Η μοίρα των μεγάλων ηγετών είναι αμείλικτη. Είτε είναι άρρωστοι είτε πονούν,

πρέπει να δείχνουν άτρωτοι. Και ο Τζων Κέννεντυ δεν ήταν εξαίρεση. Μόλις τώρα

μαθαίνουμε πως υπέφερε από πολύ περισσότερες ασθένειες και πως πονούσε πολύ

περισσότερο από όσο νόμιζε ο αμερικανικός λαός – αυτό αποκαλύπτουν νεώτερα

στοιχεία από τον ιατρικό του φάκελο. Ο Αμερικανός πρόεδρος ήταν πασίγνωστο πως

έπασχε από τη μέση του. Μετά τον θάνατό του, οι βιογράφοι του ανακάλυψαν ότι

έπασχε και από άλλες ασθένειες, όπως από επίμονα προβλήματα του πεπτικού

συστήματος και από τη νόσο του Άντισον, μια δυσλειτουργία της αδρεναλίνης που

μπορεί να απειλήσει ακόμη και τη ζωή του ασθενούς. Όμως, όπως γράφουν οι «New

York Times», νεώτερα στοιχεία από τον ιατρικό του φάκελο που καλύπτουν τα οκτώ

τελευταία χρόνια της ζωής του, ανάμεσα στα οποία υπάρχουν ακτινογραφίες και

ιατρικές συνταγές, δείχνουν ότι ο Κέννεντυ έπαιρνε παυσίπονα, αγχολυτικά,

διεγερτικά και υπνωτικά χάπια, καθώς επίσης ορμόνες για να τον διατηρούν

δραστήριο. Υπήρχαν περίοδοι που ο πρόεδρος Κέννεντυ έπαιρνε μέχρι και οκτώ

διαφορετικά φάρμακα την ημέρα, λέει ο ιστορικός Ρόμπερτ Ντάλεκ, ο οποίος

γράφει μια βιογραφία του. Κατά την περίοδο της κουβανικής κρίσης, το 1962, ο

Κέννεντυ έπαιρνε σπασμολυτικά για τον έλεγχο της κολίτιδας, αντιβιοτικά για

ουρολοίμωξη και αυξημένες ποσότητες υδροκορτιζόνης και τεστοστερόνης, μαζί με

χάπια άλατος για τον έλεγχο της αδρεναλίνης. Το 1962, η Ζακλίν Κέννεντυ είχε

παραπονεθεί ότι ο σύζυγός της έδειχνε «καταθλιπτικός» λόγω των αντιισταμινικών

που έπαιρνε για τροφικές αλλεργίες. Σύμφωνα με τον ιατρικό φάκελο, ο Κέννεντυ

έπαιρνε επίσης κωδεΐνη, ντεμερόλη, μεθαδόνη, ρεταλίνη, λίμπριουμ και

βαρβιτουρικά – φάρμακα που δίνουν μια τελείως διαφορετική εικόνα για τον

ψύχραιμο πρόεδρο.