Σαν δίσκος βινυλίου 33 στροφών. Έτσι διαβάζεται και έτσι έχεις την αίσθηση από

τις πρώτες του κιόλας αράδες πως είναι γραμμένο για να διαβαστεί «Το ροκ που

παίζουν τα μάτια σου». Γιατί ο Σταύρος Σταυρόπουλος δεν κρύβει τον ροκ φαν που

ζει μέσα του. Του δίνει πένα να γράψει, τον αφήνει να συνδυάσει μουσική και

στόρι – όχι, δεν πρόκειται για μυθιστόρημα, μοιάζει με επιστολή που έχει τον

παραλήπτη της («ασκήσεις αναπνοής», όπως το λέει ο ίδιος), καθώς κάνουν την

εμφάνισή τους μέσα στην αφήγηση γνωστοί και μη εξαιρετέοι, όπως οι Rolling

Stones και τα Ξύλινα Σπαθιά, ο Άλεν Γκίνσπεργκ και ο Πέδρο Αλμοδόβαρ. Και αν

έχεις περάσει από δρόμους βινυλίου διαβάζεις εύκολα και πίσω από τις γραμμές

ένα δεύτερο αφήγημα μιας ροκ, ελληνικής, πραγματικότητας που «ζει» παράλληλα

με όλα όσα συμβαίνουν μπροστά, εκεί έξω ή δίπλα μας ακριβώς.

Τελευταία Νέα