Αναζήτηση
Κιλελέρ! Τα γράμματα είναι τεράστια στην πράσινη ταμπέλα της Εθνικής οδού, που
δείχνει την έξοδο για το ιστορικό χωριό. Χάρις στην ιστορία του, απέκτησε ξανά
το όνομά του. Την τελευταία φορά που είχα περάσει λεγόταν ακόμα Κυψέλη, θύμα
της προσπάθειας να εξελληνιστούν όλα τα τοπωνύμια. Από τότε θα ξεσηκώθηκαν οι
ιστορικοί, κάτι θα έγινε, το ένδοξο Κιλελέρ ξαναβα-φτίστηκε Κιλελέρ για να
θυμίζει σε όλους τον αγροτικό ξεσηκωμό, και τις ταινίες που γυρίστηκαν γι’
αυτόν και τα τραγούδια που γράφτηκαν. Τραγούδια που μάλλον δεν θα ακούγονται
στα πολιτιστικά κέντρα του θεσσαλικού κάμπου. Παρατάσσονται ατελείωτα ένθεν
και ένθεν της Εθνικής, πότε παράγκες με γαργαλιστικά ονόματα, πότε κουτιά από
μπετόν με πρόσοψη γυψοσανίδες και στην πύλη διαφανείς κολόνες ιωνικού ρυθμού
που φωτίζουν τη νύχτα με νέον. Από έξω φοίνικες, σιντριβάνια, γύψινα αγάλματα,
όλα ατάκτως εριμμένα. Ίσως οι αδαείς τουρίστες να θελήσουν να δουν τι έχει
μέσα ένας τέτοιος σύγχρονος ναός και τότε θα ανακαλύψουν την καταπληκτική
εξέλιξη του θεσσαλικού κάμπου, αιώνες μετά το Κιλελέρ. Στην εποχή των
μπαμπακιών, που τα πράγματα είναι απαλά και τα εδάφη απορροφητικά. Αλλά οι
αδαείς τουρίστες δεν σταματούν, πάνε να επισκεφτούν τα Μετέωρα συνήθως, και
δεν ξέρουν τίποτα για το Κιλελέρ. Θα κοιτάνε ξαφνιασμένοι το παράξενο τοπίο,
τα ασυνάρτητα περίχωρα της Λάρισας και των Τρικάλων, τα σκυλάδικα δίπλα στις
καλίμπρες και τα συνεργεία, θα ζαλιστούν τόσο που όταν βρεθούν μπροστά στα
επιβλητικά Μετέωρα θα νομίζουν ότι βρέθηκαν στο φεγγάρι. Θέαμα μοναδικό στον
πλανήτη, ισάξιο της διαδρομής που προηγείται για να το θαυμάσει κανείς, μέσα
από τον θεσσαλικό κάμπο.
