Αναζήτηση
Τα χρωματοσώματα των γυναικών το ψιθύρισαν διακριτικά στους ερευνητές κι
εκείνοι το διατύπωσαν επιστημονικά στις δημοσιεύσεις: Οι γυναίκες διαφέρουν
από τους άντρες περισσότερο από όσο φανταζόμασταν, αλλά διαφέρουν και μεταξύ
τους περισσότερο από όσο διαφέρουν οι άντρες μεταξύ τους. Γενετικά. Δεν
ξεκινάμε βέβαια τη μέρα μας παρατηρώντας χρωματοσώματα στο ηλεκτρονικό
μικροσκόπιο, αλλά τους γενετιστές τούς πιστεύουμε. Κι έτσι ανάμεσα στις δύο
κοινοτοπίες που λένε, ότι αφενός όλες οι γάτες τη νύχτα είναι μαύρες και
αφετέρου όλοι οι άντρες είναι ίδιοι, κερδίζει η δεύτερη, η γυναικεία. Δυστυχώς
για τις γυναίκες δηλαδή, που απειλούνται με μονοτονία στις έρευνές τους για το
άλλο φύλο. Πάλι οι άντρες επωφελούνται από το απρόσμενο αυτό επιστημονικό
συμπέρασμα, οι άντρες και οι δικές τους αναζητήσεις. Όμως, αν αυτοί είναι
ίδιοι, τι τη θέλουν την ποικιλία στις γυναίκες; Μάλλον δεν τους χρειάζεται και
προβάλλουν την επιθυμία τους για ομοιομορφία υποστηρίζοντας πως, όταν σβήνεις
το φως, όλες οι γυναίκες μοιάζουν. Ενώ μπορεί να σβήνουν το φως τρομαγμένοι
κατά βάθος από τις διαφορές τους, ελπίζοντας ότι αν δεν τις βλέπουν θα τους
φαίνονται πιο ομοιόμορφες. Σε τόσους πολιτισμούς, σε τόσες ιστορικές στιγμές
έχουν επιδιώξει και συχνά πετύχει με τη βία αυτή την ομοιομορφία. Κι ίσως οι
μεγάλες και ποικίλες διαφορές των γυναικών να είναι τελικά αζήτητες, αφού οι
άντρες δεν τις χρειάζονται, να είναι ένα περίσσευμα, ένας μόνιμος αστάθμητος
παράγοντας, που ανακατεύει τις αρμονίες και τα ταιριάσματα, τους γάμους και
τις φιλίες, τα στερεότυπα και τα πρότυπα, τα πρέπει και τα καθώς πρέπει, τις
μόδες και το μάρκετινγκ, τη μελλοντολογία και τους προγραμματισμούς και κάτι
ακόμα που κανένας δεν φαντάζεται, γιατί η ποικιλία δεν έχει τέλος.
