Για θυμήσου… Όταν ο Στέλιος Mπέσης «μάτωνε» για τον Ολυμπιακό

Είναι γεγονός ότι η γενιά των ποδοσφαιριστών της δεκαπενταετίας 1950-1965

υπήρξε πράγματι ηρωική. Στην πλειονότητά τους οι παίκτες αγωνίζονταν για τα

ιδανικά του κάθε συλλόγου, για τα χρώματα, για τη φανέλα και «μάτωναν» για όλα

αυτά. Έμπαιναν στη μάχη της φωτιάς. Χαρακτηριστική περίπτωση, μια μορφή του

πειραϊκού ποδοσφαίρου. Ο αριστερός εξτρέμ του Ολυμπιακού και της Προοδευτικής,

Στέλιος Μπέσης. Ένας ποδοσφαιριστής με αγνά αισθήματα και αληθινή αγάπη για

την ομάδα του. Ξεκίνησε φτωχόπαιδο από τις αλάνες και τους χωματόδρομους του

Κορυδαλλού και το 1955 άρχισε τις προπονήσεις με τους νέους της Προοδευτικής.

Ο τεχνικός ηγέτης της ομάδας του Κορυδαλλού, Γιούρκας Σεϊταρίδης, διέκρινε το

ταλέντο και τις ικανότητές του και πολύ σύντομα τον προώθησε στην πρώτη ομάδα.

Ο Στέλιος Μπέσης έγινε μόνιμο στέλεχος στην τακτική ομάδα, στη θέση τού έξω

αριστερά. Ήταν πάντα μαχητής, σπουδαίος στην ντρίμπλα, ταχύτατος και σπουδαίος

σουτέρ. Χρησιμοποιούσε και τα δύο πόδια, περισσότερο όμως το αριστερό, με το

οποίο είχε σημειώσει τα περισσότερα γκολ στην καριέρα του.

Με τη βυσσινί φανέλα της Προοδευτικής – την οποίαν τίμησε με τον ηρωισμό του –

έφθασε μέχρι την Εθνική Νέων και υπήρξε ο καλύτερος Έλληνας κυνηγός στο

διεθνές τουρνουά Νέων της Βιέννης. Οι άριστες εμφανίσεις του Μπέση σε αυτό το

ευρωπαϊκό τουρνουά προκάλεσαν θαυμασμό και ο τότε προπονητής των εθνικών μας

ομάδων, ο Γάλλος Πολ Μπαρόν, τον κάλεσε στην Εθνική Ανδρών, που προετοιμαζόταν

για τους πρώτους δύσκολους αγώνες της με την πανίσχυρη Δυτική Γερμανία, εν

όψει των προκριματικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου που έγινε το 1962, στη Χιλή.

Ο Στέλιος, σε αγώνα προετοιμασίας με τη Μεικτή Ρόδου, στη Ρόδο, ήταν ο

καλύτερος παίκτης της Εθνικής μας και κατάφερε να γυρίσει το παιχνίδι. Στο α’

μέρος οι διεθνείς μας έχαναν 0-2 από την τοπική ομάδα και στο β’ ημίχρονο ο

Μπέσης με δύο γκολ προσωπικά ισοφάρισε το σκορ 2-2 και στη συνέχεια ο

Νεστορίδης πέτυχε τρίτο γκολ και η Εθνική νίκησε τελικά στη Ρόδο. Όμως ο

Μπέσης ήταν άτυχος και δεν έκανε την επίσημη εμφάνισή του στο ματς με τη

Δυτική Γερμανία, γιατί λίγες μέρες πριν τραυματίσθηκε σοβαρά στο πόδι σε αγώνα

της ομάδας του, της Προοδευτικής, με τον Παναμβρακικό στην Άρτα.

Όσο περνούσαν τα χρόνια η απόδοση του Μπέση ανέβαινε και οι προτάσεις των

μεγάλων συλλόγων προς την Προοδευτική ήταν δελεαστικές. Τελικά το 1962, ο

Στέλιος Μπέσης υπέγραψε στον Ολυμπιακό. Πρώτη εμφάνισή του με την ερυθρόλευκη

φανέλα, στα εγκαίνια του χλοοτάπητα στο γήπεδο Νέας Φιλαδέλφειας, στον διεθνή

φιλικό αγώνα Ολυμπιακός – Μπαρτσελόνα: 0-2.

Με τα χρώματα της νέας του ομάδας διακρίθηκε στη θέση τού έξω αριστερά, αλλά,

όπως είχε δηλώσει ο ίδιος – αν και ήταν φανερό – πολεμήθηκε από

μεγαλοπαράγοντες του Ολυμπιακού, λόγω κοινωνικών φρονημάτων. Αντιμετώπιζε έναν

διαρκή ψυχολογικό πόλεμο, πράγμα που τον έκανε το 1965 να γυρίσει πάλι στην

πρώτη του ομάδα, την Προοδευτική και να τερματίσει εκεί την καριέρα του το

1970.