη στη ρωσική ποίηση, η ηθοποιός Άλα

Ντεμίντοβα», θυμίζει ο Φίλιππος Τσαλαχούρης. «Είχε τονίσει ιδιαίτερα ότι

υπάρχουν άνθρωποι, ακόμα και σήμερα, που συγκρατούν στη μνήμη τους με ευλάβεια

τους στίχους από το «Ρέκβιεμ». H εικόνα της ποιήτριας που στέκεται στην ουρά

έγινε σύμβολο μιας εποχής. Αυτήν ακριβώς την τραγικότητα θέλει να αναδείξει ο

τίτλος του έργου με την επισήμανση: ακάθιστο. Ένα Ρέκβιεμ που τα θεμέλιά του

δεν είναι στην ποίηση αλλά κυρίως στη στάση που κράτησε η Αχμάτοβα απέναντι

στις δυσχέρειες και τα εμπόδια που καθόρισαν τη ζωή της».

INFO

Απόψε και αύριο στις 20.30 στο Μουσείο Μπενάκη (Πειραιώς 138 και Ανδρονίκου,

τηλ. 210-3453.111, http: //www.benaki.gr),

Κοντσέρτο για σόλο βιολί και χορωδία, και «Ακάθιστο Ρέκβιεμ». Σολίστ: Γιώργος

Δεμερτζής. Είσοδος 15 ευρώ, μειωμένο 10.