Τώρα, στο τέλος του καλοκαιριού, εμείς οι «εστιατοριοφάγοι» βρισκόμαστε σε

δυσκολίες. Η καινούργια σεζόν δεν έχει καλά – καλά ξεκινήσει, οι ορέξεις μας

είναι ακόμα επηρεασμένες από τη ζέστη και τη γενικότερη χαλαρότητα των

διακοπών. Έτσι, λοιπόν, πριν ξαναμπώ μέσα στην χύτρα ταχύτητας της χειμερινής

ρουτίνας προτίμησα να επισκεφθώ, έτσι για να δω εάν όλα έχουν καλώς, κάτι

παλιό και γνώριμο πριν αρχίσω να βράζω στο καζάνι μου τσεκουρώνοντας αριστερά

και δεξιά!

Ξεκινήσαμε λοιπόν αρκετοί φίλοι και συνάδελφοι για το Beyrouth, το παλιό και

κλασικό λιβανέζικο εστιατόριο στη Γλυφάδα. Η τελευταία φορά που μας έφερε ο

δρόμος μας κατά ‘κει ήταν πριν κλείσει το αεροδρόμιο του Ελληνικού, τότε που

ακόμα καθόμασταν στην αυλή και σκύβαμε για να μη μας βρει κανένας τροχός

αεροπλάνου στο κεφάλι. Και τότε το Beyrouth ήταν ευχάριστο γευστικά, αλλά τώρα

­ αν μη τι άλλο ­ τρως με την ησυχία σου.

Τα τελευταία χρόνια έχουν ανοίξει πολλά ανατολίτικα φαγάδικα στο Λεκανοπέδιο.

Ορισμένα απ’ αυτά είναι πολύ καλά. Το ταξίδι στο Beyrouth, όμως, είναι κάτι

σαν επιστροφή στις ρίζες.

Το χούμους, ένα ζεστό κατασκεύασμα από πολτοποιημένα ρεβίθια γαρνιρισμένο με

ελαφρώς καβουρδισμένα κουκουνάρια, είναι για μένα το καλύτερο στην Αθήνα. Τα

φελάφελ και το ταίρι του, η ταχινοσαλάτα είναι ένας ιδανικός γευστικός γάμος.

Τα φελάφελ ­ κάτι σαν ρεβιθοκεφτέδες ­ έχουν κατακτήσει πολλούς μαγείρους στην

Αθήνα τον τελευταίο καιρό αλλά οι περισσότεροι απ’ αυτούς ανοίγουν ένα κουτί,

ανακατεύουν και τηγανίζουν. Τουλάχιστον εδώ τα ροβίθια είναι ρεβίθια.

Τούτη τη φορά δοκίμασα το σις ταούκ, κοτόπουλο σουβλάκι σερβιρισμένο με μία

κάτασπρη εξωτική σκορδαλιά. Πεντανόστιμο! Οι «αράγιες», μικρά τρίγωνα πιτάκια

γεμισμένα με αρωματικό κιμά, είναι ένα πολύ ελκυστικό πιάτο. Τα κίμπε ­

μπιφτεκάκια με κρούστα από πλιγούρι ­ είναι φτιαγμένα περίτεχνα. Η σαλάτα

φατούς, με κομματάκια από ψημένη αραβική πίτα, είναι ένα κλασικό πιάτο που

χορταίνει. Τα «ful medam» ­ κουκιά ­ είναι άλλη μία κλασική λιβανέζικη

λιχουδιά και η συγκεκριμένη εκδοχή είναι πλούσια και κρεμώδης.

Η εκδρομή μας στο Beyrouth δεν τελειώνει ποτέ χωρίς έναν καφέ αρωματισμένο με

ροδόνερο ή κάρδαμο και φυσικά χωρίς να γλύψουμε τα δάκτυλά μας από το

λιβανέζικο κανταΐφι, μία στρογγυλή πιτούλα από κανταΐφι γεμισμένη με ένα πολύ

ήπιο στη γεύση λευκό τυρί σοταρισμένο σε πολύ μυρωδάτο βούτυρο.

Το μόνο αρνητικό που πρόσεξα αυτήν τη φορά είναι ότι οι τιμές έχουν ανέβει

αισθητά. Λέτε να τις παρέσυραν μαζί τους τα… αεροπλάνα;

Beyrouth, Σάκη Καράγιωργα 13, Γλυφάδα, 8943.169