Αναζήτηση
Αναμφισβήτητα από τις δημοτικονομαρχιακές εκλογές ο Συνασπισμός είναι το
μοναδικό κόμμα που μπορεί χωρίς μεγάλη αμφισβήτηση να ισχυριστεί ότι τόσο οι
κεντρικές όσο και οι επιμέρους επιλογές του «βγήκαν».
Προέκυψαν σημαντικές αυτοδιοικητικές καταγραφές και, προοπτικά, η δυνατότητα
συσπείρωσης ευρύτερων δυνάμεων της ανανεωτικής, ριζοσπαστικής Αριστεράς και
της Οικολογίας σε ένα σχέδιο συγκρότησης μιας σύγχρονης δημοκρατικής Αριστεράς
με λόγο και παρέμβαση στις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις.
Αυτό που επίσης καταγράφεται στην ευρύτερη κοινή συνείδηση είναι ότι οι
αυτοδιοικητικές συνεργασίες, με φερέγγυα πρόσωπα και προγράμματα, του ΣΥΝ και
του ΠΑΣΟΚ διαμόρφωσαν ισχυρά ρεύματα στις τοπικές κοινωνίες και κέρδισαν
πολύτιμες νίκες.
Άλλο ένα στοιχείο που πρέπει επίσης να καταγραφεί είναι ότι το εκλογικό σώμα
που «ακουμπάει» στην ανανεωτική Αριστερά στην πλειοψηφία του, και παρά την
έντονη αντίθεσή του σε σημαντικές πλευρές της κυβερνητικής πολιτικής, δεν
μένει αδιάφορο ακόμα και όταν τίθεται μπροστά σε ανεπιθύμητα διλήμματα, όπως
αυτά της επιλογής ψήφου στον δεύτερο γύρο. Επιλέγει μεταξύ του δίπολου
Αριστερά – Κεντροαριστερά και Δεξιά – Κεντροδεξιά. Έχει όμως, για τις
μετέπειτα πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις, απαιτήσεις και θέλει το μήνυμά
του αυτό να έχει αποδέκτες και να μην κατασπαταληθεί…
Διατυπώθηκε άμεσα, ως ανταπόκριση σε αυτό το διάχυτο κλίμα, από αρκετά
κεντρικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ η πρόθεση για τη δημιουργία ενός προοδευτικού πόλου
της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς και για την έναρξη ενός διαλόγου για τη
σύγκλιση αυτών των δυνάμεων… Αυτή όμως η πρόταση έχει πολύ κακή ιστορική
διαδρομή την τελευταία εικοσαετία! Όπως την έχουν χειριστεί, από την πλευρά
κυρίως του ΠΑΣΟΚ, προκαλεί ανακλαστικά άπωσης στον ΣΥΝ. Η ανακίνηση του
θέματος, που σημειωτέον έτσι όπως γίνεται φαντάζει ως… «η συνήθης πρόταση»,
δικαιολογημένα προκάλεσε τη δήλωση του Ν. Κωνσταντόπουλου: «Όχι από το
παράθυρο η πολιτική των συμμαχιών!».
Έχω, επανειλημμένα, μαζί με πολλούς άλλους/ες στον ΣΥΝ υποστηρίξει και
δημοσίως καλέσει την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ να είναι αυτή, ως το μεγάλο κόμμα, που
θα αναλάβει την πολιτική πρωτοβουλία να θέσει, με συλλογική απόφασή της, το
ζήτημα της προοπτικής σύγκλισης των προοδευτικών και δημοκρατικών δυνάμεων
ευθέως και από την πόρτα για ένα δημόσιο διάλογο.
Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει ερήμην των πραγματικών ζητημάτων που εκ των ων
ουκ άνευ συγκροτούν την ατζέντα. Προγράμματα, πολιτικές και κυβερνητικές
πρακτικές, παρεμβάσεις στη λειτουργία του πολιτικού συστήματος, με κυρίαρχη
αυτή της αλλαγής του εκλογικού νόμου στην κατεύθυνση της απλής αναλογικής,
αποτελούν ζητήματα που μπορούν και πρέπει να τεθούν στην ατζέντα. Χωρίς κανένα
προαπαιτούμενο. Η αξιολόγηση για τα αποτελέσματα του διαλόγου αυτού θα πρέπει
τελικά να γίνει επί του συνόλου των θεμάτων.
Να θεωρήσουμε, ως στοιχείο σοβαρότερης, αυτή τη φορά, αντιμετώπισης του
ζητήματος, τις τελευταίες δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου, που έχοντας
συστήσει «υπομονή» και υπογραμμίσει ότι «αυτά τα θέματα δεν έχουν τεθεί ούτε
στα αρμόδια κομματικά όργανα ούτε στην κυβέρνηση» επανήλθε χθες τονίζοντας ότι
«μέσα από τα όργανά του το ΠΑΣΟΚ θα συγκροτήσει τη δική του πρόταση και θα
απευθυνθεί προς τις ηγεσίες των κομμάτων της Αριστεράς…»;…
Ο Δημήτρης Χατζησωκράτης είναι στέλεχος του ΣΥΝ.
