ΠΡΟΣΩΠΑ Νέος στόχος ο «Κόκκινος Ντάνυ»

Αφού έβγαλαν τον Γιόσκα Φίσερ τρομοκράτη, οι νεοδεξιοί κατηγορούν τώρα τον

Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ για… παιδεραστία. Η επίθεση εναντίον της γενιάς του ’68

κλιμακώνεται.

«Αφού άρχισα τη δουλειά με ενθουσιασμό, στη συνέχεια βίωσα αυτόν τον ρόλο με

αμφιλεγόμενο τρόπο. Αισθανόμουν μια ισχυρή ανάγκη να γίνω αποδεκτός με

οποιοδήποτε τίμημα. Ηθελα να αρέσω στα παιδιά, ήθελα να με αγαπούν και να

εξαρτώνται από μένα. Μου συνέβη πολλές φορές να ανοίξει ένα παιδί το φερμουάρ

του παντελονιού μου και να αρχίσει να με χαϊδεύει. Εγώ αντιδρούσα ανάλογα με

τις περιστάσεις. Η επιθυμία τους μου δημιουργούσε προβλήματα. Και ρωτούσα:

γιατί παίζετε μαζί μου και όχι μεταξύ σας; Όταν όμως επέμεναν, τα χάιδευα κι

εγώ. Για τον λόγο αυτό κατηγορήθηκα για διαστροφή».

Αυτά έγραφε ο «κόκκινος Ντάνυ» σ’ ένα άρθρο του στην εναλλακτική επιθεώρηση

Das Da το 1976, δύο χρόνια μετά την εμπειρία του ως εκπαιδευτή σ’ ένα άσυλο

της Φραγκφούρτης. Το άρθρο το θυμήθηκε η Ομπζέρβερ, που αφιέρωσε

προχθές στο θέμα μια ολόκληρη σελίδα. Υπήρξε λοιπόν ο Κον-Μπεντίτ παιδεραστής;

Ο ίδιος δηλώνει σήμερα ότι η επίμαχη παράγραφος γράφτηκε για να προκαλέσει,

αλλά παραδέχεται ότι υπό τις σημερινές συνθήκες είναι επονείδιστη και

απαράδεκτη. «Ξαναδιαβάζοντάς την σήμερα, λέω στον εαυτό μου: Ντάνυ, αυτά δεν

γίνονται. Το βέβαιο όμως είναι ότι δεν με διακατείχαν παιδοφιλικά αισθήματα,

αλλά μόνο η επιθυμία να αφήσω τα παιδιά να εκφράζουν με ελεύθερο τρόπο τις

ανάγκες τους».

Η Κέιτ Κόνολυ της Ομπζέρβερ, πάντως, έχει αντίθετη γνώμη και θεωρεί ότι

η «αποκάλυψή» της θα προκαλέσει θύελλα στο Ευρωκοινοβούλιο, μέλος του οποίου

είναι ο Κον-Μπεντίτ. Η στάση του Γάλλου ευρωβουλευτή, γράφει, εγείρει πολλά

αναπάντητα ερωτήματα για τα κοινωνικά και σεξουαλικά ήθη της μεταπολεμικής

γενιάς. Η εφημερίδα επικαλείται μάλιστα τον Γκερτ Κένεν, πρώην επαναστάτη και

συγγραφέα τού υπό έκδοση βιβλίου «Η κόκκινη δεκαετία», σύμφωνα με τον οποίο οι

εξεγερμένοι εκείνης της εποχής προσπαθούσαν να στρατολογήσουν παιδιά για να τα

χρησιμοποιήσουν ως ομάδες αλληλεγγύης στον αγώνα κατά του ιμπεριαλισμού.

Ανάλογες ιδέες υποτίθεται πως είχαν και οι ιδρυτές της RAF. Ο Αντρέας Μπάαντερ

παρέδωσε την κόρη του σε μια κομούνα και η Ούλρικε Μάινχοφ έστειλε τις κόρες

της σε ένα παλαιστινιακό στρατόπεδο.

Ο Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ, πάντως, δεν μασάει τα λόγια του: «Φυσικά και μπορούν να

μου απευθύνουν διάφορες κατηγορίες. Αυτά που έγραψα τότε, όμως, ήταν ανάλογα

με τις σελίδες του Μπουκόφσκι: είχαν σκοπό να προκαλέσουν. Πολλά από τα βιβλία

που κυκλοφόρησαν τότε και κυκλοφορούν ακόμη δεν είναι αποδεκτά υπό τις

σημερινές συνθήκες. Αλλά εγώ, ο Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ, δεν ήμουν παιδεραστής

ούτε υπήρξα ποτέ».