Πολιτική αντιπαράθεση (σφαγή) με (για) το βαμβάκι κυοφορείται ανάμεσα στην

κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση με αφορμή τις κινητοποιήσεις

παραγωγών που διεκδικούν καλύτερες τιμές.

Η κυβέρνηση, σε γενικές γραμμές, θεωρεί τις κινητοποιήσεις ­ τουλάχιστον σ’

αυτήν τη φάση ­ ως πρόωρες και ευελπιστεί ότι θα εξασφαλίσει ικανοποιητικές,

κατά τη γνώμη της, αποδόσεις για τους παραγωγούς, ώστε με τον τρόπο αυτό να

αποδυναμώσει τις κινητοποιήσεις και να «εκθέσει» τη Ν.Δ.

Γεγονός όμως είναι ότι γενικότερα το αγροτικό πρόβλημα, το οποίο εκτός από το

βαμβάκι αφορά και τον καπνό, είναι ικανό ­ εάν δεν ελεγχθεί έγκαιρα από τους

μηχανισμούς ­ να εξελιχθεί σε σοβαρό πολιτικό πρόβλημα που θα προκαλέσει

γενικότερες εμπλοκές.

Έτσι επιχειρεί προκαταβολικά να αποδώσει την πριμοδότηση των κινητοποιήσεων σε

πολιτικό (κομματικό) δάκτυλο κατηγορώντας παράλληλα «προσωπικά» τη Ν.Δ. Η

τελευταία ­ όπως συμβαίνει άλλωστε και σε πληθώρα άλλων θεμάτων μείζονος

πολιτικής ­ αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα συντονισμού και «γραμμής», με

αποτέλεσμα να εμφανίζεται με δύο γλώσσες, ενώ σε επίπεδο κορυφής αποφεύγει να

πάρει σαφή θέση εάν είναι υπέρ ή κατά των δυναμικών κινητοποιήσεων που θα

εκφρασθούν π.χ. με κλείσιμο δρόμων από τα τρακτέρ.

Η Ρηγίλλης διστάζει να «εκτεθεί» με στήριξη τέτοιας μορφής κινητοποιήσεων, ενώ

αντίθετα η εκπροσώπησή της στον αγροτικό χώρο έχει ταχθεί υπέρ της δυναμικής

αντιπαράθεσης.

Τη διχογνωμία αυτή της Ν.Δ. αξιοποιεί το ΠΑΣΟΚ πιέζοντάς την να πάρει θέση με

την προσδοκία ότι όποια και αν θα είναι τελικά η επιλογή της Ρηγίλλης θα

ανακύψει γι’ αυτήν πολιτικό πρόβλημα. Παράλληλα η κυβέρνηση θα πιέσει τη Ν.Δ.

να πάρει θέση και για το θέμα του καπνού, καθώς το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα ­ στο

οποίο μετέχει η Ν.Δ. ­ προώθησε στην Ευρωβουλή ψήφισμα που στρέφεται κατά των

συμφερόντων των Ελλήνων παραγωγών.

Και την ώρα που στο εσωτερικό τα… μηχανοκίνητα των αγροτών (τρακτέρ)

ζεσταίνουν τις μηχανές τους, στο εξωτερικό (Ευρωπαϊκή Ένωση) η Ελλάδα μετέχει

ενεργά στη συγκρότηση του ευρωστρατού διαθέτοντας 6.500 άνδρες και

μηχανοκίνητα, καθώς και τριάντα μαχητικά αεροσκάφη και μονάδες του Στόλου.

Τις αποφάσσεις για τη συγκρότηση του ευρωστρατού πήρε η Ευρωπαϊκή Ένωση

αγνοώντας τους εκβιασμούς και τις πιέσεις της Τουρκίας, η οποία ­ ως μέλος του

ΝΑΤΟ ­ διεκδικούσε ρόλο σε μηχανισμούς της Ε.Ε.