Ο φόβος των καταναλωτών να προχωρήσουν στις τραπεζικές συναλλαγές και ειδικά

σε αγορές με πιστωτικές κάρτες μέσω του Διαδικτύου δεν είναι αποκλειστικά

ελληνικό φαινόμενο. Σύμφωνα με ευρωπαϊκή μέτρηση, το περίπου 55% των Ευρωπαίων

καταναλωτών φοβάται να δίνει στοιχεία της κάρτας του, όταν χρησιμοποιεί το

Internet. Κι όμως, όπως προκύπτει από επίσημα τραπεζικά στοιχεία, μόλις το 3%

των κρουσμάτων απάτης που αφορούν σε κάρτες, έχουν σχέση με τις διαδικτυακές

συναλλαγές. Το ποσοστό κρίνεται ­ και είναι ­ πολύ μικρό και, όπως εκτιμάται

από αρμόδια στελέχη πιστωτικών ιδρυμάτων, που ασχολούνται και στη χώρα μας με

την ανάπτυξη των συναλλαγών μέσω Internet, στο μέλλον θα περιοριστεί. Τα ίδια

στελέχη τονίζουν ότι «βεβαίως, η απόσταση που μας χωρίζει από τα επίπεδα της

Σουηδίας, όπου οι τραπεζικές συναλλαγές γίνονται σε ποσοστό έως και 40% μέσω

του Internet, είναι σημαντική», αλλά αυτό δεν αποτρέπει τους εμπνευστές της

«διαδικτυακής τραπεζικής ιδέας» και στη χώρα μας, να αισιοδοξούν για την

εξάπλωσή της.

Μόνο δύο κρούσματα

Άλλωστε, τα πρώτα δείγματα γραφής από τη χρήση του μέσου στην Ελλάδα είναι

θετικά, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στην ασφάλειά του. Με εξαίρεση δύο κρούσματα

­ και μάλιστα για έμμεση παρέμβαση ­ που είχαν καταγγελθεί στα μέσα του 2000

στις αρμόδιες υπηρεσίες του Τραπεζικού Μεσολαβητή, το «ποινικό μητρώο» των

ιντερνετικών τραπεζικών συναλλαγών παραμένει λευκό. Τουλάχιστον σε ό,τι αφορά

στη χώρα μας και, βεβαίως, μέχρι αυτή τη στιγμή. Ποιο ήταν ακριβώς το

περιεχόμενο εκείνων των καταγγελιών; Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, χάκερς από

την άλλη πλευρά του Ατλαντικού και πιθανότατα από τη Βοστώνη των Ηνωμένων

Πολιτειών, μπήκαν στα μηχανογραφικά συστήματα δύο ελληνικών τραπεζών και

χρέωσαν με πάγια εντολή τους λογαριασμούς των καρτούχων. Το ύψος της χρέωσης

ήταν πολύ μικρό (σ.σ.: κάτι λιγότερο από 10 δολάρια), ώστε να μην προκαλεί την

προσοχή των καρτούχων, κάτι το οποίο τελικώς δεν αποφεύχθηκε, αφού η χρέωση

αποτιμάτο σε… δολάρια. Μετά την καταγγελία των θυμάτων στον Τραπεζικό

Μεσολαβητή, η υπόθεση διευθετήθηκε, χωρίς να δοθεί περαιτέρω συνέχεια. Όπως,

όμως, προκύπτει, ακόμη και αυτές οι δύο περιπτώσεις δεν είχαν καμιά άμεση

σχέση με την ιντερνετική δραστηριοποίηση των πιστωτικών ιδρυμάτων, η οποία στη

χώρα μας ξεκίνησε ουσιαστικά πριν από περίπου ένα χρόνο και βρίσκεται σε

σχεδόν νηπιακή κατάσταση.

Οι ιντερνετικοί πελάτες

Αρκεί να σημειωθεί ότι σύμφωνα με υπολογισμούς που έχουν γίνει στην Ελλάδα

σήμερα, οι ιντερνετικοί πελάτες των τραπεζών μόλις που ξεπερνούν τους 40.000,

με τη μερίδα του λέοντος να κατέχουν η EFG Eurobank – Ergasias, η Winbank του

ομίλου της Τράπεζας Πειραιώς, αλλά και οι ηλεκτρονικές διευθύνσεις της

Εγνατίας Τράπεζας, της Εθνικής και της Alpha Bank. Από το σύνολο των αρμόδιων

διευθύνσεων τονίζεται ότι όλα τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας, για την

απρόσκοπτη πραγματοποίηση των συναλλαγών μέσω του Διαδικτύου έχουν ληφθεί,

σύμφωνα με διεθνή στάνταρ. Το γεγονός αυτό, επισημαίνεται, καθιστά τις

συναλλαγές απόλυτα ασφαλείς. Οι επενδύσεις μάλιστα που έχουν γίνει στο

συγκεκριμένο κομμάτι είναι εξαιρετικά υψηλές, καθώς υπάρχει η πρόβλεψη

εξυπηρέτησης πολύ μεγαλύτερου αριθμού πελατών (σ.σ.: σύμφωνα με στοιχεία της

Forrester Research, στη Μεγάλη Βρετανία περίπου 5 εκατομμύρια τραπεζικοί

πελάτες κάνουν χρήση των ιντερνετικών δυνατοτήτων των πιστωτικών ιδρυμάτων.

Αναλογικά, στην Ελλάδα, ο αριθμός αυτός θα πρέπει να φτάσει τους περίπου 300

χιλιάδες).

Μια νέα κάρτα

Και μια και ο λόγος για τη Μεγάλη Βρετανία, η οποία πρωτοπορεί στον

συγκεκριμένο χώρο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι προκειμένου να εξαλειφθεί κάθε

ενδεχόμενο παράνομης πρόσβασης στις συναλλαγές μέσω Διαδικτύου, προωθείται ένα

νέο, πρωτότυπο προϊόν. Συγκεκριμένα, πρόκειται για μια νέα κάρτα, μέσω της

οποίας θα μπορεί κανείς να κάνει αγορές μέχρι ενός ορισμένου ποσού (σ.σ.: εν

προκειμένω ισότιμου των 11.000 δραχμών). Κατά συνέπεια, ακόμη και στην απίθανη

περίπτωση που κάποιος «σπάσει» κρίσιμους ιντερνετικούς κωδικούς, η μεγαλύτερη

ζημία που θα μπορούσε να κάνει θα ήταν της τάξεως των 11.000 δραχμών. Ας

σημειωθεί δε ότι η κυκλοφορία της νέας κάρτας δεν γίνεται προκειμένου να

διασφαλιστούν οι συναλλαγές, αλλά για να ελέγχονται περισσότερο οι αγορές στις

οποίες προβαίνουν ανήλικοι μέσω του Διαδικτύου. Κατά πάσα πιθανότητα το προϊόν

αυτό, το οποίο θα έχει τη μορφή της γνωστής σε όλους μας τηλεφωνικής κάρτας,

θα έρθει αργά ή γρήγορα και στη χώρα μας, προωθώντας ακόμη περισσότερο το

ηλεκτρονικό εμπόριο στη χώρα μας.