ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ.

Γραφείο Βόρειας Ελλάδας

Η αστείρευτη ζωντάνια και η αγάπη της για τους ανθρώπους και τη ζωή, παρά τα

σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε τα τελευταία δέκα χρόνια, διέκριναν

τη Νατάσα Γερασιμίδου

Συγγενείς και φίλοι από τον καλλιτεχνικό και πολιτικό χώρο συνόδευσαν στην

τελευταία της κατοικία τη Νατάσα Γερασιμίδου, που κηδεύτηκε χθες το μεσημέρι,

δημοτική δαπάνη, από τον ιερό ναό Αγίου Γεωργίου στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης.

Η Νατάσα Γερασιμίδου γεννήθηκε στις 14 Ιουνίου 1952 στο Πανόραμα από

προσφυγική οικογένεια. Ξεκίνησε την καριέρα της ως χορεύτρια, σπουδάζοντας στη

Σχολή του Νίκου Μπαζάκα από πολύ μικρή ηλικία, μόλις επτά ετών. Οι

καλλιτεχνικές της ανησυχίες όμως δεν περιορίστηκαν στον χορό, αλλά επεκτάθηκαν

στην ηθοποιία – τόσο στο θέατρο όσο και στον κινηματογράφο – στο τραγούδι και

τις εικαστικές τέχνες.

Πρωταγωνίστησε σε πολλές ταινίες στη δεκαετία του ’80, όπως οι «Άγριες

πλάκες στα θρανία», «Οι ατσίδες με τα ροζ», «Μια γυναίκα για μένα», «Η

γυναικάρα από το Κιλκίς», «Πόντιοι». Άφησε το στίγμα του ταλέντου της σε

πολλές επιθεωρήσεις, ενώ η ίδια θεωρούσε κορυφαίο της καριέρας της τον ρόλο

του φαντάρου που υποδύθηκε και για τον οποίο απέσπασε και τρία βραβεία. Όπως,

όμως τόνισε ο στενός της φίλος, ηθοποιός Κώστας Χαλκιάς, ο οποίος εκφώνησε και

τον επικήδειο, «το μεγαλύτερό της χάρισμα ήταν η φωνή της, με την οποία

σημάδεψε τη Θεσσαλονίκη».

Τραγούδησε σε μπουάτ από τα μέσα της δικτατορίας δίνοντας πραγματικά σόου και

μετά τη μεταπολίτευση σε υπαίθριες συναυλίες εντός και εκτός Θεσσαλονίκης.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής της διοχέτευε την αστείρευτη

ενεργητικότητά της σε διάφορους τομείς. Ασχολήθηκε με τη ζωγραφική και τη

γλυπτική (έργα της παρουσιάστηκαν σε εκθέσεις), ενώ διατηρούσε γκαλερί στο

Πανόραμα.

Εξέδωσε ένα βιβλίο, έβγαλε δίσκο με τίτλο «Το Πανόραμα μετά τη φωτιά», τα

έσοδα του οποίου διατέθηκαν για την αναδάσωση του Σέιχ Σου, ενώ τον Σεπτέμβριο

του 1999 σκηνοθέτησε την παράσταση «Καλλιτεχνικές κόντρες» σε συνεργασία με τη

θεατρική ομάδα του δήμου «Εσαεί εν ροή».

Παράλληλα, ανέπτυξε κοινωνική δράση, πρωτοστατώντας στους αγώνες κατοίκων του

Πανοράματος, οι οποίοι διεκδικούσαν προσφυγικά οικόπεδα στο δάσος, ενώ δεν

δίστασε να κάνει και απεργία πείνας, μολονότι είχε ήδη προσβληθεί από καρκίνο.

Εκείνο που την διέκρινε περισσότερο από καθετί άλλο ήταν η αστείρευτη ζωντάνια

και η αγάπη της για τους ανθρώπους και τη ζωή, παρά τα σοβαρά προβλήματα

υγείας που αντιμετώπιζε τα τελευταία δέκα χρόνια. Και φυσικά ποτέ δεν έχανε το

χιούμορ της, καταφέρνοντας να γελάει ακόμα και με τον θάνατο, όπως η ίδια

συνήθιζε να λέει, χαρίζοντας αισιοδοξία σε όλους όσους βρίσκονταν κοντά της.

Πολιτική δράση

Από το 1998 η Νατάσα Γερασιμίδου μπήκε δυναμικά και στην πολιτική σκηνή,

εκλεγόμενη δημοτική σύμβουλος στο Πανόραμα, αξίωμα από το οποίο παραιτήθηκε

πέρσι. Στις βουλευτικές εκλογές του 2000 είχε βάλει υποψηφιότητα με το κόμμα

του Μιχάλη Χαραλαμπίδη Δημοκρατική Περιφερειακή Ένωση, ενώ ήταν στη λίστα των

υποψήφιων νομαρχιακών συμβούλων με τον συνδυασμό του Παναγιώτη Ψωμιάδη, που θα

διεκδικήσει τη νομαρχία Θεσσαλονίκης στις εκλογές του Οκτωβρίου.