ΟΤΙ το πρόβλημα της τρομοκρατίας είναι υπαρκτό ουδείς το αμφισβητεί…

ΚΑΙ δεν κομίζουν γλαύκα όσοι υπενθυμίζουν ότι επί είκοσι πέντε χρόνια

δεν έχει επιτευχθεί η αντιμετώπισή του.

ΚΑΙ αν κατά καιρούς γίνεται λόγος για την αδυναμία των διωκτικών αρχών

να έχουν αποτέλεσμα στις έρευνές τους…

ΚΑΙ αν πάλι τώρα, με αφορμή τη βομβιστική επίθεση κατά του βουλευτή της

Ν.Δ., τίθεται πιεστικά το θέμα νέου αντιτρομοκρατικού νόμου…

ΔΕΝ πρέπει να λησμονείται ούτε πως οι ελληνικές διωκτικές αρχές

συνεργάζονται στενά με αντίστοιχες ­ και πιο πεπειραμένες ­ ξένες υπηρεσίες…

ΔΙΧΩΣ όμως η συνεργασία αυτή να έχει ­ μέχρι στιγμής ­ αποφέρει

θεαματικά αποτελέσματα…

ΟΥΤΕ και πως στο παρελθόν ­ επί κυβερνήσεως Ν.Δ. ­ ψηφίστηκε μεν

αντιτρομοκρατικός νόμος, αλλά η εφαρμογή του ουδέν απέδωσε.

ΑΝ επομένως υπάρχει ανάγκη νέας νομοθεσίας το ερώτημα είναι κατά πόσον

αυτή θα καλύψει νομοθετικά κενά…

ΚΑΙ δεν θα πρόκειται ­ έτσι όπως τώρα εμφανίζεται ­ για μία σπασμωδική

αντίδραση υπό το κράτος πίεσης ­ ενδεχομένως και πανικού.

ΚΑΙ ακριβώς γιατί το θέμα είναι τόσο σοβαρό, η προσχώρηση στην άποψη

ότι ένας νόμος ­ εδώ και τώρα ­ θα δώσει τη λύση…

ΔΕΝ επιτρέπεται να οδηγήσει σε προχειρότητες.