Από «ημέρες», άλλο τίποτε. Δώστε κι άλλες! Της γυναίκας, του άνδρα, του

αδελφού, της αδελφής, της κουνιάδας, της θείας, του ανθοπώλη, του καστανά, του

λούστρου, του φαναρτζή, του παλιατζή – και άλλων, γενικά, επαγγελμάτων που

χάνονται, ημέρα να ‘ναι και ό,τι να ‘ναι. Του μανάβη, του χασάπη, του

συνταξιούχου, του συμβασιούχου, του ταλαίπωρου, του ερωτευμένου, του

χωρισμένου, του απατημένου, ημέρα της μπανάνας, του ανανά, της καθαρής και

αστραφτερής οδοντοστοιχίας, ημέρα Κυριακή, αργία. Πάρτε ημέρες να ‘χετε.

Τσάμπα είναι και όλο και κάτι θα βγει. Γι’ αυτό προτιμώ τις νύχτες. Πιο αθώες

μού φαίνονται.

Τελευταία Νέα