Άδεια ράφια, εικόνες καταστροφής. Το Αρχαιολογικό Μουσείο της Βαγδάτης υπέστη

βανδαλισμούς και μεγάλες καταστροφές από όχλο που εισέβαλε στις αίθουσες και

στις αποθήκες του

«Στο δάπεδο βρίσκονται τα θραύμαστα δεκάδων χιλιάδων ανεκτίμητων αρχαιοτήτων

της ιρακινής ιστορίας», γράφει ο Ρόμπερτ Φισκ. «Οι βάνδαλοι πέρασαν από κάθε

ράφι, ρίχνοντας κάτω τα αγάλματα, τα αγγεία και τους αμφορείς των Ασσυρίων,

των Βαβυλωνίων, των Σουμερίων, των Περσών και των Ελλήνων, που συνετρίβησαν

στο τσιμέντο.

Τα πόδια μας πατάνε τα συντρίμμια ιστορίας 10.000 ετών, που άντεξαν σε κάθε

προηγούμενη πολιορκία της Βαγδάτης, σε κάθε εισβολή που δέχτηκε το Ιράκ στη

διάρκεια της ιστορίας του. Για να καταστραφούν από τους Αμερικανούς που ήρθαν

για να «απελευθερώσουν» την πόλη. Είναι πράξη των Ιρακινών. Ενάντια στην ίδια

την ιστορία τους. Καθώς κατέστρεψαν τα τεκμήρια της χιλιόχρονης ύπαρξης του

έθνους τους.

Και τι έκαναν οι Αμερικανοί ως νέοι κυβερνήτες της Βαγδάτης; Γιατί, την

προηγούμενη μέρα στρατολογούσαν τους πρώην μισητούς αστυνομικούς του Σαντάμ

Χουσεΐν, προκειμένου να αποκαταστήσουν εκ μέρους τους τον νόμο και την τάξη.

Αλλά, δεν υπήρχε καμία ένδειξη ότι κάποιος από αυτούς τους αστυνομικούς θα

κατευθυνόταν με τέτοιες εντολές προς το Μουσείο Αρχαιοτήτων. Η «απελευθέρωση»

λοιπόν μετατράπηκε σε κατοχή. Οι Αμερικανοί με το να αποτύχουν να δώσουν τέλος

στις βίαιες συγκρούσεις μεταξύ των πολιτών, προκαλούν εμφύλιο πόλεμο.

Γιατί; Πώς μπόρεσαν και το έκαναν αυτό; Γιατί, όταν η πόλη καιγόταν

ήδη, όταν η αναρχία είχε ξεκινήσει, οι Αμερικανοί άφησαν τον όχλο να

καταστρέψει τον ανεκτίμητο πλούτο της αρχαίας Μεσοποταμίας; Και μάλιστα μόλις

τρεις ημέρες μετά τη συνάντηση των Αμερικανών αρχαιολόγων με αξιωματούχους του

Πενταγώνου, με θέμα τους θησαυρούς της χώρας και την προστασία του

Αρχαιολογικού Μουσείου της Βαγδάτης. Όλα αυτά συνέβησαν την ώρα που ο

Αμερικανός υπουργός Άμυνας Ντόναλντ Ράμσφελντ χλεύαζε τους δημοσιογράφους που

σχολίαζαν το ξέσπασμα της αναρχίας στη Βαγδάτη.

Για περισσότερο από 200 χρόνια οι αρχαιολόγοι της Δύσης μαζί με τους ντόπιους

έχουν συγκεντρώσει τα κατάλοιπα αυτής της κοιτίδας του πρώτου πολιτισμού από

ανάκτορα, ζιγκουράτ και τάφους 3.000 ετών. Ο όχλος που έφτασε μέχρι το Μουσείο

και τις αποθήκες του, πιθανόν να αγνοούσε την αξία αυτών των αγγείων και των

αγαλμάτων. Η καταστροφή τους μοιάζει να είναι αποτέλεσμα της άγνοιας αλλά και

της οργής εκείνων που ήρθαν από τις τρώγλες της πόλης του Σαντάμ. Είναι πια

πολύ αργά. Η ιστορία του Ιράκ έχει ήδη σκορπιστεί από τους βάνδαλους που οι

Αμερικανοί άφησαν να κυκλοφορήσουν στην πόλη κατά τη διάρκεια της

«απελευθερωσής» της».

Κατηγορούν τους Αμερικανούς – φοβούνται και άλλους

«στόχους», λέει στα «ΝΕΑ» ο καθηγητής Μαγκουάιρ Γκίμπσον, Σελ. 25