Τον Οκτώβριο του 2002 οι πολίτες της χώρας θα αναδείξουν τις νέες δημοτικές

και νομαρχιακές αρχές του τόπου. Πρόκειται για εκλογές που έχουνε μείζονα

πολιτική σημασία όχι μόνο γιατί ένα χρόνο αργότερα θα εισέλθουμε ατύπως σε μια

οιονεί προεκλογική περίοδο αλλά και γιατί η μεταβίβαση αρμοδιοτήτων, η διάθεση

πόρων και η αναβάθμιση του θεσμικού ρόλου της αυτοδιοίκησης την έχουν

καταστήσει καίριο πυλώνα της λειτουργίας του δημοκρατικού μας πολιτεύματος.

Για το ΠΑΣΟΚ που πιστώνεται σωρεία θεσμικών αλλαγών, οι οποίες κατοχύρωσαν το

νέο αυτόνομο και δυναμικό ρόλο της αυτοδιοίκησης, οι επικείμενες δημοτικές και

νομαρχιακές εκλογές δεν αποτελούν μόνο μια πολιτική μάχη αλλά και ένα πεδίο

άσκησης για την ενίσχυση σχέσεων εμπιστοσύνης και συνεργασίας με ομόκεντρες

πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις. Με ανθρώπους, ρεύματα και κομματικούς

χώρους με τους οποίους μάς συνδέουν κοινές ιδεολογικές αφετηρίες, με τους

οποίους έχουμε ίδιες ευαισθησίες και τελικώς απευθυνόμαστε στις ίδιες

κοινωνικές δυνάμεις.

Αποτελούν επίσης ένα πεδίο άσκησης για την εσωτερική συνοχή και διάταξη του

ΠΑΣΟΚ, σε μια λογική που θα υποτάσσει τις θεμιτές φιλοδοξίες ανθρώπων που

θέλουν να προσφέρουν στην αυτοδιοίκηση, σε μια κοινή προσπάθεια να

επικρατήσουν στον πολιτικό χάρτη της αυτοδιοίκησης πρόσωπα που είναι σε θέση

να προωθήσουν ένα ολοκληρωμένο σχέδιο προοδευτικής ανάπτυξης.

Η αναγκαιότητα της μίας και ισχυρής προοδευτικής υποψηφιότητας ανά νομό και

δήμο είναι πρόδηλη.

Τέσσερα χρόνια πριν, τον Οκτώβριο του 1998, στον δεύτερο γύρο των εκλογών

είδαμε σε πολλούς δήμους και αρκετές νομαρχίες της χώρας να διαμορφώνονται

παράδοξα εκλογικά αθροίσματα, τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα την επικράτηση

υποψηφίων που εξέφραζαν μια συχνά διαμετρικά αντίθετη αντίληψη από τις

κοινωνικές δυνάμεις που τους στήριξαν.

Αυτό ήταν το αποτέλεσμα μιας πρωτόγνωρης πόλωσης τροφοδοτούμενης κατά κύριο

λόγο από προσωπικές έριδες και φιλοδοξίες και λιγότερο από μια διαφορετική

πολιτική αντίληψη για την τοπική αυτοδιοίκηση ή έναν διαφορετικό κώδικα αρχών

και αξιών στον οποίο ήταν προσηλωμένος ο κάθε υποψήφιος.

Οφείλουμε όλοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Το ΠΑΣΟΚ οφείλει να πείσει με

τις διαδικασίες που θα προκρίνει, ότι τα κριτήριά του ανταποκρίνονται στις

ανάγκες εκείνων των κοινωνικών πλειοψηφιών που προσδιορίζονται από την

προοδευτική τους κατεύθυνση και την αναφορά τους στο μέλλον και όχι στο

παρελθόν. Οφείλει να αποτρέψει την επικράτηση κριτηρίων που εξυπηρετούν

προσωπικές στρατηγικές και όχι τις ανάγκες των πολιτών.

Τα στελέχη της αυτοδιοίκησης, ενεργοί και μαχόμενοι πολίτες, οφείλουν να

εντάξουν και να υποτάξουν τις θεμιτές φιλοδοξίες τους και το προσωπικό όραμά

τους σε έναν συλλογικό σχεδιασμό που προσδιορίζεται από τις σύγχρονες

απαιτήσεις της κοινωνίας για ανάπτυξη με κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη, για

ποιότητα ζωής, εξυπηρέτηση του πολίτη, πολιτισμό και αξιόπιστες υποδομές.

Σήμερα έχοντας διανύσει δύο γόνιμες για τον θεσμό δεκαετίες, ο αναπτυξιακός

ρόλος της αυτοδιοίκησης αποτελεί οργανικό στοιχείο του εθνικού μας σχεδιασμού

αλλά και της διαμόρφωσης προτύπων κοινωνικής συμπεριφοράς που θα συνθέσουν την

εικόνα της ελληνικής κοινωνίας στον 21ο αιώνα. Σήμερα ο αναπτυξιακός ρόλος της

αυτοδιοίκησης στην Ευρώπη των περιφερειών και των πόλεων αποκτά πρόσθετη

δυναμική και για τον λόγο αυτό απαιτεί όραμα, ικανότητες, συνέπεια και ήθος.

Έχουμε, λοιπόν, χρέος όλοι όσοι μοιραζόμαστε κοινούς αγώνες, κοινές

προσπάθειες, κοινές αναζητήσεις και κοινές ελπίδες να αθροίσουμε τις δυνάμεις

μας και τις ιδέες μας, διασφαλίζοντας με τον τρόπο αυτό τη νίκη προσώπων και

δυνάμεων που μπορούν να σηματοδοτήσουν μια σύγχρονη και προοδευτική

αυτοδιοίκηση.

Η Μιλένα Αποστολάκη είναι μέλος του Ε.Γ. του ΠΑΣΟΚ.